Είναι γεγονός ότι τα πρόσωπα που συγκροτούν την τοπική ηγεσία ενός τόπου αν θέλουν να έχουν την μέγιστη συμβολή στα τοπικά δρώμενα με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων, την αναβάθμιση των υποδομών και των υπηρεσιών οφείλουν να συνεργαστούν μεταξύ τους ως εκπρόσωποι της τοπικής εξουσίας, πρωτίστως της αυτοδιοίκησης και να συντονιστούν με την κεντρική διοίκηση και την κυβέρνηση προκειμένου να αναδείξουν τις ανάγκες και να αναζητήσουν από κοινού την αντιμετώπιση τους. Με την παραπάνω διαπίστωση δεν «ανακαλύπτουμε» την ...Αμερική, ωστόσο αυτή η αναγκαία προϋπόθεση για να πολλαπλασιαστεί η παρέμβαση της τοπικής ηγεσίας ενός τόπου στις διεκδικήσεις της προς τα «κέντρα λήψης των αποφάσεων» δεν είναι πάντα δεδομένη, γιατί οι εσωτερικοί ανταγωνισμοί και οι προσωπικές στρατηγικές των τοπικών «αρχόντων», παίζουν το ρόλο τους και καθορίζουν στις περισσότερες φορές την ατζέντα των προτεραιοτήτων και των κινήσεων των προσώπων που ηγούνται των τοπικών αρχών. Και δυστυχώς και τον τόπο μας ταλανίζει διαχρονικά αυτή η «παθογένεια», που θέλει τους αυτοδιοικητικούς φορείς του νησιού να δυσκολεύονται επί της ουσίας για τη συνεργασία και την από κοινού συμπόρευση για τα μείζονος σημασίας ζητήματα που απασχολούν την τοπική κοινωνία, με αποτέλεσμα η εμφανής μεταξύ τους «αντιδικία» να δημιουργεί ένα άσχημο κλίμα που εκ των πραγμάτων επηρεάζει τις εξελίξεις στο νησί σε μια σειρά τομείς και μάλιστα κοινού ενδιαφέροντος. Το γεγονός ότι υπάρχει εμφανές έλλειμμα συνεργασίας μεταξύ της Περιφέρειας και των δυο Δήμων και διαγκωνισμοί μεταξύ τους για ζητήματα που υποτίθεται έχουν λυθεί θεσμικά με τον καθορισμό των αρμοδιοτήτων του κάθε φορέα, δημιουργεί ανεπίτρεπτες εντάσεις που έχουν άμεση επίπτωση στην παραγωγή έργων, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο. Αποτέλεσμα αυτής της ασυνεννοησίας και της έλλειψης κοινού τόπου για τις προτεραιότητες και την ιεράρχηση τους, είναι ο καθένας να κάνει ό,τι νομίζει, χωρίς να δίνει λογαριασμό στον άλλο και ας είναι απολύτως αρμόδιος γι αυτό, με συνέπεια ακατανόητες και αχρείαστες επικαλύψεις, που μόνο γκρίνιες και ένταση προκαλούν. Δεν νοείται σε ένα νησί όπως η Λέσβος να μην αναζητείται από τις καθ΄ύλην αρμόδιες αυτοδιοικητικές αρχές μια κοινή συνισταμένη τι πρέπει να γίνει, με ποια ιεράρχηση και από ποιους, αλλά να αφήνεται ο όποιος σχεδιασμός στην τύχη και στις προτιμήσεις τοπικών παραγόντων, που υπαγορεύονται από προσωπικές στρατηγικές που έχουν να κάνουν με την επανεκλογή τους και όχι από μια συλλογική ορθολογική προσέγγιση που να στοχεύει στην ανάπτυξη του νησιού. Και για την εικόνα αυτή υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες που δεν μπορεί πλέον να γίνονται ανεκτές, στο όνομα των όποιων συμπαθειών και «πελατειακών» εξυπηρετήσεων, γιατί σε τελική ανάλυση υπονομεύουν την εξέλιξη στον τόπο μας, με την ανοχή μάλιστα όλων εκείνων που κάνουν τα «στραβά μάτια» για τα όποια πρόσκαιρα «οφέλη»! Ετσι όμως ως τόπος δεν πάμε πουθενά και αυτό πλέον είναι πρόβλημα!

