Αφήσαμε το λιμανάκι του Geykli, αφού βγήκαμε από το πλοίο! Η Τένεδος απέναντι και η πορεία νότια, προς την Άσσο. Η Σκαμανδρία χώρα, η Τρωάδα, το 1921, στο Σαντζάκι της Βίγας, ανήκε (όπως και τώρα διοικητικά) στον καζά του Εζινέ, που τότε είχε 7.000 κατοίκους, από τους οποίους οι 2 χιλ. Έλληνες.

Αναφέρονται «αι οικτραί υγειονομικαί συνθήκαι με ενδημική την Ευλογιά (γιατί ο δαμαλισμός γινόταν από πρακτικούς!), η ανυπαρξία δρόμων και η παραγωγή δημητριακών, σικάλεως, σησαμίου, φασολιών, ρεβιθιών, κάρυων, αμυγδάλων, πολύ ελαίου, μελιού, κεριού, κουκουλιών καπνού και λίγου βαμβακιού. Τα σταφύλια φθάνουν τα 8.340.000 κιλά τον χρόνο!!! Έτσι και τώρα παράγονται τα περισσότερα και το οδικό δίκτυο πρέπει να το ζηλεύουμε!

Υπάρχει η βελανιδιά, η Quercus macrolepis, που όπως και στη Λέσβο παρήγαγε βελανίδια και δεψικές ύλες! Και άλλα πολλά για μεταλλεία και τα τσανακαλιώτικα κανάτια. Δεξιά η θάλασσα, με τη μεγάλη πλαζ, με σπιτάκια και σπίτια, μονάδες ξενοδοχειακές που δεν έχουν τέλος στην ακτή του Αιγαίου. Στο χωριό Dalyan, ο δρόμος στρέφεται εσωτερικά σε δάσος βελανιδιάς και δίπλα στο δρόμο υπάρχει το περίπτερο του επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου.

Η Αλεξάνδρεια Τρωάς, που την έλεγαν πριν Αντιγόνεια, απλώνεται γύρω μας! «Ύστερον δε μετά την κατάλυσιν των Περσών (ο Αλέξανδρος) επιστολήν καταπέμψαι φιλάνθρωπον, πόλιν τε ποιήσαι μεγάλην και ιερόν επισημότατον και αγώνα αποδείξειν ιερόν. Μετά δε την εκείνου τελευτήν Λυσίμαχος μάλιστα της πόλεως επεμελήθη και νεών κατασκεύασε και τείχος κεκαμωμένας, ότε και Αλεξανδρείας ήδη επεμελήθη, συνωικισμένης μεν ήδη υπ’Αντιγόνου και προσηγορευμένης Αντιγόνειας, μεταβαλούσης δε τούνομα έδοξε γαρ ευσεβές είναι τους Αλέξανδρον διαδεξαμένους εκείνου πρότερον κτίζειν επωνύμους πόλεις και αύξησιν έσχε νυν δε και Ρωμαίων αποικίαν δέδεκται και εστί των ελλογίμων πόλεων» (Στράβων ΙΓ 1,26). Τόσο «ελλόγιμη» που ο Μέγας Κωνσταντίνος εδώ σκέφτηκε να εγκαταστήσει την πρωτεύουσα του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους (πριν από το Βυζάντιο), που το λιμάνι της αχρήστευσε αυτό της Αιολίδας, στην Τένεδο, που ο Απόστολος Παύλος πέρασε από εδώ δύο φορές (το 50-51 και το 56-57 μ.Χ.). Από εδώ εξαγόταν ο περίφημος γρανίτης, γνωστός ως τρωαδικό μάρμαρο (αυτά τα κυβάκια στη Μυτιλήνη καθώς και μυλόπετρες). Οι αμέτρητες επιγραφές της πόλης φιλοξενούν την ελληνική και λατινική γλώσσα, ενώ γύρω στα 188 π.Χ. θεωρείται ότι είχε 100.000 κατοίκους! Στα νομίσματά της υπάρχει ο πανταχού παρών Σμινθεύς Απόλλων, ο οποίος θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα.

Κάτω από την Περαία της Τενέδου...

...σε δάσος δρυός...

...και το Marrubium peregrinum...

...με την ελιά πάντα παρούσα.

Ο Λυσίμαχος την είπε Αλεξάνδρεια-Τρωάδα (χρυσός στατήρας με τον Αλέξανδρο 297-281 π.Χ.)...

...με παρόντα τον Σμινθέα Απόλλωνα το 280-130 π.Χ...

...αλλά και το 102-66 π.Χ...

...αλλά και με τη ρωμαϊκή λύκαινα...

...και παντού την ελληνική...

...και τη λατινική γραφή!!!