Με αφορμή το δημοσίευμά της Παρασκευής 24/09/2010 στο «Εμπρός» για την εγκατάσταση των 353 ανεμογεννητριών στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, θέλω να παρατηρήσω τα εξής:
Είναι πολύ σημαντικές οι αποφάσεις της ΡΑΕ για αδειοδότηση εγκατάστασης των αιολικών πάρκων στα νησιά μας και δείχνουν την αποφασιστικότητα της σημερινής κυβέρνησης να προχωρήσει το πρόγραμμα της «Πράσινης Ανάπτυξης» που προεκλογικά είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό. Μάλιστα, μέσα στις δυσκολίες της σημερινής εποχής, όπου οι συνέπειες της οικονομικής κατάστασης που οδήγησε τη χώρα η προηγούμενη κυβέρνηση είναι ορατές, είναι ζωτικής σημασίας γεγονός η εξαγγελία μίας τόσο μεγάλης επένδυσης 1,5 δισ. € στην περιοχή μας. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι προσδοκώμενες μεγάλες επενδύσεις με τις νέες διαδικασίες (fast track) που προωθεί η κυβέρνηση δεν είναι ακόμη ορατές και η επένδυση που συμφωνήθηκε με το Κατάρ είναι πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ, καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος και τη σημασία της επένδυσης για τα νησιά μας.
Αλλά ακόμη αυτή η επένδυση έχει και ως προϋπόθεση τη διασύνδεση των ηλεκτρικών δικτύων των νησιών μεταξύ τους και με το δίκτυο της ηπειρωτικής χώρας, που είναι η βάση για περαιτέρω ανάπτυξη της εγκατάστασης κάθε μορφής ΑΠΕ (π.χ. φωτοβολταϊκά) στα νησιά μας.
Βεβαίως, τέτοια μεγέθη εγκαταστάσεων «ζαλίζουν» τους πολίτες και δημιουργούν πάντα αμφιβολίες για τη δυνατότητα υλοποίησής τους ή της διαφύλαξης του φυσικού περιβάλλοντος.
Δείγμα τέτοιου δημοσιογραφικού προβληματισμού είναι και ο τίτλος του σχετικού δημοσιεύματός σας «153 στη Λέσβο… όλες δυτικά», παρ’ όλο που δίνεται έμφαση στη σημασία της επένδυσης. Και πράγματι, διαβάζοντας κανείς τον πίνακα των τοποθεσιών όπου θα εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες στη Λέσβο, βλέπει ότι οι εγκαταστάσεις των αιολικών πάρκων συγκεντρώνονται δυτικά του νησιού.
Και θα διερωτηθεί ο πολίτης της δυτικής Λέσβου: αυτό είναι καλό ή κακό;
Και σ’ αυτό το ερώτημα η απάντηση είναι μία: κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια που γίνεται σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης για την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να είναι ευπρόσδεκτη για κάθε περιοχή.
Και εδώ φαίνεται ότι η ΡΑΕ έδωσε τις αδειοδοτήσεις με βάση τους υπάρχοντες κανόνες και ιδιαίτερα το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ. Γνωρίζω τα πράγματα καλά, γιατί συνέβαλα δραστικά το 2007, ως μέλος του Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, για να περιληφθούν διατάξεις ανάπτυξης των ΑΠΕ και στα νησιά, με προστασία βέβαια του ευαίσθητου φυσικού και δομημένου περιβάλλοντός τους, καθώς και να δοθεί προτεραιότητα στη διασύνδεσή τους.
Έχω αναφερθεί με άρθρα στην εφημερίδα σας, που πρωτοπόρησε στον αγώνα για ένα σωστό χωροταξικό σχεδιασμό στα νησιά μας, ότι τελικά, παρά τις δυσκολίες και τις αδυναμίες του τελικού Ειδικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ, μπήκαν και θετικά στοιχεία που άνοιξαν προοπτικές για τα νησιά μας, εφόσον θα υπήρχε πολιτική βούληση. Σήμερα είναι πολύ σημαντικό ότι το νέο υπουργείο Περιβάλλοντος (ΥΠΕΚΑ) θέτει την ανάπτυξη των ΑΠΕ στα νησιά στην ίδια μοίρα με τις ηπειρωτικές περιοχές, προωθώντας την ηλεκτρική διασύνδεση.
Αυτή η σωστή εφαρμογή των κανόνων για τους περιβαλλοντικούς όρους φαίνεται να γίνεται ήδη π.χ. με τον περιορισμό της προς εγκατάσταση ισχύος των 706 MW αντί των 1.646 MW που προέβλεπε η αρχική πρόταση το 2006.
Τελειώνοντας, επισημαίνω τη δέσμευση της άδειας προκειμένου να λαμβάνεται μέριμνα ώστε «μετά την κατασκευή της διασύνδεσης των αιολικών σταθμών και τη θέση της σε λειτουργία, το ηλεκτρικό σύστημα του εκάστοτε νησιού, μέσω του οποίου ηλεκτροδοτούνται οι καταναλωτές του νησιού, να μπορεί να εξυπηρετηθεί από τη διασύνδεση αυτή με ταυτόχρονη παύση της λειτουργίας (π.χ. θέση σε ψυχρή εφεδρεία του τοπικού πετρελαϊκού σταθμού του νησιού (ΑΕΠ Λέσβου)».
Μήπως, λοιπόν, αρχίζει να φαίνεται η λύση του ενεργειακού προβλήματος της Λέσβου; Έχω πολλές φορές αναφερθεί στο πρόβλημα αυτό, που έγινε ταμπού εδώ και χρόνια στους αυτοδιοικητικούς παράγοντες του νησιού μας. Είναι καιρός, λοιπόν, να τοποθετηθούν όσοι διεκδικούν την ψήφο των νησιωτών στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, δίνοντας τη δική τους προγραμματική θέση για την επίλυση του μεγάλου αυτού προβλήματος.
Η μέρα της κρίσης είναι πολύ κοντά.

* Ο Δημήτρης Καπετανάς είναι μηχανολόγος ηλεκτρολόγος μηχανικός, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.