Σήμερα παρουσιάζουμε μια επιγραφή πιθανότατα του 3^ου αι. π.Χ. που σώζεται στο κέντρο της πόλης της Μυτιλήνης. Πρόκειται για μία ακόμη εντοιχισμένη επιγραφή του νησιού, αυτήν τη φορά στον ναό των Αγ. Αποστόλων, ιδρυθείς το 1815, σύμφωνα με την κτιτορική επιγραφή του ναού.

Η επιγραφή δημοσιεύτηκε στον τόμο των επιγραφών της Λέσβου, Inscriptiones Lesbi, Berlin 1899, αρ. 82. Για τον τόπο ευρέσεως ο εκδότης αναφέρει λανθασμένα ότι ήταν εντοιχισμένη στην εκκλησία του Αγ. Ιωάννη, λάθος το οποίο αποκαθίσταται τώρα με τον εντοπισμό και την φωτογράφισή της από τον Μάκη Παυλέλλη στον ναό των Αγ. Αποστόλων.

Ο Ναός των Αγ. Αποστόλων, Μυτιλήνη

Το θραύσμα της επιγραφής σε κόκκινο πλαίσιο

Το ενεπίγραφο θραύσμα, χτισμένο πλαγίως

Το κείμενο της επιγραφής είναι το εξής:

Τρισ]καιδέκοτος

χρ. EΠΔΔΟΟΟ.

Πεσ]υρεσκαιδέκο-

Ταος χρ. EΔΔΟΟ.

5              Πεμ[π]εκαιδέκοτος

                χρ. EΔΔΠ.

                Ἐκκαιδέκοτος

                  χρ. [E]ΔΔΔ.

                Οκτοκαιδέκοτος

10             χρ. EΔΔΟΟΟ,

                Ἐννεακαιδέκοτος

                  χρ. EΔΔΔΟΟΟΟ.

                Eἴκοιστος

                  χρ. EΠΠΟΟΟ.

15           E]ἰσκαιείκοιστος

                  χρ. EΠΠΟΟΟ.

                Δεύτερος καὶ

                εἴκοιστος χρ. EΠΠ.

                Τρίτος καὶ εἴκοιστο[ς

20             χρ. EΠΠ.

                 Τ]ὸ πᾶν τᾶς γυ-

                 μνα]σ[ιαρχίας (?)

-               - - - - - - - -

Το κείμενο είναι αποσπασματικό και γι’ αυτό δυσερμήνευτο το περιεχόμενό του. Είναι επίσης διαλεκτικό, όπως λέμε, δηλαδή γραμμένο στην αιολική διάλεκτο, κάτι που δεν ισχύει βεβαίως για κάθε επιγραφή του νησιού. Το μόνο βέβαιο φαίνεται να είναι ότι πρόκειται για κατάλογο πολλών στίχων με χρηματικά ποσά, «κατάλογο με κινήσεις κεφαλαίων», όπως τον ερμηνεύει ο R. Hodot, Le Dialecte Éolien d’Asie, Paris 1990, 277, ο οποίος παρέχει και την πιθανή χρονολόγηση της επιγραφής. Τα ποσά αυτά ορίζονται με ελληνικούς αριθμούς, Δ=4, E=5, Ο=70 και Π=80 αντίστοιχα. Τα ποσά αυτά σε χρ(υσούς στατήρες) (=χρυσέους στάτηρες) φαίνεται ότι τα κινεί ο γυμνασίαρχος, είτε τα πληρώνει είτε τα εισπράττει, χωρίς όμως να μπορούμε να κατανοήσουμε αυτήν την στιγμή ούτε τον λόγο ούτε τα οικονομικά καθήκοντα του γυμνασίαρχου. Θα επανέλθουμε.