Ο 10χρονος Ανδρέας Γιαννόπουλος, γιος του αεικίνητου Κώστα, λίγο πριν πεθάνει από βαριά αρρώστια άφησε ένα σημείωμα στον πατέρα του. Επιθυμία του ήταν να ιδρυθεί ένας σύλλογος για να έχουν όλα τα παιδιά ένα χαμόγελο! Έτσι ιδρύθηκε το «Χαμόγελο του Παιδιού» που μετά την 22ετή προσφορά του σε όλη την Ελλάδα κατόρθωσε να φέρει σε πέρας άλλον ένα στόχο ετών. Να φτιάξει μία στέγη αξιοπρεπή για τα παιδιά στη Λέσβο που την έχουν ανάγκη. Και τα κατάφερε με πολύτιμους συμμάχους του τους ομογενείς του Καναδά και τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης. Επόμενο στοίχημα να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη χρηματοδότηση για να ξεκινήσει το «σπίτι της Θείας Νέλλης» στο Καγιάνι και να λειτουργεί απρόσκοπτα φιλοξενώντας 25 παιδιά.

Συγκινητική ήταν χτες στο Επιμελητήριο η εκδήλωση για το νέο σπίτι του «Χαμόγελου» που φέρει το όνομα της Νέλλης Μπίνου, η οποία άφησε στον οργανισμό, τόσο το εν λόγω οίκημα, όσο και το σπίτι της στο Κολωνάκι. Στην εκδήλωση παρευρίσκονταν η αντιπεριφερειάρχης Πόπη Πρωτογεράκη Γόμου, οι διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Καίτη Στρατάκη και Μιχάλης Καπιωτάς, εκπρόσωποι της εκκλησίας, και του λιμενικού. Βρίσκονταν όμως και ο ανιψιός της Νέλλης Μπίνου, Μανόλης Μπίνος, αλλά και ένα «παιδί» που φιλοξενούνταν στο «σπίτι» της Κέρκυρας, η Μαριλένα, μόνο που πια έχει γίνει μητέρα. Μεγάλωσε και ήρθε να σπουδάσει στη Μυτιλήνη, πήρε το πτυχίο της και έκανε οικογένεια. «Αυτό έρχεται να αποδείξει ότι εμείς σαν συνένωση δυνάμεων μπορούμε να τα καταφέρουμε. Σήμερα η Μαριλένα είναι μια καλή μητέρα, μια καλή σύζυγος με αρχές που πήρε από το χαμόγελο του παιδιού» ανέφερε ο κ. Γιαννόπουλος.

Από αριστερά, ο ανιψιός της Νέλλης Μπίνου, Nίκος Μπίνος, ο Κων/νος Γιαννόπουλος και ο εκπρόσωπος της καναδικής πρωτοβουλίας, Ιωάννης Γεωργούδης.

Στη Λέσβο
Το «Χαμόγελο στη Λέσβο ξεκίνησε με πολύ καλές προοπτικές με τη Νομαρχία να συγκεντρώνει πολλές δυνάμεις. «Δυστυχώς όμως κάποιοι με το “υπερχείλισμα” της φιλανθρωπίας -με την κακή έννοια- μάς δυσκόλεψε. Πάντως ήταν η πρώτη Νομαρχία στην Ελλάδα που έφτιαξε δίκτυο συνένωσης δυνάμεων. Έχουμε ανοίξει ανοιχτή γραμμή, στέγη για τα παιδιά στην Αθήνα, έχουμε καλύψει ιατρικές ανάγκες» είπε ο κ. Γιαννόπουλος.
Σε άλλο σημείο τόνισε: «Για κάποιους το προσφυγικό ήταν μόδα. Ειδικά τα παιδιά. Το Λιμενικό, όμως που δεν φάνηκε, ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά. Έτσι, το Χαμόγελο ενέταξε στη Λέσβο την κινητή μονάδα εντατικής θεραπείας, αλλά στο ΕΚΑΒ. Γιατί εμείς γνωρίζουμε ότι αν δεν υπήρχε το Νοσοκομείο δεν θα μπορούσαμε κι εμείς να προσφέρουμε.»
Το Χαμόγελο συνεργάζεται με τοπικούς φορείς, χωρίς να τους υποκαθιστά. Με τον Ιατρικό Σύλλογο, τον Οδοντιατρικό Σύλλογο, τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, την Αστυνομία, την Τροχαία.

