Ως Έλλην μαζοχιστής κάθισα στον καναπέ μου να δω τη «νέα» προοδευτική εκδοχή της στρατιωτικής παρέλασης με γαρνιτούρα «δημώδους παράδοσης» που μας επεφύλαξε, ως Έθνος σε έξαρση «αναπνευστικής αξιοπρέπειας», η «Κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ».

Ως Χριστιανός Ορθόδοξος δόξασα το Μεγαλοδύναμο που με τη βροχερή παρέμβαση του, με/μας προφύλαξε, εν τίνι μέτρω μόνον καθότι κι ο Θεός έχει όρια, από την απόλυτη γελοιότητα. Προδήλως ούτε ο Θεός ο ίδιος μπορεί να μας προστατεύσει από την αποφασιστικότητα των Ηγετών μας.

Δε σας κρύβω, βέβαια, ότι κάπου μου πέρασε από το μυαλό μήπως επιλέξαμε «με μεγάλη πλειοψηφία» Πρόεδρο-βροχοποιό, καθώς κάθε φορά που εμφανίζεται δημόσια ρίχνει ... παπάδες και καρεκλοπόδαρα. Ως άλλωστε απαιτείται από τη νέα σύνθεση Ορθοδοξίας και Ελληνισμού.

Απεδίωξα όμως αυτήν τη σκέψη, ως στιγμιαία λιγοψυχία απέναντι στη νεο-ελληνική ψεκαστική μεταφυσική, σκεπτόμενος ότι και στο Πακιστάν ακόμα δε σκέφτονται έτσι... στο «Πακη-σταν, ίσως!»

Με τη λήξη της μνημειώδους αισθητικής Τελετής, προσπάθησα να ανακαλέσω στη μνήμη μου ακούσματα, από τη μακρώς παρελθούσα εποχή των γυμνασιακών νιάτων μου: διαπίστωσα ότι παρά την επίσημη ανακοίνωση «από μεγαφώνου», στην Πλατεία Συντάγματος (!), ότι θα ακολουθήσει «αυθόρμητος» συρτός και τσάμικος -μόνον; τι κρίμα- είδα ότι ανάμεσα σε λιγοστές ομπρέλες και σε κάτι λεβέντες Κρητικούς που ταλαιπωριόντουσαν να χορέψουν «πεντοζάλη» χωρίς ανάλογη μουσική υπόκρουση από τη Διακλαδική Μπάντα των Ενόπλων Δυνάμεων -ίσως είναι μια πρακτική απόδειξη της στροφής στο ρεαλισμό που παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες- η μελωδία μάλλον παρέπεμπε στο άσμα «Τ' Αητού ο γιός» παρά στο «Μάνα μου, τα Κλεφτόπουλα» ή την «Ιτιά»! Και σκέφτηκα, «αν είναι δυνατόν;» τοιαύτη παρέκβαση του δημοκρατικώς ορθού είναι ανεπίτρεπτη.

Πότε θα αποστρατευθεί ο Αρχιμουσικός της Μπάντας; Καθότι, ως γνωστόν, πάντα φταίνε όσοι δεν αντιλαμβάνονται τις 50 λεπτές γκρι αποχρώσεις της ενδημούσης πολιτικής, βλέπε την περίπτωση του στρατηγού της ΕΛΑΣ που προσέτρεξε, ο «βλαξ», να μετουσιώσει σε εγκύκλιο τις απόψεις της συμβούλου της κας Υπουργού Μετανάστευσης!

Η ελπίδα μου είναι, ως προς το μέλλον της νέας ελληνικής συμβολικής, ότι θα αναλάβει καθήκοντα αυτός ο Κύριος που έπεται του Αρχιμουσικού στον παρελαύνοντα σχηματισμό μουσικών και του οποίου η καριέρα μέχρι τούδε συνίσταται στο να ανεβοκατεβάζει το «μπαστούνι» ρυθμού, ώστε να ανυψώνεται το φρόνημα, το εθνικόν!

Στενοχωρήθηκα βέβαια καθότι η βροχή -μάλλον- δεν επέτρεψε στον ίδιο τον κ. Υπουργό Εθνικής Αμύνης και την κα Περιφερειάρχη Αττικής -την πασιδήλως διαγκωνιζομένη στο πεδίον της προβολής με άλλες κορυφαίες γυναικείες μορφές ως η Ζωή και η Ραχήλ- να σύρουν το χορό, εμβαπτιζόμενοι εμπράκτως στο λαό, τις μνήμες και την παράδοση.

Δε χάνω όμως την ελπίδα, θα γίνει την 28η Οκτωβρίου... εκτός κι αν έχουν προσκαλέσει τον κ. Παυλόπουλο!
Επειδή όμως ο μαζοχισμός, ως γνωστόν από την εποχή του Μαρκησίου ντε Σαντ έως τους σύγχρονους ψυχαναλυτές, ταυτίζεται με την ατέρμονη και ακόρεστη αναζήτηση της ηδονής δια της οδύνης, έκατσα και είδα όλα τα ρεπορτάζ από περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς για τις κατά τόπους παρελάσεις, κυβερνητικές εκπροσωπήσεις και λαϊκές εκδηλώσεις. Κι εκεί τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα και πολιτικώς πιο σημαίνοντα: μπορεί ο κ. Καμμένος να ενθουσιάζεται με σπαθιά και λοφία, παράσημα και ευσταλείς καταδρομείς και με το Υπουργείο που του έδωσε ο κ. Τσίπρας να ... παίζει -δείγμα εμφανές της θέσης που αποδίδει στα ζητήματα άμυνας...

