Μονή Λειμώνος και ο γύρω χώρος μ

Στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων, τo μεγάλο Μοναστήρι είχε παλαιότερα το Μετόχι του αφιερωμένο στον Χριστό και τον Άγιο Γεώργιο. Έτσι το 1621, μνημονεύεται από τον Γαβριήλ Σουμαρούπα ως εξής: «Το μεν εν μέγα, ου πόρρω πάνυ του μοναστηρίου, έχει ναούς δυο του Σωτήρος και του Αγίου Γεωργίου».

Το Μετόχι κατέχει μεγάλη έκταση. Έτσι κάτω από αυτό, βγήκαν στην επιφάνεια τα πατητήρια των σταφυλιών και λιθόστρωτα δρομάκια που περνούν από δίπλα. Το γεφυράκι στο ρυάκι είναι φτιαγμένο από μεγάλες πέτρινες πλάκες.

Στην πλαγιά, πενήντα μέτρα ανατολικά του μετοχιού είναι χτισμένος (ανακαινισμένος), ο μικρός ναός του Αι-Γιώργη του Χλοΐτη (39^ο 23.2702-26^ο18.4326). Το ιερό καλύπτεται με πλάκες. Κομμάτια του παλιού ναού, ένα «υψηλό» επίθημα με σταυρό, επάνω σε μια αράβδωτη κολώνα με διπλή ταινία βρίσκονται μέσα στο ιερό του. Σύμφωνα με τον Καρυδώνη, ήταν ο παλιός ναός ιστορημένος με τοιχογραφίες.¹ Αυτή ήταν η μια εκκλησιά του παλιού μετοχιού. Σ’αυτήν οδηγεί λιθόστρωτος δρόμος.

Ο Χριστός (39^ο23.2542-26^ο17.7779) βρίσκεται πολύ μακρύτερα, στην αντίθετη πλευρά, δίπλα στο ρέμα. Στο τέλος του δρόμου που έρχεται από νότια , συναντάμε ένα γεφύρι του ποταμού. Και εκεί, δίπλα στο ποτάμι, έχει κτιστεί ένα συγκρότημα ανιστόρητο από κτήρια, όπως όλα της περιοχής! Η περιγραφή μου, το 1989, όταν επισκέφτηκα τον χώρο ήταν η εξής: «Μέσα στον ελαιώνα βρίσκεται το παμπάλαιο εξωκκλήσι (της Υπαπαντής). Ανακαινισμένο τώρα, διατηρεί μέσα λίγα σημάδια της παλιάς δόξας του καθολικού. Έτσι δεξιά και αριστερά στην «ωραία πύλη» του κτιστού τέμπλου, μέσα σε δυο αψιδωτές κόγχες διατηρούνται δυο τοιχογραφίες. Δεξιά η Παναγία με τον Χριστό (της ωραίας πύλης) και αριστερά ο Χριστός. Διατηρούνται κομμάτια από την διακόσμηση του τέμπλου. Έχουμε λοιπόν δυο αγιογραφίες καλής τέχνης, που όμως κοντεύουν να σκεπαστούν από τα βάρβαρα χαράγματα των ιερόσυλων. Ο Καρυδώνης αναφέρει, ότι οι τοιχογραφίες σκεπάζανε όλο το εσωτερικό. Επάνω από την Παναγία, μόλις πια διακρίνεται η επιγραφή: «ΔΕΗΣΙΣ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΕΛΑΔΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΙΣΤΟΡΗΣΑΝΤΟΣ ΤΗΝ ΣΕΠΤΗΝ ΕΙΚΩΝΑ Της ΜΑΣΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ ΕΥΩΝΥΜΟΥ ΛΥΤΡΩΣΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΔΟΣ ΣΥΝΤΑΞΟΝ Κ.ΑΣΤΕΩΣ Θ.Χ.Ο.Ρ ΚΟΡΗ ΖΠΣΤΝΖ ΕΤΕΙ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΩ ΙΣΤ». Κατά τον Ι. Μουτζούρη είναι: Σεπτ. ΙΓ΄του έτους 7086 (από κτίσεως κόσμου) δηλαδή 1577.² Μια μικρή λοιπόν δρομική Βασιλική, του 16^ου αιώνα με την ιεροσύνη που τη χαρίζανε οι σεβάσμιες μορφές της αγιογραφίας. Εδώ γύρω όμως, ο χώρος είναι γεμάτος από κομμάτια παλαιοτέρων κτηρίων, που δείχνει μια αλληλουχία, στο χώρο τούτο, της λατρείας. Γύρω του , μεγάλες ορθογώνιες πλάκες από ανδεσίτη, με τα σημάδια των συνδέσμων, μια παρόμοια στο κατώφλι του ναΐσκου, δείχνουν την ύπαρξη μεγάλου κτίσματος. Θεμέλια παρατηρούνται σ’ όλη την βόρεια πλευρά του κτήματος, προς το ποτάμι, όπου μέσα από το χώμα, ξεπηδούν πληθώρα τα κεραμίδια, τα τούβλα και τα κομμάτια των πιθαριών. Μέσα στο ιερό, μια αράβδωτη κολώνα με ταινία, που στηρίζει πλατύ επίκρανο, ανήκει στον παλαιότερο χριστιανικό ναό. Όμως σαν «κάλαμος» της Αγίας Τράπεζας, βρίσκεται κολώνα ραβδωτού κίονα, ίσως από αρχαιότερο κτήριο, σε τούτο τον χώρο της σιωπής ».

1.Ι.Μουτζούρης Ο Μοναχισμός της Λέσβου 1989,σελ 126 2. Μυτιλήνη τομ Α 1981 Ι.Μουτζούρης σελ.18

ο Αι Γιώργης

στην Αγία Τράπεζα

ο Χριστός (1989)

το ιερό και η ραβδωτή κολόνα

η Παναγία

ο Χριστός

μέλη του παλιού ναού