Ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης Καλλίνικος, χειροτονήθηκε το 1809 και έμεινε μέχρι το 1829. Αντικατέστησε τον θείο του Ιερεμία (1783-1809)! Αυτά ήταν τα σημαντικά χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, της Ανατίναξης του τουρκικού καραβιού στην Ερεσό με τα δραματικά αντίποινα των σφαγών στην Μυτιλήνη (τζουλούσι) και του βασανισμού αρκετών προκρίτων που είχαν συλληφθεί! Ήταν γνωστή η προσχώρηση Μυτιληνιών στην Φιλική Εταιρεία, άνάμεσα στους οποίους ήταν και Καλλίνικος (1817)! Μετά όμως, μαζί με τον θείο του, έκανε προσπάθειες να καμφθεί η αντίσταση των Ελλήνων, στην Τουρκική εξουσία, και προσχώρησε στην ομάδα του Γιωργάκη Μάνδρα! Φρόντισε την σύσταση ελληνικών σχολείων και χτίστηκαν οι Αγιοι Απόστολοι (1815) και η Παναγιά η Χρυσομαλλούσα στην Μυτιλήνη (1816). Φρόντιζε να μπαίνει το όνομα του σε αναμνηστικές επιγραφές!

Μια από τις κρήνες που κατασκεύασε ήταν στην Μονή του Ναού των Ταξιαρχών, στο Κάτω Τρίτος. Όταν στις αρχές του 19^ου αι. πρέπει να λειτουργούσε, με κάποιο τρόπο πάλι ο ναός, υπήρχε η υπέροχη μαρμάρινη του βρύση (αν όντως ήταν αυτή), το 1819, όπου μνημονεύεται ο Μητροπολίτης Καλλίνικος (αν η επιγραφή, επάνω στον Άγιο Ιάκωβο, ήταν της Κρήνης του νοσοκομείου*) «ω ΚΥΡΙΑΡΧΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΝ ΠΟΤΕ ΠΡΟΚΑΤΟΧΟΝ ΤΟΝ ΠΟΤΕ ΠΡΟΚΑΤΟΧΟΝ ΣΟΥ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΝ ΑωΙΘ (1819)ΜΑΡ ΚΗ(28)» Υπάρχει το πρόβλημα σε ποια κρήνη ανήκε αυτή, αφού διασώζονται πολλά μέλη στον χώρο του Νοσοκομείου και εντοιχισμένα στον ναίσκο του. Ισως η υπέροχη πρόσοψη που βρισκόταν για χρόνια κάτω από τον ναό και στήθηκε μετά στην είσοδο του νοσοκομείου από την Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων, να αποτελούσε κομμάτι ενός κρηναίου συνόλου! Το όνομα του αναφέρεται και στην κρήνη της εκκλησίας του Λαφιώνα, του 1807. Το Μοναστήρι των Ταξιαρχών , στα 1849, ήταν «προ πολλών χρόνων ερημωθέν και τα κτήματα του βρίσκονταν στην κατοχή της Μητροπόλεως Μιτυλήνης, για 130 χρόνια»** Πάντως εδώ διατηρήθηκε το υπέροχο καθολικό, ενώ στην επάνω άκρη του φαραγγιού, ο Αι Γιάννης ήταν ερειπωμένος! Αρκετά κτήματα που δόθηκαν στο μοναστήρι από τους κατοίκους , επί Τουρκοκρατίας, για να σωθούν, μετά την απελευθέρωση επιστράφηκαν, αλλά έμειναν πάρα πολλά στην κατοχή της Μητρόπολης!

Μια άλλη κρήνη βρισκόταν στον Πύργο του Δεσπότη (σημερινή Παπαδιαμάντη), πριν την ανηφοριά της Σουράδας! Η περιοχή ήταν γνωστή και σαν «Ιφτα Μουναστηρέλια». Μέσα στο σπίτι που αντικατέστησε τον Πύργο, διασώζονται τμήματα κρήνης! Συγκεκριμένα το μαρμάρινο στηθαίο με υπέροχο ανάγλυφο διάκοσμο και οι δύο πεσσοί της! Η επιγραφή της είναι σημαντική, γιατί χρεώνει τον Πύργο στον Καλλίνικο: «ΕΠΙ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ/ΑΡΧΙΘΥΤΟΥ ΜΙΤΥΛΗΝΗΣ/ΑωΙΓ (1813) ΙΟΥΝΙΟΥ 11ω»

* Μουτζούρης Ιωάννης: Η Λέσβος και η Ελληνική Επανάστασις, 1955,σελ.4

**Σταυράκης Αναγνώστης :Λεσβιάς Ωδή, 1849,σελ.135.

ελεύθερα μάρμαρα

από την Κρήνη

του Ταξιάρχη

Ήταν τμήμα της;;;

Πύργος του Δεσπότη- η κρήνη

η επιγραφή

και ο πεσσός