Μετά τα απομεινάρια της παλιάς ιστορίας του Ασπροπόταμου, συναντάμε το Ποτάμι.

Το «Λιβάδι»

Είναι τα «Λιβάδια», που κατηφορίζει από το Μανταμάδο και περνά από το «Στένακα», μια περιοχή που θα δούμε αργότερα.

 ... με τις νεροχελώνες

Είναι ένας μικρός υγρότοπος με χελώνες και αρκετά φυτά στην όχθη. Στο «Κολοστάσι», μετά το ποτάμι, έχουν κτιστεί αρκετά εξοχικά σπίτια και ενοικιαζόμενα δωμάτια, σε τούτο τον πανέμορφο όρμο που απέναντί του, όπως έγραψα, πλέουν ασταμάτητα τα ακίνητα Τοκμάκια.

... ένας υπέροχος κάλυβος

Εδώ το 2003 είδα και έναν υπέροχο «κάλυβο» με πέτρινα σκαλιά, όπως στα υψηλά σέτια στα λιοκτήματα, για να ανεβαίνουν στη στέγη!

... οι εκβολές

Το πέταλο της παραλίας με την αμμουδιά, που απλώνεται μετά, μαζεύει το καλοκαίρι τον κόσμο από το Μανταμάδο και όχι μόνο.

 ... τα «Τρούπια» το 1998

Ονομάζεται «Τρούπια», μα ο Σταυράκης Αναγνώστης επιμένει το 1850 ότι «ονομάζονται Τρόπαια και ότι απόβασιν πειρατών άδεται (τραγουδάει η παράδοση) ότι ματαίωσαν ποτέ αυτόθι οι κάτοικοι».

... και το 2014

Και μάλιστα οι κάτοικοι «κατατρόπωσαν Σαρακηνούς το 1222 - 1224, τους έκαψαν τα πλοία και έχτισαν τον Άγιο Στέφανο σαν νικητήριο στεφάνι».

Ακτές υπέροχες

Όπως καταλαβαίνετε, ο ναός βρίσκεται κοντά και το ακρωτήρι Σαρακήνα κλείνει το βοριά.

... ροζ «ερεικώνες» το φθινόπωρο

Ο δρόμος από εδώ διαγράφει ένα τόξο και καταλήγει ασφαλτοστρωμένος, στα Καμίνια του Αγίου Στεφάνου.

... με αιώνια παρακαταθήκη τα νησιά

Συνεχίζεται χωματόδρομος βόρεια προς τον Παλιό, ενώ ένα παρακλάδι προς τα δυτικά οδηγεί στο Στένακα.

... και σπίτια στη θάλασσα της ελιάς