Τι είναι το «Καβακλί»; Ένα μεγάλο οροπέδιο, από αυτά τα «τραπέζια», τα φτιαγμένα από τους ηφαιστειακούς πυρομβρίτες, που σχηματίζονται στην περιοχή του ανατολικού νησιού, απέναντι από τη «συνέχεια» της Μικράς Ασίας.

Απέραντος επίπεδος τόπος

Τόποι που κατοικήθηκαν τα περασμένα χρόνια, αφήνοντας διάσπαρτα τα θεμέλια και την κεραμική των οικισμών, τσιφλίκια Τούρκων με την καλλιέργεια της ελιάς, των σιτηρών και του αμπελιού, παράλληλη με την εκτροφή ζώων και τώρα απέραντοι, επίπεδοι βοσκότοποι. Αυτό είναι και το Καβακλί τώρα.

 ... με απέραντη θέα

Ένα οροπέδιο, μήκους (Α-Δ) 3,5 χλμ. και πλάτους (Β-Ν) 1,7 χλμ., που το κλείνει στα νότια η ρεματιά της Παναγιάς στα Σκίδια και μπαλκόνι στα βορεινά, προς τη μεγάλη ρεματιά του Ασπροπόταμου.

 ... με τα καβάκια του τσιφλικιού

Από την Καράβα, ο δρόμος που περνά από τον «Κάστελα» (προηγούμενη διαδρομή) σκαρφαλώνει από τα νότια πρέμνα, στο οροπέδιο.

 ... με την αρχαία πηγή

Πρόβατα, γίδια αλλά και βόδια περιφέρονται στην απέραντη έκταση, θάμνοι, χαμηλά δέντρα, μάντρες που χωρίζουν ιδιοκτησίες, κτίσματα ερειπωμένα και μαντριά και το δάσος των πεύκων στις Φιράνες, στα νότια.
Αυτό ήταν το Καβακλί πριν το 1912.

 ... με τους κάλυβους

Ένα τουρκικό τσιφλίκι, εκεί δίπλα στο δασωμένο κομμάτι με τις πανύψηλες λεύκες, τα καραγάτσια, τις δαμασκηνιές, τις αγριομουριές και τα μπλεγμένα κλήματα.

... με τις πήλινες υδρορροές

Εκεί δίπλα στην πανάρχαια πηγή, την κτιστή, τη σκεπασμένη με πλάκες δίπλα στα γκρεμισμένα κτίσματα του τσιφλικιού, χαμένα μέσα στους θάμνους. Αυτά το 1990, όταν πρωτοανέβηκα εκεί.

Παραδίπλα, σίγουρα υποστατικά του κτήματος, μια ομάδα από «κάλυβους», ερειπωμένους, με τις επίπεδες στέγες και τις πήλινες υδρορροές, έχει και την απαραίτητη μυλόπετρα από τον ελαιόμυλο του τσιφλικιού. Γιατί υπάρχουν και ελιές στις πλαγιές.

 ... τη μυλόπετρα

Λεύκες λοιπόν που έδωσαν το τουρκικό τοπωνύμιο του οροπεδίου (καβάκι), ενώ στα νότια η περιοχή «αμπέλες» σίγουρα φιλοξενούσε κάποτε τα αμπέλια. Η θέα είναι χωρίς όρια από εδώ επάνω.

... και την αιωνόβια αγριομουριά

Σίγουρα την απολάμβαναν, όπως θα δούμε, για χιλιάδες χρόνια οι κάτοικοι του οροπεδίου.