Δεν νοείται το αυτονόητο, η συνεργασία και κοινή δράση δηλαδή των τοπικών αρχών, κυρίως της αυτοδιοίκησης, να αποτελεί ζητούμενο στον τόπο μας γιατί οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας και των δυο Δήμων, κατά κύριο λόγο, δεν μπορούν να συνεννοηθούν και να καθίσουν σε ένα ...τραπέζι, μαζί με τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους και να «χαράξουν» τι πρέπει να γίνει σε αυτό το νησί τα επόμενα χρόνια, ιεραρχώντας προτεραιότητες και διεκδικήσεις. Και δυστυχώς αυτό το απλό, σύμφωνα με την κοινή λογική, φαντάζει τόσο δύσκολο στα ...μέρη μας, που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί το νησί μας έμεινε ...πίσω και προχωρά με βήματα χελώνας, όταν άλλες περιοχές «τρέχουν» με τα ...χίλια και αυτό δεν είναι υπερβολή , αλλά η πικρή αλήθεια. Ομως αυτή η εικόνα δεν πάει άλλο και οφείλουν κυρίως οι αυτοδιοικητικοί μας «άρχοντες» να τη «διορθώσουν» και να αλλάξουν στάση, αν πράγματι ενδιαφέρονται να γίνουν πράγματα στο τόπο μας, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, αλλά αναλαμβάνοντας και τις ευθύνες που τους αναλογούν σε χρόνιες εκκρεμότητες που εξακολουθούν να ταλανίζουν το νησί. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, καθοριστική λόγω θέσης είναι η στάση της Περιφέρειας και του ίδιου του Περιφερειάρχη που θα πρέπει να παίξει τον συντονιστικό του ρόλο, ως ο ενδιάμεσος αυτοδιοικητικός θεσμός μεταξύ κεντρικής διοίκησης και τοπικών αρχών, προκειμένου να τεθούν όλα τα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο μας, για λήψη πρωτοβουλιών και αποφάσεων, που δεν μπορούν άλλο να περιμένουν. Είναι λάθος μήνυμα προς την τοπική κοινωνία οι διαξιφισμοί και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κορυφαίων αυτοδιοικητικών παραγόντων που παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό, με φόντο τις όποιες υποτιθέμενες ή πραγματικές φιλοδοξίες που μπορεί να υπάρχουν, για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, που σημειωτέον πρόκειται να γίνουν σε τέσσερα(!!!) χρόνια από τώρα. Θεμιτές είναι και οι φιλοδοξίες και οι προσωπικές στρατηγικές του καθένα, αρκεί να μην αποτελούν «τροχοπέδη» για την αναπτυξιακή πορεία του τόπου, που δεν φταίει σε τίποτα να «πληρώσει» το τίμημα της όποιας μελλοντικής ...κόντρας μπορεί να προκύψει. Αν δεν παραμεριστούν αυτές οι ακατανόητες λογικές, που επιχειρούν να «πλήξουν» και να μειώσουν τον υποτιθέμενο αντίπαλο της «επόμενης αναμέτρησης», τότε είναι βέβαιο ότι οι εξελίξεις κάθε άλλο παρά ευοίωνες για τον τόπο μας θα είναι, αφού ο κίνδυνος να χαθούν ευκαιρίες είναι ορατός, μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα. Και η Λέσβος δεν έχει αυτήν την πολυτέλεια, ειδικά σε αυτήν τη συγκυρία, όταν υπάρχουν βάσιμες προσδοκίες για να αλλάξει «πίστα» και να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά, αναβαθμίζοντας υποδομές και υπηρεσίες και καθιστώντας πιο ελκυστικό επενδυτικά το νησί.

