Το τέταρτο τοπωνύμιο ανήκε σε χωριό μέχρι το 1950! Ο Κουλουμδάδος, το 1950, πήρε το όνομα Νάπη, από την πιθανή γειτνίαση με την αρχαία κώμη Νάπη, όπως και τα Τελώνια σε Άντισσα και ο Άγιος Κοσμάς σε Αρίσβη! Το χωριό, επάνω στο πέρασμα από τον Μανταμάδο προς τον Κόλπο Καλλονής, όπου και το αρχαίο Οχυρό της Μήθυμνας (Δράκου Πήδημα),απέναντι από την Τρουλωτή, με την προϊστορική θέση και τον μεγάλο οικισμού στους νότιους πρόποδες της, επάνω στο πέρασμα του Τσικνιά για το εμπόριο των χωριών του νότιου Λεπέτυμνου, εμφανίζεται το 1548, στα Οθωμανικά Φορολογικά κατάστιχα, σαν kolomodado, ένα μικρό χωριό, με 21 Χριστιανικά σπίτια! Πληρώνει φόρο 1055 Α, για καλλιέργεια σιταριού (240  Α) , αμπελιών (105 Α) και πολύ μικρότερες ποσότητες ελιών, κουκιών, λιναριού, βαμβακιού, ρεβυθιών, μπαχτσέδων κ.α. Το 1620 έχει 30 Χριστιανικά σπίτια και 5-6 Αγαρηνών, με εκκλησιά του Αι Λια, το 1850 150 σπίτια, το 1863, 113 σπίτια ενώ το 1909, 180 οικογένειες. Το χωριό καλλιεργούσε σιτάρι, λίγες ελιές κάτι αμπέλια, αλλά κύρια ήταν και είναι κτηνοτροφικό! Το τυροκομείο και τα δύο παλιά βυρσοδεψεία  (που δίνανε δέρματα σ’όλη την περιφέρεια Καλλονής και κατσικίσια τουλούμια) δείχνουν αυτήν την κύρια απασχόληση! Για το όνομα του θα αναφέρουμε την πιθανότερη, από τις 6 εκδοχές*: Προέρχεται από το όνομα «Κολομόδης», κτηματίας στα αρχεία της Μονής Λειμώνος  και σαν Ιωάννης Κολομόδης! Στην αναφορά του 1548, αυτό επιβεβαιώνεται από το όνομα του Yani Kolomo, που πληρώνει φόρο 50  Α, για ένα αμπέλι!

Το χωριό μετονομάστηκε σε Νάπη το 1950! «Δεν γνωρίζω που στηρίχτηκαν οι αρμόδιοι εγκέφαλοι να βαφτίσουν το χωριό μας Νάπη, γράφει Γιώργος Αβαγιανός, το 1995»! Σίγουρα τα τελευταία ευρήματα στον Ναό της Κλοπεδής, πιθανόν να τον ταύτισαν  με τον Ναπαίο  Απόλλωνα  (τμήμα επιγραφής σε πήλινη πλάκα «….λωνος»), μπορεί να σκόρπισαν τα Αιολικά του Κιονόκρανα στους πέντε ανέμους ( αρκετά κοντά στον Κουλουμδάδο), η Νάπη, «με τους Ναπαίους πολίτες πόλεως εν τη της Μηθύμνης επικράτειας κειμένης, ότι  ελάτρευαν τον Απόλλωνα» κατά τον Ησύχιο , ήταν σε τόπο «υλώδη, σύμφυτο.,κοίλο, υδατώδη και ορεινό»** Έτσι πιστεύω πως η Νάπη, σαν Κώμη ανήκουσα στην Μήθυμνα, εάν υπήρξε, δεν βρισκόταν στο Σκεπαστό , κοντά στην Αρχαία Αρίσβη, μια θέση σημαντική από΄την προϊστορική περίοδο (και σίγουρα τμήμα της πανάρχαιας πόλης) αλλά στον Ορεινό, δασωμένο και υδατώδη τόπο του Σκοτεινού, στην Πέτρινη Πολιτεία με τις λάρνακες (περιοχή Σεντούκια), επάνω από τον Λαφιώνα 4,5 χιλ.από τον Ναπαίο Απόλλωνα! Είναι μία ακόμα απάντηση στο ερώτημα της θέσης της Νάπης!

*Γιώργος Ν Αβαγιανός: Η Νάπη της Λέσβου -Κουλουμδάδος .1995**Ησύχιος ο Αλεξανδρινός:Νάπη!

με την κτηνοτροφία

και το Οχυρό

Στον Απόλλωνα ο ναός

που σκόρπισε παντού τα Αιολικά κιονόκρανα

και τις κολώνες που γεννήκανε ποτίστρες

και γουδιά

με την «Νάπη» στο Σκοτεινό