Επιτέλους ένας δημοσιογράφος έσπασε το «ταμπού» και τόλμησε να κριτικάρει το μεγάλο μουσικοσυνθέτη μας, το Μίκη Θεοδωράκη, για τα… φάλτσα που συχνά διαπράττει αποφαινόμενος περί πολιτικής.
Ο Πάσχος Μανδραβέλης στην «Καθημερινή» τής 8ης-10-2010, στο άρθρο του «Η ανυπακοή και το έμφραγμα», αναφερόμενος στην ιδρυτική διακήρυξη της «Σπίθας», όπως ονόμασε ο Μίκης Θεοδωράκης το «κίνημά» του («Ελευθεροτυπία», 4-12-2010) γράφει: «Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι γυμνός (σ.σ. εννοεί σαν το βασιλιά του παραμυθιού) από επιχειρήματα και η συρραφή διαφόρων “πληροφοριών” που αλίευσε στο διαδίκτυο (και τα παρουσίασε ως ιδρυτική διακήρυξη της «Σπίθας») είναι ψευτιές.
Πέρα από το γνωστό μύθο περί του καημού που είχε ο Κίσινγκερ για να πλήξει την ελληνική γλώσσα, το κείμενο των 17.500 λέξεων που δημοσίευσε βρίθει κοινοτοπιών που απαντούν στα καφενεία και ανοησιών που κυκλοφορούν ως spam* στα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία…»
Και συνεχίζει: «Όσο κι αν συγκινείται κάποιος από τον “Επιτάφιο”, πρέπει ν’ αναρωτηθεί από πού έχει τις πληροφορίες ο μεγάλος συνθέτης όταν λέει ότι “η Ρωσία (του Πούτιν) ήθελε να μας προσφέρει οιαδήποτε βοήθεια, οικονομική και μη, με την προϋπόθεση να ενεργοποιηθεί η συμφωνία του περίφημου αγωγού και να της δοθεί η δυνατότητα επισκευής πολεμικών πλοίων στη Σύρο”.
Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Ντιμίτρι Μεντβέντεφ, επίσημα δήλωσε: “συναντήθηκα με τον Έλληνα πρωθυπουργό και του συνέστησα να απευθυνθεί στο Δ.Ν.Τ. και στην Παγκόσμια Τράπεζα για να λύσει τα προβλήματα του ελληνικού κράτους” (15-2-2010).
Τέλος, όσο κι αν σέβεται κάποιος το μουσουργό Μίκη Θεοδωράκη, δεν μπορεί παρά να παραξενευτεί από τη λογική συνοχή του συλλογισμού του: “τα αίτια που την προκάλεσαν (σ.σ. την κρίση) σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν με πρωτοφανή ευρηματικότητα, εφευρετικότητα και ταχυδακτυλουργική ακρίβεια, ώστε ο κατά τα άλλα έμπειρος και καχύποπτος ελληνικός λαός όχι μόνο να μην μπορέσει να αντιληφθεί τίποτα, αλλά αντιθέτως, ο μισός πληθυσμός να γίνει συμμέτοχος με ενθουσιασμό στην αυτοκαταστροφή του και ο άλλος μισός να παρακολουθεί ανυποψίαστος και αμήχανος, εντελώς τυφλωμένος από την εκτυφλωτική λάμψη της πρωτοφανούς απάτης. Και αφού πρώτα μάς γλύκαναν με τα Σχέδια Μάρσαλ, Ντελόρ κ.λπ., έφτασε η ώρα της πληρωμής.”»
«Το πρόβλημα», καταλήγει στο άρθρο του ο Πάσχος Μανδραβέλης, «είναι η θεωρία συνωμοσίας του κ. Θεοδωράκη για τους κακούς ξένους που μας πλήρωναν, ώστε να παχύνουμε και μετά να πεθάνουμε από έμφραγμα.
Είναι περίεργο το ότι την περίοδο που συνέβαιναν όλα αυτά, δεν κήρυξε (ο Μίκης) τον αγώνα της “ανυπακοής”!»
Ο Μίκης δεν είναι η πρώτη φορά που αφιππεύει από τον Πήγασο της Ποίησης για να καβαλικέψει τον… «Ροσινάλτι» της Πολιτικής.
