Σε λίγες μέρες κλείνουμε τρία χρόνια από την εμφάνιση του κορονοϊού στην Ευρώπη.

Οι καταστροφές που επέφερε είναι πάμπολλες σε πολλούς τομείς ιατρικούς και μη.

Εφέτος μάλιστα η κοινή γρίπη και οι λοιπές λοιμώξεις κάνουν πάρτι σε μικρούς και μεγάλους και κάποιοι λένε ότι ήταν αναμενόμενο.

Εμβολιασμένα πλήρως άτομα νοσούν επί εβδομάδες, προς δόξαν όσων αντέδρασαν κατά των εμβολίων.

Η ιστορία της γρίπης είναι βέβαια παλιά.

Κατά τον γιατρό Ντελόρμ αυτή πρωτοεμφανίστηκε το 1580, ενώ το 1743 ο γιατρός Σοβάζ την ονόμασε «γρίπη» από το γαλλικό «gripper» που σημαίνει εφορμώ.

Αργότερα έγινε γνωστή και ως ινφλουέντσα, και συγκεκομμένο φλου.

Νόσος πολύμορφος, χωρίς μέχρι σήμερα ειδικά δραστικά φάρμακα εναντίον της, εμφάνισε κατά καιρούς σοβαρές επιδημίες των οποίων η βαρύτερη μέχρι σήμερα ήταν η Ισπανική γρίπη που θανάτωσε σχεδόν 21 εκατομμύρια ψυχών, δηλαδή περισσότερα και από τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο.

Ο κόσμος συνεχίζει μέχρι σήμερα να πανικοβάλλεται και να ταλαιπωρείται, καίτοι διπλοεμβολιασμένος.

Η ιατρική επιστήμη και ιδίως η βιολογική έρευνα έχει καταφέρει να ανιχνεύσει και να προσδιορίσει τους σχετικούς ιούς της γρίπης, του κορονοϊού συμπεριλαμβανομένου, και έχει επιδοθεί -με το αζημίωτο βέβαια ….- στην Παρασκευή φαρμάκων και εμβολίων.

Ωστόσο ο ιός φαίνεται ότι είναι παντοδύναμος.

Είναι πράγματι εκπληκτικό. Ένα ελάχιστο πράγμα ζων που δεν το βλέπουν ούτε τα μικροσκόπια καταφέρνει μέχρι στιγμής να εξευτελίσει και να υποτάξει το παντοδύναμο και κυρίαρχο ον της φύσης.

Πώς το κάνει αυτό και ποιες είναι οι ικανότητές του;

Καταρχάς ξέρει πότε ακριβώς θα ξεσπάσει.

Όταν προσβάλει ένα άτομο γνωρίζει ποιες ακριβώς είναι οι νοσολογικές του ευπάθειες και χτυπάει σ’ αυτά τα σημεία, στα οποία και επιμένει.

Ξέρει να κάνει επιτυχημένη επιλογή των ηλικιών που θα προσβληθούν, και προπαντός ξέρει να μεταλλάσσεται όταν αντιληφθεί ότι καταδιώκεται ή ότι εξασθένησε η επιρροή του.

Η ιατρική επιστήμη έχει, ειδικά σε πολλούς τομείς, κάνει θαύματα, ωστόσο ακόμα δεν μπορεί λ.χ. να εξειδικεύσει κατά ασθενή το είδος της θεραπείας, δεν μπορεί να προβλέψει μια νόσο βάσει συμπτωμάτων, δεν μπορεί να αποτρέψει επιμολύνσεις και παρενέργειες, δεν γνωρίζει κάτι σχετικά με τις αλλεργίες και το σπουδαιότερο, δεν γνωρίζει τα μυστικά της (απο)θεραπευτικής δύναμης του σώματος, ενός σώματος εκπληκτικού και μυστηριώδους με τα τρισεκατομμύρια των κυττάρων, με ισόποσο αριθμό μικροβίων και μυκήτων, που δίνουν καθημερινά (βάσει pH και άλλων ιδιοτήτων) μια αέναη μάχη επιβίωσης και ισορροπίας!

Έχουμε ως φαίνεται πολύ δρόμο μπροστά μας να καταφέρουμε να ανακαλύψουμε και να τιθασεύσουμε κάποια απ’ τα επώδυνα μυστικά της φύσης.

Το θέμα είναι ότι αυτό δεν θα το πετύχουμε ποτέ, ερευνώντας και εργαζόμενοι χωριστά και προπαντός υπό το πνεύμα του πλούτου και του επιχειρηματικού συμφέροντος.