Είναι γεγονός ότι πέρα από τα συνήθη χρηματοδοτικά «εργαλεία» -ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης, ΠΔΕ κ. α- για μια σειρά έργα και παρεμβάσεις που υλοποιούνται στον τόπο μας, ειδικά τα τελευταία χρόνια στο νησί μας, γενναία είναι και η χρηματοδότηση από το Ταμείο Αληλεγγύης του Υπ. Μετανάστευσης στα πλαίσια των «αντισταθμιστικών» για το βάρος που σηκώσαμε για το μεταναστευτικό. Πρόκειται για πρόσθετες χρηματοδοτήσεις στο νησί μας, για τις οποίες δεσμεύτηκε η κυβέρνηση ως αντιστάθμισμα για τις επιπτώσεις της μεταναστευτικής κρίσης που έπληξε κυρίως τα νησιά μας, ως οι κύριοι υποδοχείς των μεταναστευτικών ροών από τα απέναντι παράλια και με τη Λέσβο να σηκώνει τη «μερίδα του λέοντος» σε όλο αυτό το ...νταλαβέρι. Ετσι ηδη δρομολογήθηκαν και υλοποιούνται σημαντικές παρεμβάσεις και στους δυο δήμους του νησιού, με αυτόν της Μυτιλήνης να παίρνει τα περισσότερα , γιατί η ευρύτερη περιοχή του ήταν αυτή που επλήγη περισσότερο,που ομολογουμένως θα ήταν στα αζήτητα αν δεν υπήρχε αυτή η πρόσθετη στήριξη από την κυβέρνηση. Μάλιστα δεν είναι καθόλου υπερβολή ότι οι πόροι από το Ταμείο Αλληλεγγύης άνοιξαν ...δρόμο για την αντιμετώπιση προβλημάτων που εκκρεμούσαν χρόνια και έδωσαν τη δυνατότητα να γίνουν παρεμβάσεις σε περιοχές και αντικείμενα που θα περίμεναν πολύ για να δρομολογηθούν και να δουν ...φως! Παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι, αγροτικοί δρόμοι, αλλά και αναπλάσεις έγιναν με κονδύλια από το Ταμείο Αλληλεγγύης. Το γεγονός βέβαια ότι η δημοτική αρχή Μυτιλήνης αποφάσισε να αποποιηθεί και να μην αξιοποιήσει τη χρηματοδότηση για το έργο της ασφαλτόστρωσης του δρόμου προς το ΧΥΤΑ, μη τυχόν και κατηγορηθεί ότι βάζει ...πλάτη στην κυβέρνηση για τη δομή της Βάστριας, είναι μια ακατανόητη πράξη, που ελπίζουμε να επανεκτιμηθεί γιατί σε τελική ανάλυση «ζημιώνει» τους δημότες που καλούνται να πληρώσουν από τα ανταποδοτικά αυτήν την αστοχία! Ευτυχώς όμως, όχι μόνο δεν αποποιήθηκε τις άλλες χρηματοδοτήσεις από το Υπ. Μετανάστευσης, αλλά πρόσβλεπε σε αυτές, για να δρομολογήσει το έργο της αποκατάστασης της στέγης του Αναγνωστηρίου της Αγιάσου που θα παρέμενε ανέφικτο αλλιώς και την ανακαίνιση του Παλιού Λιμεναρχείο στην πλατεία Σαπφούς που επιτέλους θα αποκατασταθεί. Ενώ ακόμη προχθές ανακοινώθηκε περιχαρώς από τον ίδιο το δήμαρχο Μυτιλήνης κ. Χριστόφα ότι από το εν λόγω ταμείο εξασφαλίστηκε και η χρηματοδότηση και την ανέγερση νέου Μουσικού Σχολείου που παραμένει άστεγο από την ίδρυση του εδώ και 30 χρόνια. Κάποιοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τις χρηματοδοτήσεις του Υπ. Μετανάστευσης στα πλαίσια των «αντισταθμιστικών» μέτρων, που δικαιούται ο τόπος μας, ως «καθρεπτάκια για ιθαγενείς», που ενδεχομένως δεν πρέπει να αποδεχθούμε και εν μέρει με αυτή τη «λογική» λειτούργησε και η δημοτική αρχή με το δρόμο του ΧΥΤΑ, θέλοντας να δείξει ότι είναι «υπεράνω», ενώ την ίδια στιγμή «εκλιπαρούσε» και είχε το φόβο μη τυχόν και κλείσει η ...κάνουλα για το Αναγνωστήριο και εσχάτως για το Μουσικό Σχολείο. Είναι όμως δυνατόν με τέτοιες αμφισημίες να πολιτεύεται η δημοτική αρχή για θέματα που έχουν να κάνουν με έργα και παρεμβάσεις του τόπου μας, όπου δεν έχει ούτε το δικαίωμα , ούτε και την πολυτέλεια να ...κλωτσά ευκαιρίες στο όνομα του λαϊκισμού και των ακατανόητων εμμονών της; Σε τελική ανάλυση όταν η συνεργασία με το κράτος και την κυβέρνηση επιβάλλεται να υπάρχει γιατί έτσι λειτουργεί το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας, είναι μεγάλη αποκοτιά το «μονά -ζυγά δικά μας» και όπου λάχει. Γιατί εγκυμονεί κινδύνους και ενδεχομένως και δυσάρεστες εκπλήξεις, που φρόνιμο είναι όσοι διαχειρίζονται τις τύχες του τόπου μας να την αποφύγουν.