Καναδοί και ΔΟΜ
Μιλώντας για τις προσπάθειες αποκατάστασης του σπιτιού, ο κ. Γιαννόπουλος ανέφερε: «Οι πρώτοι που μας βοήθησαν ήταν οι ομογενείς του Καναδά. Έκαναν πολλές προσπάθειες, ενώ το Χαμόγελο ζήτησε να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα σχετιζόμενο με το προσφυγικό. Και ενταχθήκαμε σε πρόγραμμα του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. Ενόσω προχωρούσαμε και βάλαμε δύο σπίτια, ένα στη Λέσβο και ένα στην Καβάλα που μας άφησε ένας ομογενής στην Αφρική, ξαφνικά μας λένε ότι η σύμβαση που υπογράψαμε δεν ισχύει, γιατί το προσφυγικό δεν είναι πλέον σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Κι ενώ είχαμε προσλάβει προσωπικό! Χάρη στον κ. Στυλιανίδη, Ευρωπαίο Επίτροπο, μας έδωσαν μια προθεσμία ενός μήνα να ολοκληρώσουμε ένα έργο, το πώς τα καταφέραμε, ένας θεός το ξέρει. Βεβαίως υπήρχαν και οι κακοθελητές που έστελναν την πολεοδομία, τη δασική υπηρεσία κλπ. Να σας εκμυστηρευτώ εδώ ότι η Νέλλη Μπίνου είχε ιδιαίτερη αγάπη στα δέντρα. Το δασαρχείο μας είπε ότι έπρεπε να κοπούν κάποια δέντρα. Τελικά το κόψαμε τόσο- όσο.»
Η καναδική πρωτοβουλία έδωσε την ασφάλεια να συνεχιστεί η πορεία του έργου.

Από τον εσωτερικό χώρο του σπιτιού, το οποίο είναι εξοπλισμένο και μπορεί να φιλοξενήσει 25 παιδιά.

Ο χώρος
«Ο χώρος είναι αξιοπρεπέστατος για τα παιδιά, αγοράστηκαν έπιπλα, φτιάξαμε το τζάκι, υπάρχουν δωμάτια για τα βρέφη, μπάνια, και πολλοί χώροι που αξιοποιήθηκαν για να χωρέσουν περισσότερα παιδιά» πρόσθεσε ο κ. Γιαννόπουλος. Χάρη στην προσφορά ενός συντοπίτη μας το «Χαμόγελο» πήρε ένα οίκημα που ανακατασκευάστηκε και εξοπλίστηκε χάρη στη χορηγία τοπικών επιχειρήσεων και ενός διασώστη. Εκεί θα στελεχωθεί με κοινωνικό λειτουργό και ψυχολόγο, σε συνδυασμό με τις άλλες δράσεις του οργανισμού. Θα παρέχει υπηρεσίες σε κάθε παιδί στους τομείς βίας, υγείας, της εξαφάνισης και της φτώχειας. Είναι αρχή του Χαμόγελου να υπάρχει αλληλοκάλυψη και εποπτεία, γιατί το θέμα δεν είναι ένα σπίτι να γίνει ίδρυμα. Έτσι το Κέντρο Άμεσης Κοινωνικής Επέμβασης να γίνει πραγματικότητα.

Το συγκινητικό σημείωμα του 10χρονου Αντρέα λίγο πριν φύγει από τη ζωή.

Από τον Καναδά
Διακόσες χιλιάδες καναδικά δολάρια συγκεντρώθηκαν από τον κάθε ομογενή Έλληνα εργαζόμενο και επιχειρηματία, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στο Χαμόγελο του παιδιού. Ο Ιωάννης Γεωργούδης που εκπροσώπησε την καναδική πρωτοβουλία ερχόμενος στη Λέσβο, γεννήθηκε στον Καναδά, γόνος μεταναστών τόνισε: «Όταν με κάλεσε ο κ. Πεκ (σ.σ. πρώην πρέσβης στον Καναδά) να τον βοηθήσω για το σπίτι στη Λέσβο, το θεώρησα τιμή. Αυτό που δεν ήξερα ήταν ότι θα γνώριζα αυτόν τον υπέροχο κόσμο που λέγεται Χαμόγελο. Ένιωσα ταπεινός και υπερήφανος. Η ένδειξη ενός πολιτισμού είναι πώς φροντίζει τα παιδιά του. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ομογένειας στον Καναδά συγκεντρώθηκαν τόσα πολλά χρήματα, τόσο γρήγορα»
Και κατέληξε συγκινώντας άπαντες: «Σαν δεύτερης γενιάς Καναδός από Έλληνες γονείς, θέλω να σας πω ότι δεν είναι υπηκοότητα, είναι τρόπος ζωής. Όταν στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου στον Καναδά, είδαμε τον Λιμενικό Κυριάκο Παπαδόπουλο να σώζει ζωές και οι 1000 ομογενείς φύγαμε με δακρυσμένα μάτια. Όλη η ομογένεια μου είπε να σου πω “ευχαριστώ”.»
Το «στοίχημα» πλέον είναι να λειτουργήσει το «Σπίτι της Νέλλης» και μάλιστα απρόσκοπτα. «Αν ενωθούμε όλοι, θα τα καταφέρουμε», όπως είπε και ο μικρός Ανδρέας.