Αντίλογος Σταύρου Γαληνού

Αγαπητέ κύριε Διευθυντά,
Με αφρισμένη αγανάκτηση, διάβασα στην έγκριτη και πολύ καλή εφημερίδα σας, της 4ης Μαΐου τρ.έ., τη μακροσκελέστατη, ολοσέλιδη, επιστολή του κ. Σπύρου Πιπερά, που αφορούσε την τσιμεντόστρωση των χειμάρρων του κάμπου της Ερεσού.
Ξέρετε τι λέει η λαϊκή παροιμία «όταν κάποιος δεν έχει τι να κάνει»;
Οι επικαλούμενοι ισχυρισμοί και τα επιχειρήματα του κ. Πιπερά είναι ολωσδιόλου επιπόλαια και παντελώς ασυλλόγιστα.
Από πού να πιάσω.
α) Ότι δηλαδή οι χείμαρροι είναι κάνουλες ανατροφοδότησης των υπόγειων δεξαμενών του κάμπου;
Μα για όνομα του θεού, οι υπόγειες «δεξαμενές» περιμένουν από τους χειμάρρους - που σπάνια τρέχουν - να τροφοδοτηθούν; Και το νερό της βροχής που πέφτει σ’ όλο τον κάμπο, δεν τροφοδοτεί τις δεξαμενές και τον τροφοδοτούν οι χείμαρροι - που, επαναλαμβάνω, σπάνια τρέχουν - και που το νερό κατεβαίνει με ορμή και χύνεται, άμα χύνεται, στη θάλασσα;
β) Ότι ο κάμπος Ερεσού θα γεμίσει θαλασσινό νερό, επειδή δε θα ανατροφοδοτηθεί από τους τσιμεντοστρωμένους χειμάρρους; Όπως έγινε στον κάμπο των Λαμψάρνων της Άντισσας;
Πήγε ο φίλος μου Πιπεράς ποτέ στα Λάμψαρνα; Εγώ πήγα πολλές φορές. Η θάλασσα, αν μπήκε, όπως ισχυρίζεται ο κ. Πιπεράς, μπήκε γιατί το έδαφος του κάμπου των Λαμψάρνων είναι σε χαμηλότερο επίπεδο της θαλάσσης. Ούτε ένας χείμαρρος, μάλιστα, του κάμπου έχει τσιμεντροστρωθεί.
Ο κάμπος της Ερεσού είναι σε πολύ υψηλότερο επίπεδο εκείνου της θάλασσας. Δεν το έχει προσέξει ο κ. Πιπεράς;
γ) Άκουσε ο κ. Πιπεράς τούς επισκέπτες μας τουρίστες να διαμαρτύρονται γιατί έχουν τσιμεντοστρωθεί οι χείμαρροί μας; Αν ναι, πάω πάσο. Αλλά εγώ έχω ακούσει αρκετούς να βγάζουν «φωνίτσες» όταν σκουντουφλάνε στις στρογγυλές ή παραχωμένες μεγάλες πέτρες του χειμάρρου, που περνούν και σακατεύουν τα πόδια τους.
δ) Ποιο τσιμεντοστρωμένο ήδη χείμαρρο είδε ο κ. Πιπεράς να είναι κατάξερος από βλάστηση; Ας πάει τον παρακαλώ μια βόλτα, όχι με λόγια, αλλά πεζοπορώντας, κι είμαι βέβαιος ότι θ’ αποσύρει, παραχρήμα, την αμφισβήτησή του, αυτήν τουλάχιστον.
ε) Για να διαμαρτύρονται οι κάτοικοι, που καθημερινά περνούν από χειμάρρους, μη τσιμεντοστρωμένους, για να πάνε στο σπίτι τους στον κάμπο ή σε δουλειές στο κτήμα τους, πρέπει να έχουν περισσότερη αντίληψη της ταλαιπωρίας τους εκείνης του κ. Πιπερά, που σπάνια θα έκανε καμμιά βόλτα, ακολουθώντας πορεία χειμάρρου, με τα πόδια.
Κι ύστερα, δεν έχουν όλοι οι κάτοικοι που ταλαιπωρούνται και πιέζουν το δήμαρχο να τσιμεντώσει επιτέλους το χείμαρρο που περνούν - που αναγκαστικά τον περνούν για να πάνε στο σπίτι τους -, 4Χ4, αγροτικά ή μη (SUV). Πηγαίνουν οι περισσότεροι με τα πόδια ή αν έχουν μηχανάκι, όχι οι περισσότεροι με 4Χ4.
Από τη μια ο κ. Σπύρος Πιπεράς μάς παρουσιάζεται σα «σοσιαλιστής», υπέρμαχος των δικαιωμάτων των πολιτών και, από την άλλη, φαίνεται καθαρά ως κεφαλαιοκράτης!!
στ) Όσο για την άμμο που κουβαλούν οι χείμαρροι στην αμμουδιά της Ερεσού και πως εξ αιτίας τού ότι τσιμεντωστρώθηκε (πέρυσι) ο χείμαρρος από την περιοχή του Χριστού στην παραλία μας [βλέπε κατά Πιπερά Γιαλό (Σκάλα)], τούτο είναι ό,τι πιο αφελές έχω ακούσει.
Κι επειδή κάποτε ο κ. Πιπεράς με είχε αποκαλέσει «Πνευματικό του πατέρα», έχω τούτο να του πω, όχι σαν Πνευματικός πατέρας, αλλά σαν Ερεσιώτης, που το ‘χω αποδείξει ποικιλοτρόπως, ότι καλύτερα θα κάνει, μια και ομολογουμένως έχει αυτήν τη δυναμική, να ασχοληθεί με άλλα θέματα, όχι μόνο της γενέτειρας του αείμνηστου πατέρα του, αλλά και γενικότερα των συνανθρώπων του, που δυστυχώς έχουν πολλά προβλήματα άλυτα και που ασφαλώς έχουν απόλυτη ανάγκη χείρας βοηθείας, ιδίως από εδώ και πέρα, που φθάσαμε σ’ αυτήν την κατάντια.

Με εκτίμηση,
Σταύρος Ι. Γαληνός