Είναι ένα οροπέδιο που βρίσκεται δίπλα στην πρωτεύουσα, συνδέθηκε κατά καιρούς μ’ αυτή και παρ’ όλα αυτά είναι άγνωστο στους περισσότερους. Τα υψώματα ανάμεσα στον κάμπο της Μόριας και στη Μυτιλήνη με το μεγάλο οροπέδιο, ακούουν στο όνομα «Ουτζά». Από τα ανατολικά σιγά - σιγά γεμίζουν κτίσματα από επιχειρήσεις και βλέπουν στη θάλασσα.

Στα νότια διασχίζονται από τη βόρεια παράκαμψη, έχουν την αρχή του αρχαίου δρόμου προς τη Μήθυμνα, λατομεία, τον αγωγό του Χασάν Πασά από το Καγιάνι που μπαίνει στην πόλη. Από τη μεριά του κόλπου, λιόφυτα, φέρνουν τον αρχαίο δρόμο στο σημερινό αμαξιτό. Φιλοξενούν αρχαίο λατομείο, μέρος του αγωγού του αρχαίου ρωμαϊκού υδραγωγείου, μεγάλους αρχαίους οικισμούς, λείψανα χριστιανικών ναών, πρότυπα τσιφλίκια, πηγές που έδιναν νερό στην πόλη. Εδώ και η χωματερή, οι οικισμοί των τσιγγάνων και η υπέροχη θέα μέχρι πέρα.

Αυτός ο αρχαίος δρόμος, βγαίνοντας από την «Αρχαία Πύλη της Μήθυμνας», από το Αρχαίο θέατρο (τείχος με λεσβία δομή), στο νεκροταφείο της Αγίας Κυριακής, είναι ένα λιθόστρωτο, που διατηρείται σε αρκετό μήκος, με ορατούς τάφους δίπλα του. Στο Κτηνιατρείο η ανασκαφή (1993) έδωσε σημαντικό κομμάτι του κλασσικού νεκροταφείου και το δρόμο, που συνεχίζεται στην επιφάνεια, στα διπλανά ελαιοκτήματα.