Από τη δεκαετία του ’60, οι τότε σύντροφοί του της ΕΔΑ τού συνέστηναν «Μίκη, περισσότερες νότες, λιγότερη πολιτική».
Δυστυχώς είναι συνηθισμένο το φαινόμενο στην Ελληνική Αριστερά πολλές ηγετικές προσωπικότητες, αντί να ωριμάζουν και να σοβαρεύονται μεγαλώνοντας, να ολισθαίνουν στο δρόμο της αυτογελοιοποίησης και αντί ν’ αφήνουν πίσω τους το σεβασμό στη μνήμη τους, να αφήνουν τη λύπηση για τον αυτοεξευτελισμό τους.
Δίπλα στα παραδείγματα του σοφού Ηλία Ηλιού, του Γρηγόρη Φαράκου και του εν ζωή Λεωνίδα Κύρκου συνυπήρξαν και συνυπάρχουν και κάποιοι «ηγέτες» που διαπομπεύουν με τα αρχηγικά τσαλίμια τους και τις μωρολογίες τους κάθε έννοια αριστερής και προοδευτικής ιδεολογίας. Και κάποιοι άλλοι «ακραιφνείς» αριστεροί, που ενώ διαλαλούν στην αγορά την «επαναστατική» πραμάτεια τους κηρύσσοντας την «ανυπακοή» και την «εξέγερση», συνεχίζουν να ξεκοκκαλίζουν τις παχυλές βουλευτικές συντάξεις και αποζημιώσεις, καθώς και τις γενναιόδωρες κρατικές επιχορηγήσεις στο κόμμα τους, από τα δανεικά που εξοικονόμησε η… «κατοχική κυβέρνηση του Μνημονίου»!
Αλλά ας επιστρέψουμε στη διεθνή συνωμοσία κατά της Ελλάδος που ανακάλυψε ο Μ. Θεοδωράκης. Η συνωμοσία, κατά το Μ.Θ., ξεκίνησε πριν από 60 χρόνια με το σχέδιο Μάρσαλ και συνεχίστηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Ντελόρ.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, σύμφωνα με τα spam που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο (και χρησιμοποιεί ως αξιόπιστες πηγές ο Μ.Θ.), ήταν ο μεγάλος πράκτορας των Αμερικανών και του διεθνούς σιωνισμού, αφού ο πάππος του από την πλευρά της μητέρας του ήταν Πολωνοεβραίος. Και τρανή απόδειξη ότι «πρακτόρευε» τα συμφέροντα των συνωμοτούντων κατά της Ελλάδας ήταν ότι ως πρωθυπουργός επιδίωξε και επέτυχε τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα για ν’ ακολουθήσουν τα «πακέτα Ντελόρ» που «γλύκαναν», κατά το Μ.Θ., κι αποκοίμισαν τους «Έλληνες για να πιαστούν - ύστερα από τριάντα χρόνια - στη φάκα της Τρόικας». Πιθανώς, εξίσου ένοχος… συνωμοσίας είναι και ο Κ. Σημίτης, που μας έβαλε στην ΟΝΕ για να χάσουμε την «ακριβή και τιμημένη δραχμούλα μας» και να… εξασθενίσει έτσι η εθνική μας συνείδηση!
Αυτό που δε μας λέει ο Μ.Θ. είναι εάν στο «σενάριο της συνωμοσίας» συμμετείχε και ο Κ. Μητσοτάκης, στην κυβέρνηση του οποίου εθήτευσε ως υπουργός Επικρατείας ο ίδιος.
Μήπως, όμως, πρέπει να αναγνωρίσουμε το δικαίωμα στο μεγάλο μουσικοσυνθέτη μας να διασκεδάζει την ανία του έστω «παίζοντας εν ου παικτοίς»; Και μήπως είχε δίκιο ο Ανδρέας Παπανδρέου που έλεγε: «εγώ με το Μίκη συζητώ μόνον θέματα Πολιτισμού»!

* Spam: μαζική αποστολή μηνυμάτων σ’ ένα σύνολο παραληπτών, που δεν ερωτώνται εάν τα επιθυμούν.