Καθολικός Ναός της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στη οδό Ερμού της Μυτιλήνης χτίστηκε το 1844 και ήταν Μοναστήρι. Ανακαινίστηκε πρόσφατα το 2014 από την Εφορεία Αρχαιοτήτων και ήλθαν στο φώς παλαιότερες αγιογραφίες. Το 1907 τα οστά του μάρτυρα της Καθολικής εκκλησίας Αγίου Βαλεντίνου εμφανίζονται στην συγκεκριμένη εκκλησιά. Μετά μεταφέρονται αλλού και το 2014, μέρος τους ξαναγυρίζει εδώ (στην Αγία Τράπεζα). Υπάρχουν πολλές εικασίες ποιος έφερε τα οστά αρχικά στην Μυτιλήνη. Ο Ιερέας Αγιος Βαλεντίνος βασανίστηκε και αποκεφαλίστηκε από τον Αυτοκράτορα Κλαύδιο Β στις 14 Φεβρ. το 268 μ.Χ., στην πόρτα της Φλαμίνια και τάφηκε στις κατακόμβες της Αγίας Πρυσκήλλας στη βόρεια Ρώμη. Από τότε τα λείψανα ακολουθούν μια πολύπλευρη πορεία. Το 1907 θεωρούνται αυτά της Μυτιλήνης σαν γνήσια. Αναφέρεται ότι τα είχε η οικογένεια του Bargigli (Μαρία Θεοφανοπούλου), που τα χάρισε στην εκκλησιά. Το 1990 φεύγουν πάλι από την Μυτιλήνη και επιστρέφουν το 2014. Ο Άγιος πάντρευε ερωτευμένα ζευγάρια και βοηθούσε τους Χριστιανούς. Η Καθολική Εκκλησία της Μυτιλήνης, φέρει μέσα δύο πηγάδια νερού, υπόγεια κρύπτη και υπήρχαν γύρω της κτίσματα του μοναστηριού, τα οποία τώρα ανήκουν σε ιδιώτες. Έχει το κωδωνοστάσιο και μια αυλή στο πίσω μέρος. Επίσης μπροστά μετά τον διάδρομο από την εξωτερική πόρτα στην Ερμού, παραμένει λιθόστρωτη αυλή. Μέσα στον Ναό , εκτός από την ύπαρξη των αγιογραφιών και του άλλου διάκοσμου , βρίσκονται τάφοι, δεξιά και αριστερά της κύριας πόρτας, με επιγραφές. Στα Γαλλικά , η NELLA CORONA πέθανε στις 12 Ιουλίου 1888! Σε μια άλλη, ο υποπρόξενος της Γαλλίας Theodore Didier, που γεννήθηκε στις 30 Οκτ. του 1794 πέθανε «και κείται εδώ» το 1865. Επομένως η Μυτιλήνη τότε είχε υποπροξενείο. Μια τρίτη αφορά μια γυναίκα, αλλά είναι μισοσκεπασμένη από ένα έπιπλο. Βλέπουμε λοιπόν να θάβονται μέσα στον ναό (όπως και σε Ορθόδοξες Εκκλησίες του νησιού)! Έτσι καταλήγοντας, μέσα στην διαχείρηση των επιρροών, στα δρώμενα του νησιού, θα βρούμε και την πριγκίπισσα Annα de Lugninian εδώ όπως θα δούμε μετά.

Γνωρίζουμε καλά την Γαλλική Παροικία της Μυτιλήνης, με τη Σχολή Αρρένων και την Σχολή Θηλέων. Η πρώτη , (Saint Luis) βρισκόταν στην Καβέτσου (δεν υπάρχει πια) και ιδρύθηκε το 1901, μετά από κατάληψη του Οθωμανικού Τελωνείου, από μοίρα του Γαλλικού Στόλου. Η δεύτερη (Jean d’Arc) ιδρύθηκε το 1903, στο σημερινό αρχοντικό του Ψαρρού, στη Βουρνάζων. Επίσης στο Κιόσκι ερειπώθηκε τελείως η Γαλλική Σχολή Καλογραιών, που σύμφωνα με τις πληροφορίες, δίδασκε την γλώσσα , στις κόρες των αστών Οθωμανών. Το μεγάλο αρχοντικό, με πολλά παράθυρα και την κύρια είσοδο στα βόρεια, έφερε λουτρό στην νότια πλευρά. Από εκεί συνόρευε με το Ιdadie (τώρα δικαστήρια). Είχε αυλόγυρο και μνημειακή αυλόπορτα προς τον δρόμο, όπως φαίνεται σε πολλές φωτογραφίες , που απεικονίζουν την περιοχή*

*Στρατής Αναγνώστου: Η Παλιά Μυτιλήνη Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου 2012.

Ερμού η Πινακίδα της Εκκλησίας

Λεπτομέρεια διάκοσμου

Τάφος NELLA CORONA 1888

τάφος Theodore Didier υποπρόξενου Γαλλίας 1865

εσωτερικό του ναού

Γαλλική Σχολή Αρρένων

Σχολή Καλογραιών στο Κίοσκι

με τον ιδιωτικό λουτρό