Το ρέμα που κατηφορίζει, 1 χιλ. ΒΑ της Πελόπης, από την περιοχή Καψάδος, περνά τον αμαξιτό ,πριν το χωριό, σε μια μεγάλη στροφή του δρόμου. Από εκεί ενώνεται χαμηλά με τις απαρχές του Τσικνιά.

Η περιοχή ανάμεσα σ’αυτό και στο χωριό, στα τελευταία 500 μέτρα του, είναι πεδινή, ένα «λιβάδι» όπου υπάρχει η Παναγιά η Λιβάδα. Η κεραμική είναι διάσπαρτη παντού και φθάνει νότια μέχρι τον αμαξιτό, όπου αποκαλύφτηκαν τάφοι. Η κεραμική είναι στην πλειονότητα της Μεσαιωνική, αλλά ανάμεσα της και κύρια προς το ποτάμι, ανατολικά, υπάρχουν και όστρακα της Κλασσικής περιόδου. Ο οικισμός έχει στο κέντρο την εκκλησιά της Παναγιάς, χτισμένης στα θεμέλια παλιού ναού, με αράβδωτους κίονες, αμφικιονίσκους παραθύρων, βάσεις κιονίσκων με σταυρό, σπασμένα θωράκια και άφθονο δομικό υλικό κτισμένο στους τοίχους. Η βρύση φέρνει νερό από πηγή σε μεγάλη στέρνα. Στα εκατό περίπου μέτρα από τον αμαξιτό, το ποτάμι, που έρχεται από τον Καψάδο με ιτιές σχηματίζει ωραιότατο καταρράκτη και αμέσως μετά μια πλατανόφυτη ρεματιά. Δρύες και κισσός συμπληρώνουν την ομορφιά. Εδώ, στην απόκρημνη ανατολική όχθη, είναι κτισμένος ο υψηλός υδατόπυργος ενός νερόμυλου, που έχει στην κορυφή την κτιστή του δεξαμενή. Το νερό ερχόταν από το ποτάμι, πριν τον καταρράκτη. Λίγο πιο κάτω, στη δυτική, χαμηλή όχθη, βρίσκεται ο δεύτερος νερόμυλος, με χαμηλό υδατόπυργο (Μυλέλι).Έπαιρνε νερό από αυλάκι, που ερχόταν από την βάθρα του καταρράκτη. Φαίνεται από τα κτιστά αυλάκια ότι το νερό εδώ το κατέβαζαν σε περιβόλια, αφού ήταν συνεχής η ροή, από τις πηγές του Καψάδου. Κανείς δεν θυμάται ποιοι δουλεύανε τους δύο μύλους και πότε (Εμπρός 4/1/2001).

Αυτός ο ξεχασμένος, μέσα στην υπέροχη ρεματιά τόπος, κατέχει και ένα τοπωνύμιο, από τα δύσκολα να δώσουν κάποια λογικοφανή ετυμολογία. Η τοποθεσία καλείται Ψειράδος. Κανονικά σημαίνει ο τόπος με τις πασίγνωστες ψείρες. Ένας τόπος από ατημέλητους, βρώμικους, «ψειριασμένους» ανθρώπους. Ήταν εκεί ένας οικισμός που οι κάτοικοι του βρισκόταν σε κάποια αντιπαράθεση με αυτούς που τους ονόμασαν έτσι, γιατί δεν τους χώνευαν; Θα μείνει και τούτο ένα ερώτημα, που μάλλον ποτέ δεν θα απαντηθεί.

με την Παναγιά την Λιβάδα

σε παλιό ναό

δίπλα στο ποτάμι του Ψειράδου

με τον καταρράκτη

τα πλατάνια

τον ψηλό

και χαμηλό νερόμυλο!