'Όμως, η εικόνα του κ. Λαφαζάνη στην Κοζάνη να λικνίζεται συστηματικά στο ρυθμό του «Περνάει ο Στρατός» κι η εικόνα του κ. Βαρουφάκη -Θέε μου συγχώρα με- να εκπροσωπεί την Κυβέρνηση στα Χανιά και να λέει, ανάμεσα στα αναγκαία selfies, «να μας αγαπάτε και μετά τη ρήξη...», θέτουν άλλης τάξης ζήτημα.

Κατά συνέπεια, οι ανωτέρω παράγραφοι δεν είναι υπεκφυγή δια της «σάτιρας», όπως λέγει ο ιερεύς του λαϊκισμού κ. Λαζόπουλος. Είναι αμιγώς πολιτική κριτική.

Αν θέλετε μερικά επιμέρους ερωτήματα, κ.κ. Ηγέτες της δυτικόφρονος Ελλάδας, ώστε να σκεφθείτε -πιθανόν- ερωτώ:

1. Πιστεύετε ότι ο κ. Τσίπρας επείσθη από την απάντηση του κ. Καμμένου, στο ερώτημα του περί του κόστους της παρέλασης, ότι τα «πτητικά μέσα» είναι σε τυπική περιπολία; Δηλαδή πιστεύετε ότι ο κ. Τσίπρας δε γνωρίζει ότι τα ελικόπτερα Apache δεν κυκλοφορούν γενικώς στο γαλανό ουρανό της αιωνίας πατρίδος;

2. Πώς αξιολογείτε την άποψη του κ. Καμμένου ότι η παρέλαση και οι χοροί καταδεικνύουν ότι «Λαός και Στρατός είναι στην εξουσία»;

3. Αντέχει σοβαρής κριτικής ο λαϊκός ενθουσιασμός για την απομάκρυνση των «κάγκελων»; Μήπως αυτά προκρίθηκαν από τους φοβικούς, μετά τα έκτροπα της Θεσσαλονίκης, πρωτοστατούντος τότε του νυν Υπουργού Παιδείας (!), κ. Τ. Κουράκη; Από τα «κάγκελα» στα «καγκέλια» ή στα «μυαλά στα κάγκελα»... είναι μείζων πρόοδος, κατά τη γνώμη σας;

4. Πώς αξιολογείτε την πραγματικότητα ότι έμπλεοι υπερηφάνειας ως Έθνος είδαμε την παρέλαση των οπλικών συστημάτων του «Τσοχατζόπουλου»; Αυτά που δεν έχουν πυρομαχικά ή ανταλλακτικά -ας μην το συζητήσουμε. Ίσως από συστολή, δεν έπαιξε η Μπάντα, εντέλει, το «Μάνα μου, τα Κλεφτόπουλα»...

Το σημαντικότερο όμως είναι: τι σημαίνει η επέκταση της παλαιάς διασύνδεσης Λαού/Έθνους και Ορθοδοξίας, υπό την πρόσθετη Καμμένειο εκδοχή της Λαϊκότητας /Παράδοσης; Δεν είναι πλέον απλό θέμα αισθητικής, είναι ιδεολογικός αχταρμάς!

Είναι κορυφαίο ζήτημα πολιτικής και πολιτισμού! Κι η «πρώτη-φορά-Αριστερά» δεν μπορεί να παίζει με αυτά τα πράγματα. Εκτός κι αν τα αποδέχεται ή επιδιώκει, που αδυνατώ να πιστέψω! Οπότε πλέον, θα τίθενται κορυφαία ζητήματα απελευθερωτικού αγώνα! Θα πάρω τη βουλευτική Mercedes του κ. Διαμαντόπουλου, ξέρετε αυτού του τύπου με το αμπέχονο που δίνει ραντεβού στα «γουναράδικα», να βγω στο «βουνό»... Αν είναι δυνατόν, τόση και τέτοια παραζάλη!

«... δεν τους πρέπει λευτεριά», είπε κάποτε ο Σολωμός, απαριθμώντας λόγους περί των διχαστών και άθλιων, στο ποίημά του που έγινε εθνικός ύμνος! Και μια υπόμνηση, άξια λόγου: η Πρώτη Εθνοσυνέλευση του επαναστατημένου Ελληνικού Έθνους/Κράτους, στην Επίδαυρο, όρισε τη Δομή των Εξουσιών, τη Σημαία και τις σχέσεις Κράτους και πολιτών, απολύτως ανάλογα με την ιδεολογία και πρακτική της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης κατά την καθοριστική, για τη Δύση, Επανάσταση της.

Θεσμοθέτησε δε, την 1η του Έτους, δηλαδή την 1η Ιανουαρίου, ως Εθνική Εορτή, ως συμβολίζουσα την Αρχή! Είναι ο Βασιλεύς Όθων που δεν πήγαινε και πολύ αυτά τα επαναστατικά/συνταγματικά τερτίπια και συμβολισμούς, που επέβαλε την 25η Μαρτίου ως Εθνική Εορτή, ως μια μείξη κοσμικότητας και θρησκείας.
Κι ήταν Γερμανός... απλά ως υπενθύμιση!