Διαδρομή 42

Γύρω από την Αμαλή 8

Ο γύρος του ακρωτηρίου είναι ένα ανοιχτό παράθυρο στις αποχρώσεις τού μπλε που παίρνει το αρχιπέλαγος. Είναι μια διαδρομή μοναδική για τον ερευνητή της χλωρίδας και τον οδοιπόρο της ομορφιάς. Ακόμα και το απαίσιο χρώμα των καμμένων πεύκων, με το «θρασύ υπόστρωμα» των φρύγανων και τα «μικρά» που φυτρώνουν, είτε από χέρι είτε από μόνα τους, δείχνει την αναγεννητική δύναμη της μητέρας Φύσης.
Μετά την ωραία βρύση του Κυνηγετικού Συλλόγου, μπαίνουμε στη Χαραμίδα. Στην Κάτω Χαραμίδα.


Η περιοχή το 1996. Φαίνεται η λευκή τομή του δρόμου με το πλάτωμα (πάνω). Και το 2011 (αριστερά). Μια πλαζ στο «Καρπούζι»... (δεξιά)

Σπίτια και κεντράκια πανέμορφα, εσωτερικά ή επάνω στο κύμα, συνθέτουν ένα πανέμορφο λεσβιακό τόπο, δίπλα στην πρωτεύουσα. Και δίπλα στο πρώτο ακρωτήρι, η πρώτη αμμουδιά, έκπληξη οι ομπρέλες, το «Καρπούζι». Εδώ η φωτιά κατέβηκε στη θάλασσα. Μια ρεματιά, η παλιά ατραπός προς το εσωτερικό, με πεύκα και ελιές, περνά από τον Ταξιάρχη, τον Άγιο Στρατόνικο όπως τον λένε.


... και ο Αγιος Στρατόνικος πιο μέσα (αριστερά). Το πλάτωμα με το αρχαίο μπασκί (δεξιά)

Κεραμική του μεσαίωνα, μια στειρεμένη πηγή, μια κολώνα, όλα τα κομμάτια της ιστορίας του.
Γυρίζοντας στον αμαξιτό, φθάνουμε στη στροφή με τα κομμένα βράχια, απέναντι από την πλαζ. Το πλάτωμα, επάνω από αυτήν, φιλοξενούσε μεγάλη αρχαία εγκατάσταση.


... και η πληθώρα της κεραμικής

Στον όχθο ξεπερισσεύουν σπασμένα αγγεία, της ύστερης αρχαιότητας, ενώ στο πλάτωμα βγήκε το 1986 στην επιφάνεια μια υπέροχη βάση ελαιοτριβείου (πιεστήριο) από κόκκινη πέτρα. Γύρω δε ο τόπος είναι «βομβαρδισμένος» από την κεραμική. Εισαγωγή λοιπόν στη ρεματιά της Ιστορίας.