*Γράφει ο Στρατής Κοκκινέλλης

Είναι γεγονός πως ο Πρωθυπουργός περίμενε πολλά από τον ανασχηματισμό που προέβη. Περίμενε πως με τις δομικές αλλαγές και την παραμονή ομολογουμένως επιτυχημένων υπουργών στους θώκους που κατέχουν, θα επιτυγχανόταν η επανεκκίνηση και θα οδηγούνταν με το παρόν σχήμα για εκλογές. Δηλαδή θα είναι το νικηφόρο σχήμα που θα δώσει στη Νέα Δημοκρατία μια νέα τρίτη κυβερνητική θητεία.

Ο ανασχηματισμός είναι αλήθεια πως είχε τραβήξει πάρα πολύ, από τον Νοέμβριο ακόμη κι ενώ ο προηγούμενος αριθμούσε μόλις πέντε μήνες ζωής, και ακουγόταν συνεχώς. Τελικά έγινε μέσα Μαρτίου.Ο θυμόσοφος λαός ισχυρίζεται πως «Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται»! Μια άλλη φράση έχει να κάνει με ένα καράβι που αργεί και το τί φορτίο έχει αυτό πάνω του, κάτι που έλεγε συχνά ο δημοσιογράφος Νίκος Κακαουνάκης και το επικαλούνταν όταν υπήρχε καθυστέρηση. Ο ανασχηματισμός του ’25 μέχρι ώρας μόνο προβλήματα δημιουργεί.

Η τοποθέτηση του εξωκοινοβουλευτικού τεχνοκράτη καθηγητή και μέχρι πρότινος συμβούλου του Πρωθυπουργού για θέματα ενέργειας, κ. Νίκου Τσάφου, ως υφυπουργού Ενέργειας ήταν μια επιλογή εντελώς άγνωστη για όσους δεν ασχολούνται με τα ενεργειακά. Η πλειονότητα μάλιστα έσπευσε να αναζητήσει το όνομα του νέου υφυπουργού σε μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο. Και μετά από τις πρώτες αναζητήσεις, κάποιοι πιο «ψαγμένοι» και κάποιοι άλλοι που είχαν ως αποστολή να «ξεσκονίσουν» και να «κάνουν φύλλο και φτερό» τα νέα πρόσωπα του κυβερνητικού σχήματος και ιδίως όσων δεν είχαν αναλάβει ξανά στο παρελθόν παρόμοια θέση, «έπιασαν λαβράκια». Ήδη και σε χρόνο dtκαταγράφηκε μια αποχώρηση λόγω του παρελθόντος του.

Στην προκειμένη περίπτωση του κ. Τσάφουτίθεται ζήτημα και μάλιστα εθνικό για τον χαρακτηρισμό των Κατεχόμενων ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», δήλωση που συνέβη μόλις το 2023 όντας εργαζόμενος ως αναλυτής στις ΗΠΑ. Η δικαιολογία του κ. υφυπουργού είναι πως τότε ήταν απλά ένας αναλυτής στις ΗΠΑ χωρίς επαγγελματική σχέση με την Ελληνική κυβέρνηση. Σοβαρά; Δηλαδή για τον κύριο υφυπουργό η πατρίδα περνάει σε δεύτερη μοίρα αν αποτελεί εμπόδιο για να «κλείσει» κάποια δουλειά; Ή για τον κ. Τσάφο, όταν δεν πληρώνεσαι από το ελληνικό κράτος έχεις την άδεια να ασελγείς πάνω στην ιστορία και την αξιοπρέπεια της χώρας σου, μη συμμερίζοντας όσους χάθηκαν και ένα ολόκληρο έθνος βυθίστηκε στο πένθος;

Γιατί, ένας καθηγητής και τεχνοκράτης με την εμπειρία του νέου Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας που έχει συνεργαστεί με εταιρείες, οικονομικούς οργανισμούς και κυβερνήσεις σε πάνω από 30 χώρες, με εξειδίκευση σε θέματα στρατηγικής, εισόδου σε αγορές χωρών, ανάπτυξης πρότζεκτ και εμπορίας αερίου και LNG και σε μερικά από τα πιο περίπλοκα ενεργειακά έργα στον κόσμο, δεν νοείται να προβαίνει στον παραπάνω χαρακτηρισμό.

Καλώς ή κακώς, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες προτεραιότητες. Λογικό θα πει κανείς. Δεν είναι, όμως, θεμιτό και αποδεκτό, ζητήματα που έχουν να κάνουν με το έθνος και τη χώρα μας να μην βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Τα άτομα που ασχολούνται, επιλέγονται να εκπροσωπούν τη χώρα και είναι υπεύθυνα σε τομείς που αφορούν το κοινωνικό σύνολο, οφείλουν να αντιλαμβάνονται την πολιτική και τις θέσεις ως ένα τίτλο τιμής και να εργάζονται με γνώμονα το καλό της πατρίδας.

Τις γνώσεις του καθηγητή δεν τις γνωρίζω. Με τη δήλωση του, όμως, για τα Κατεχόμενα είναι οφσάιντ και φάουλ. Αν ως τεχνοκράτης παραμείνει στο κυβερνητικό σχήμα, οφείλει να αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως το «καλύτερο και πλουσιότερο αφεντικό του». Οφείλει και έχει πατριωτικό καθήκον να λειτουργήσει και να εργαστεί με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Τότε κι αφού καταφέρει να επιλύσει το φλέγον ζήτημα του ενεργειακού, ίσως θα μπορεί να θεωρηθεί και ευεργέτης.

*Ο Στρατής Κοκκινέλλης είναι φιλόλογος - δημοσιογράφος