Το περασμένο Σάββατο χτύπησε το κουδούνι του διαμερίσματός μου, στα Εξάρχεια της Αθήνας ο Τάκης Μαλλιάκας, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου «Ο Πολιχνίτος Λέσβου», που στεγάζεται σε διπλανή πολυκατοικία, φέρνοντας τρία αντίτυπα του τεύχους 153, Ιανουαρίου - Μαρτίου 2018, της αξιόλογης εφημερίδας του δραστήριου Συλλόγου «Πολιχνιάτικος Λόγος» με αποσπάσματα κειμένου μου, που είχε δημοσιευθεί το 2017 στο 61ο τεύχος του περιοδικού «Αντίλαλος της Βρίσας» με τίτλο: «Ένα επεισόδιο το 1880 στον Κόλπο της Καλλονής μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών ψαράδων», λόγω του οποίου κινδύνεψαν να διακοπούν οι διπλωματικές σχέσεις της Ιταλίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και όπου σημείωσα την πολύτιμη βοήθεια που μου παρείχε με πληροφορίες και έγγραφα ο Πολιχνιάτης φίλος Στρατής Πάντας, πρώην γραμματέας και πρώην αντιδήμαρχος του Δήμου Πολιχνίτου.
Στο κείμενο αυτό κυριαρχεί το εικονιζόμενο αλλά δυστυχώς γκρεμισμένο κατά το μεγαλύτερο μέρος του, από τον περσινό σεισμό των 6,3 ρίχτερ στις 12/6/2018 αρχοντικό του Δημήτρη Καλλιά, ο οποίος πρωτοστάτησε στο επεισόδιο του 1880 υποστηρίζοντας τους Πολιχνιάτες ψαράδες. Μαζί με το καλαίσθητο αρχοντικό διακρίνεται και ο σωρός λευκολίθου στην Ελπίδα (Σκάλα) Πολιχνίτου, στην φωτογραφία που δημοσιεύθηκε στο εξαίρετο Λεύκωμα «Ο Πολιχνίτος του 20ου αιώνα» των Κυριάκου Κουκούλα - Τάσου Μακρή, του 2010 που πρόσφατα βελτιωμένο επανεκδόθηκε δίγλωσσο στα ελληνικά και αγγλικά από τις εκδόσεις «Μύθος».
Διαβάζοντας στη συνέχεια την δεκασέλιδη προσεγμένη εφημερίδα διέκρινα στην πρώτη σελίδα το κείμενο του Δ.Σ. του Συλλόγου: «Δημοτικό Σχολείο Πολιχνίτου. Ως πότε θα μείνει βουβό;» για την αποκατάσταση των ζημιών του καλαίσθητου διατηρητέου διδακτηρίου από τις ζημιές που προκάλεσε ο περσινός σεισμός με αποτέλεσμα οι μαθητές του να διδάσκονται ακόμα σε κοντέινερ, τα οποία τοποθετήθηκαν στον αύλειο χώρο του Γυμνασίου - Λυκείου Πολιχνίτου.
Σε αντιπαραβολή της παραπάνω θλιβερής γραφειοκρατικής καθυστέρησης για την εγκατάσταση στον Πολιχνίτο εξειδικευμένου συνεργείου προς αποκατάσταση των φθορών του κτιρίου στα πέτρινα τόξα του επάνω ορόφου, κοσμεί την τελευταία σελίδα της εφημερίδας ένα ελπιδοφόρο κείμενο με τίτλο «Δεύτεροι σε Πανελλαδικό Συνέδριο Φυσικής... Πρώτοι στις καρδιές μας!!!» για τους τέσσερις μαθητές της Β΄ τάξης του Λυκείου Πολιχνίτου: Τσιτσάνου Άννας, Μπατζάκη Παναγιώτη, Πανσεληνά Στέλιου και Ζαφειρίου Μάριου.
Συγχαίροντας την διευθύντρια του Λυκείου Βάσω Σαλταμάρα, τον καθηγητή φυσικής Μητρέλο Παναγιώτη και της χημείας Βούλγαρη Ευστρατία, σημειώνω το τίτλο της βραβευμένης εργασίας των μαθητών «Στα μαγικά μονοπάτια της Φυσικής» για κάποια φαινόμενα που ενώ φαίνονται μαγικά και ανεξήγητα εξηγούνται από τους νόμους της φυσικής.
Στην εφημερίδα, παράλληλα με πολλές ειδήσεις και κοινωνικά θέματα του Πολιχνίτου αλλά και των δραστηριοτήτων και εκδρομών του Συλλόγου των Πολιχνιατών, πρόσεξα:
α) το κείμενο που αναφέρεται στο θεατρικό έργο «Η κυρία Μαργαρίτα» που παρουσίασε στην αίθουσα Κωνσταντινουπολιτών της Αθήνας στις 18/3/18 «η αγαπητή, η ακούραστη και η επί σειρά ετών ασχολούμενη, όπως όλοι γνωρίζουμε, με τα του συλλόγου μας στην Αθήνα, η ψυχή του χορευτικού και θεατρικού τμήματός του, την κυρία Κατερίνα Πολυχρονοπούλου, ή πιο απλά την Κατερίνα μας», όπως τονίζει σε αυτό ο Ιγνάτης Ψάνης,
β) το κείμενο του Στρατή Π. Πάντα: «Τότε που μαθαίναμε γράμματα (Μέρος 1ο) Αφιέρωμα στον μεγάλο δάσκαλό μας Δημήτριο Παναγιωτόπουλο», και
γ) τη διαμαρτυρία του «Οικολογικού Εξωραϊστικού Συλλόγου Νυφίδας Πολιχνίτου» προς τον Δήμαρχο Λέσβου για την άθλια και επικίνδυνη κατάσταση της εσωτερικής οδοποιίας της Νυφίδας, τον αναγκαίο καθαρισμό των δρόμων, το κλάδεμα των δενδροστοιχιών, τον παραλιακό φωτισμό, την τοποθέτηση κάδων σκουπιδιών, την επισκευή του παραλιακού δρόμου, την αντιμετώπιση της υδροδότησης κατά τους θερινούς μήνες και των προβλημάτων του λιμανιού.