Αφού ούτως ή άλλως ο αρχαίος λόγος δεν διδάσκεται στα σχολεία καθώς έχουν βαλθεί τα τελευταία χρόνια οι νεωτεριστές και οι απάτριδες πολιτικοί να τον θέσουν εκποδών, καλό και παρήγορο είναι να ακούγεται πότε-πότε δημόσια, έστω και αποσπασματικά.

Αρχηγός κόμματος σε πρόσφατη προεκλογική ομιλία του στο Θησείο, τύχη αγαθή, άρχισε με ένα ωραίο ρητό του τραγικού ποιητή Αγάθωνα, που μνημονεύεται ως συνδαιτυμόνας από τον Πλάτωνα στο «Συμπόσιο», και που εποίησε σπουδαία δραματικά έργα και εισήγαγε και δραματικούς νεωτερισμούς, αλλά στην ιστορία παρέμεινε υπό την σκιά των τριών μεγάλων τραγικών.

Αυτός λοιπόν έλεγε ότι «τρία πράγματα πρέπει πάντα να θυμάται ο πολιτικός άρχοντας: ότι άρχει ανθρώπων, ότι άρχει κατά νόμον και ότι δεν άρχει για πάντα».

Ήταν δε τόσο ερωτευμένος με την αισθητική τού λόγου και τη μουσική δραματουργία, ώστε ίσως γι’ αυτόν έγραψε πολύ αργότερα ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς «το μεν πάρεργον έργον ως ποιούμεθα, το δ’ έργον ως πάρεργον εκπονούμεθα» μια ρήση διαχρονική και αληθή στις σύγχρονες κοινωνίες.

Πράγματι πολλές φορές διακονούμε με περισσή αφοσίωση το έργο της σχόλης, το πάρεργο και εκείνη την ευχάριστη απασχόληση (hobby), ενώ υπολειτουργούμε το κυρίως έργο στο οποίο έχουμε ταχθεί και για το οποίο αμειβόμαστε.

Πρόκειται για ένα εκφυλιστικό σύνδρομο της κοινωνικής ανάπτυξης, παρατηρείται ευρύτατα στο πεδίο της Τέχνης και συνδυάζεται με την απουσία οργανωμένου επαγγελματικού προσανατολισμού.

Ένα άλλο απόφθεγμά του ήταν το ότι «ο θεός το μόνο που δεν μπορεί να κάνει είναι να ξαναφέρει αυτούσιο το παρελθόν» (!), που δείχνει ότι ο Αγάθωνας είχε ενδιατρίψει ευδοκίμως και στα περί την φυσική φιλοσοφία.

Τέτοιους (και άλλους) λόγους είχαμε πάλι την ευκαιρία να ακούσουμε στην πρόσφατη περίοδο των εκλογών.

Ρητά, παροιμίες, παρομοιώσεις, στρεψοδικίες, λεκτικοί εκφοβισμοί, λόγοι υποσχετικοί και λόγοι απολογητικοί, όλα λίγο πριν και λίγο μετά τις εκλογές, σε μια περίοδο που σιγούν τα έργα και βασιλεύουν οι λόγοι.

Και έρχεται πάλι ο Μύσων ο Χηνεύς (από την Χήνα, αρχαίο οικισμό στο όρος Οίτη της Φθιώτιδας) να μας κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου.

Ο Μύσων, που μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως «ο πατέρας της λογικής» και που δεν είναι λίγοι αυτοί που τον συγκαταριθμούν μεταξύ των (επτά) αρχαίων σοφών.

Ο Μύσων λοιπόν έλεγε -όπως μας διασώζει ο Διογένης ο Λαέρτιος- ότι «δεν πρέπει κανείς να αναζητεί εκ των λόγων τα πράγματα, αλλά το αντίθετο, γιατί από τα πράγματα και τα γεγονότα γεννήθηκαν οι λόγοι».

Απλή και σπουδαία παραίνεση που πρέπει να τη λαμβάνει σοβαρά ο σύγχρονος άνθρωπος ιδίως στις πανηγυρικές περιόδους των εκλογικών σειρήνων, γιατί, σε όλη την ελληνική ιστορία μπορεί να ανθεί ο λόγος, όμως πάνω στην υπεροχή των προσγειωμένων έργων έναντι των ιπταμένων λόγων χτίζονται οι πολιτικές προσδοκίες του λαού και εντέλει η ευτυχία του.

Είναι πια καιρός να αφήσουμε πίσω εικόνες του πρόσφατου παρελθόντος, όπου υπουργοί και επιτελείς, ζηλούντες τη δόξα των δημοσιογράφων, περιπλανιόνταν όρθρου βαθέος από πάνελ σε πάνελ της τηλοψίας και άφηναν τη στοίβα των έργων και των υποχρεώσεων να ψηλώνει σαν τον πύργο της Βαβέλ.

Θα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι, από τον πρώτο πολίτη της χώρας μέχρι τον τελευταίο, ότι όποιος προτάσσει των λόγων τα έργα είναι χρήσιμος και ωφέλιμος για την πατρίδα.