ΕΔΤ! Γιατί; Τι σας κάνει εντύπωση; Ελληνική Δημοκρατική Τηλεόραση. Όχι. Μάλλον Δημόσια είναι το σωστό. Θα το βρούμε. Θέλει λίγο χρόνο να το συνηθίσουμε. Σε μια βδομάδα θα το καταπίνουμε αμάσητο. Έχουμε φάει άλλα και άλλα…
Λίγο τα γραφικά να προσέχανε, που και αρχαίος Έλληνας σε μάρμαρο να τα σκάλιζε, θα φαντάζανε λιγότερο προπολεμικά από τούτο το πράγμα. Και το όνομα, εδώ που τα λέμε, πάσχει ελαφρώς. Δεν είναι εύηχο και εμείς οι καλλιεργημένοι, που οι περισσότεροι είμαστε όσο και αν δεν το πιστεύετε, τρώμε ένα σκάλωμα με τη μουσικότητα. Δηλαδή: «Βάλε λίγο ΕΔΤ να δούμε». Δε βγαίνει από το στόμα ήχος λογικός όσο και να προσπαθήσεις.

Βλέπω την κατάληξη των πρώτων ημερών. Θα ρωτήσει ο άλλος! «Τι να βάλω»; «ΕΔΤ»! «Τι λες, δεν καταλαβαίνω». «Βάλε Μέγκα, γαμώ την τύχη μου, να τελειώνουμε»…
Ίσως έχει να κάνει με αυτό που έλεγε ο Βέγγος. «Δεν έχω μαλλιά και δεν μπορώ να βλέπω τους άλλους με πλούσια κόμη». Και κάθισε το γαμπρό του στην καρέκλα του κουρέα, με την εντολή να του αφήσει δυο δάχτυλα μαλλί, όπως το γκαζόν της Ομονοίας. Τότε είχε…
Αντίστοιχα, αν δείτε και κυρίως ακούσετε ένα μέρος του Υπουργικού Συμβουλίου, θα δικαιολογήσετε την απουσία του γράμματος «Ρ», που είναι το δυσκολότερο της αλφαβήτου και το τελευταίο που καταφέρνει να προφέρει ένα παιδί.
Έτσι, με την ίδια δύναμη που ο Βέγγος επέβαλε στο γαμπρό του ένα διαφορετικό κούρεμα, και ο Καψής δυναμικά και πρόχειρα μας πέρασε ένα όνομα εις βάρος της μουσικότητας. Έχει και το καρπούζι και το μαχαίρι. Τι να κάνεις; Ένας φίλος μου ρώτησε μέσω του Φέισμπουκ. «Ο Ιάσωνας Τριανταφυλλίδης είναι ο νονός»;

Κακίες, αλλά όλα αυτά θα αποδειχθούν σύντομα. Έχουμε μπροστά μας την ανασύσταση της «ΕΔΡ». Της Ελληνικής Δημόσιας Ραδιοφωνίας!!! Για να δούμε τι θα σκαρφιστούν γι’ αυτό…
Πάντως η αδυναμία μας και ο μπουχεσισμός απέναντι στους δανειστές μας, βγάζουν μάτι. Η ανικανότητα είναι δεδομένη. Κινήσεις πανικού και ασυνάρτητα χορευτικά με 5 βήματα μπροστά, 8 πίσω και ξανά άλλα 3 μπροστά, μαζί με επιτόπια πηδηματάκια, πάνω σε έναν ακατανόητο ρυθμό που μας χτυπούνε οι της Τρόικας. Αν καθόσουν απέναντι και μας έβλεπες, θα έλεγες πως είμαστε ή 100 χρόνια μπροστά ή ντιπ ηλίθιοι…

Παίζει στον αέρα μια ΕΡΤ, βγάλαμε και την ΕΔΤ, εσχάτως ΔΤ! Από ιδιωτικό στούντιο, παρακαλώ, και βάλε με το νου σου τι μπορεί να πληρώνει το κράτος. Εδώ πληρώσαμε για τα γραφικά…
Φροντίζουμε επιμελώς, και όπως ήταν αναμενόμενο, να επεκτείνουμε τον καρκίνο που εμφανίστηκε μέσω της ΕΡΤ, και στη δημοτική αστυνομία, στους άχρηστους εκπαιδευτικούς και όπου αλλού…
Άρον - άρον ο Κυριάκος, που τον είχε η μοίρα μας και αυτόν, να τα προλάβει όλα, γιατί ο Μανιτάκης ξυνόταν επί ένα χρόνο και οι υπόλοιποι, με τον πρωθυπουργό επικεφαλής, τον ήλεγχαν αν ξυνόταν καλά.
Όταν αναλαμβάνω να φτιάξω τα γάλατα των παιδιών και ξεχαστώ, ως συνήθως, η σύζυγος φωνάζει από μέσα, «πού είναι τα γάλατα», ή τα φτιάχνει μόνη της κουνώντας το κεφάλι με χαρακτηριστικό τρόπο. Δεν περιμένει πώς, εάν και εφόσον…
Πάμε και λίγο στην αντιπολίτευση; Την τελευταία ελπίδα του λαού; Παίζουν με τις συνιστώσες! Παιδιά, καλή η εφεδρεία; Μην το συζητάς…
Στίχος από τραγούδι του Πουλικάκου: «Μην περιμένεις το μάννα, πέτρες από παντού»…
Ας κάναμε κάτι έξυπνο. Τώρα όμως. Πριν έρθει ο Σεπτέμβρης και… απογειωθούμε…