Μετά την Πηγή, συναντάμε την Κώμη. Το χωριουδάκι που από εκεί ξεκινάνε οι δρόμοι για την Αγία Παρασκευή και το οροπέδιο του Ταύρου.

... και το 1996

Η σημερινή Κώμη έχει δηλωμένους το 2011, 139 κατοίκους (Πηγή 350) και το 1997 ήταν πια ενωμένη μαζί της με άσφαλτο. Αγρότες και κτηνοτρόφοι ήταν το 1981, 149 άνθρωποι. Το φυγοκεντρικό ελαιοτριβείο του Παραμυθά άλεσε το 1986 750 τόνους ελιές.

Σοκάκια, το Σχολείο

Η πλατεία έχει διαμορφωθεί και είναι ευρύχωρη. Και εδώ είναι το καφενείο και το μεγάλο κτήριο του Δημοτικού Σχολείου. Ήταν το 1993 μονοθέσιο. Σπίτια παλιά, ανηφορικά δρομάκια, άλλα ανακαινισμένα, η παλιά βρύση με τα κυπαρίσσια, η πέτρα του παλιού ελαιόμυλου και η κυλινδρική κυλίστρα, εδώ και εκεί, μπλεγμένη η παλιά ιστορία με την τωρινή κατάσταση. Ήλθαν εδώ πρόσφυγες, από απέναντι, έφυγαν οι άλλοι αντίπερα.

Η εκκλησιά

Έκτισαν με κόκκινη, μιστεγνιώτικη πέτρα την εκκλησιά τους το 1951. Την Αγία Θεοκτίστη. Και άρχισε η βιοπάλη, δίπλα στην ελιά, στο πευκόδασος και στα ζώα. Αυτή που βιώνει και τώρα, όπως όλοι μας, στο πανέμορφο νησί μας.

Σπίτια και η βρύση

Αυτό το χωριό έχει έντονη την πρόσφατη ιστορία του, που θα δούμε την άλλη φορά.

Παλιά καφενεία