*Γράφει ο Στρατής Κοκκινέλλης

Η εβδομάδα που διανύουμε είναι εορταστική μιας και την Τρίτη, 25 Μαρτίου, είναι μέρα εορτασμού της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και εορτάζεται ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Η πλειονότητα των ελλήνων πολιτών συρρέουν από νωρίς στις κατά τόπους εκκλησίες και έπειτα στις πλατείες με σκοπό να συμμετέχουν ή να παρακολουθήσουν τις μαθητικές, στρατιωτικές παρελάσεις.

Παρελάσεις που λαμβάνουν μέρος σε όλη την επικράτεια, ακόμα και στους Αρκιούς ενός νησιού με μόλις 44 κατοίκους που ανήκουν στο μικρό ιερό πλην κοσμοπολίτικου νησιού της Πάτμου. Μετά από μια τέτοια μέρα με δύο εορτές υπάρχει ενδεχόμενο για νέο «εθνικό διχασμό» και δημιουργία στρατοπέδων σε υπέρ και κατά; Φυσικά και υπάρχει. Εξάλλου είναι στο dna μας, είναι ίσως και το εθνικό μας σπορ η κόντρα και η αντιπαράθεση απόψεων. Νέο αντικείμενο σχολιασμού το σύνθημα που βροντοφώναξαν σπουδαστές της ΣΜΥΝ κατά της Τουρκίας, λίγο πριν το τέλος της στρατιωτικής παρέλασης κι αφού πριν είχαν προηγηθεί συνθήματα για ήρωες της Κύπρου.

Αμέσως και μετά τη δημοσίευση του επίμαχου βίντεο στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, τα πληκτρολόγια «πήραν φωτιά», η Νέα Αριστερά - υπάρχει αυτό το κόμμα;- καταδίκασε και ζήτησε «αποκεφαλισμό», άλλοι βρήκαν ευκαιρία να ξετυλίξουν τα γνωστά μανιφέστα τους κατά του στρατεύματος, κάποιοι άλλοι ότι οι παραπάνω στιγμές δεν αρμόζουν σε επίσημη εμφάνιση, ενώ ομολογουμένως πάρα πολλοί επικρότησαν και ένιωσαν εθνικά υπερήφανοι με τον δυναμισμό των νεαρών σπουδαστών. Τελικά, όπως ήταν αναμενόμενο, διατάχθηκε ΕΔΕ από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, οι έρευνες μόλις ξεκίνησαν και ο Έλληνας βρήκε ένα πεδίο διαμάχης μέχρι το επόμενο.

Είναι κανόνας για όσους έχουν φέρει το εθνόσημο, είτε ως αξιωματικοί, υπαξιωματικοί έως και οπλίτες θητείας, αλλά και σε διάφορες ομάδες και αποστολές πέραν των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, πως αυτήν τη χρονική περίοδο εκπροσωπείς ένα ολόκληρο έθνος και οφείλεις να δείχνεις υπακοή και τήρηση των διαταγών του ανωτέρου σου. Το παραπάνω είναι από τα πρώτα μαθήματα που διδάσκεται ο καθένας με το που περάσει τις πύλες του στρατοπέδου.

Είναι ορθό να προβαίνεις σε τιμωρίες όταν ένα σύνθημα που ακούστηκε για μισό λεπτό έγινε ολόκληρο θέμα; Για εμένα κι όντας από την ακριτική Λέσβο, βέβαια και όχι. Και πριν πούμε το οτιδήποτε πρέπει να σκεφτούμε ποιές/ποιοί επιλέγουν λίγο πριν την ενηλικίωση τους να θέσουν εαυτούς στη διάθεση της πατρίδας, κι ειδικότερα ποιοί επιλέγουν να ενταχθούν στην πολύ μάχιμη μονάδα της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού.

Είναι γνωστό πως κατά τη διάρκεια της επίπονης εκπαίδευσης είτε ως οπλίτες θητείας είτε ως σπουδαστές χρησιμοποιούνται εκφράσεις, τραγούδια και συνθήματα που έχουν ως στόχο την τόνωση ηθικού και του εθνικού φρονήματος. Είναι θεμιτά, είναι απαραίτητα και είναι εκείνα που «δένουν» τους συμμετέχοντες μεταξύ τους και βοηθούν μετέπειτα στη λειτουργία της μονάδας. Κι όποιος διαφωνεί, μάλλον δεν έχει υπηρετήσει ή στην καλύτερη ο στρατός ήταν μια ολιγοήμερη περιπέτεια που θα σκέφτεται ακόμα ότι «σκότωσε» μια ημέρα για να παρουσιαστεί και άλλο ένα πρωινό για πάρει το χαρτί απόλυσης.

Οι σπουδαστές, προφανώς, αν δεν είχαν πάρει διαταγή για το συγκεκριμένο σύνθημα κακώς το είπαν. Δεν θα πρέπει, όμως, επουδενί να διαρρεύσει η όποια ποινή υπάρξει προς τα έξω. Αυτά είναι καλό να επιλύονται εντός στρατοπέδου, δίνοντας την πάσα στους χρήστες των social media, τα διάφορα πολιτικά στελέχη και σχολιαστές να ασχοληθούν και ίσως τσακωθούν με άλλα ζητήματα. Τι παράδειγμα θα δώσετε…

*Ο Στρατής Κοκκινέλλης είναι φιλόλογος - δημοσιογράφος