Είναι γεγονός πάντως και αυτό οφείλουμε να το σημειώσουμε, ότι η Περιφέρεια λόγω του ειδικού βάρους που κατέχει στα τοπικά δρώμενα και προσωπικά ο περιφερειάρχης Κ. Μουτζούρης είναι αυτοί που διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό την ατζέντα των εξελίξεων στο νησί και αυτό εκ των πραγμάτων επηρεάζει και τις ισορροπίες στο τοπικό πολιτικό σκηνικό, αφού παίζει καθοριστικό ρόλο, έχοντας και ισχυρό παρεμβατικό λόγο προς την κεντρική διοίκηση, αλλά και γιατί κρατά «το μαχαίρι» και «το πεπόνι» μεγάλου μέρους των χρηματοδοτήσεων που διοχετεύονται προς το νησί. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία, για παράδειγμα, ότι για το μείζονος σημασίας ζήτημα που απασχολεί τη Λέσβο τα τελευταία χρόνια, το μεταναστευτικό, ο περιφερειάρχης Κ. Μουτζούρης είναι αυτός που δίνει τον ...τόνο γύρω από αυτήν την υπόθεση, χωρίς να μπαίνει στον κόπο να συνεννοηθεί και με τις άλλες αυτοδιοικητικές αρχές του νησιού, που έχουν λόγο στην υπόθεση αυτή, «καπελώνοντας» τους επί της ουσίας για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, που σε τελική ανάλυση δεν μπορεί να το διαχειρίζεται ερήμην τους και κατ΄αποκλειστικότητα. Και το μεταναστευτικό δεν είναι το μόνο. Προφανώς δεν είναι άμοιροι ευθυνών και οι εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού, που είτε με την σιωπή τους, είτε με την ανοχή τους, επιτρέπουν του «ενός ανδρός αρχή» να καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις, σύμφωνα με τις προτεραιότητες και το αφήγημα της περιφερειακής αρχής, που δεν είναι δεδομένο ότι στερείται λαθών και παραλείψεων. Γιατί οι όποιες δημόσιες αντιπαραθέσεις, ή παρασκηνιακές δυσαρέσκειες, πέρα από το γεγονός ότι δημιουργούν ένταση στις σχέσεις των αυτοδιοικητικών παραγόντων, αν δεν επιχειρήσουν να βάλουν σε σωστή βάση τα πράγματα και να αναδείξουν την ανάγκη συνενόησης και συναίνεσης για το κοινό καλό, τότε θα συνεχίσει να επικρατεί ο «νόμος του ισχυρού», που στην προκειμένη περίπτωση είναι η περιφερειακή αρχή και ο περιφερειάρχης. Και θα μείνουν, η γκρίνια, τα παράπονα και η ένταση για τα τωρινά και τα... μελλούμενα, που θα συνεχίζουν να υπονομεύουν το μέλλον του τόπου μας, γιατί οι τοπικοί του «άρχοντες» δεν είναι σε θέση να συνδιαμορφώσουν μια κοινή ατζέντα, που από κοινού θα «παλέψουν», αφήνοντας τις όποιες θεμιτές αντιπαλότητες εν όψει της επόμενης αυτοδιοικητικής αναμέτρησης στην ώρα τους! Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι «ψιλά γράμματα» όλα αυτά για τους τοπικούς μας «άρχοντες», που έχουν μπροστά τους τέσσερα «γεμάτα» χρόνια για να λύσουν εκκρεμότητες και να ασκήσουν το ρόλο για τον οποίο άσλλωστε τους επέλεξαν οι συμπολίτες μας. Και να γνωρίζουν, ότι πέρα από τις «προσωπικές στρατηγικές» και τα άλλα βαρύγδουπα, όταν ξαναέρθει η ώρα της κρίσης το έργο που γίνει αυτά τα χρόνια και προφανώς και το πολιτικό σκηνικό που θα έχει τότε διαμορφωθεί, θα είναι αυτά που παίξουν το ρόλο τους. Ας μη βιάζονται λοιπόν από τώρα κάποιοι να προκαταλάβουν τις εξελίξεις, είναι πολύ νωρίς και άκαιρο κάτι τέτοιο. Νομίζουμε!