Η Θερμή επάνω από την εκκλησία έχει μια υπέροχη πλατεία, σκεπασμένη με «φρίτζα» και τα καφενεία στις δύο πλευρές. Ένα δροσερό τόπο για καφέ και ούζο. Πιο επάνω αριστερά υπήρχε το τζαμί με το μιναρέ του. Οι Τούρκοι έθεταν τους νεκρούς επάνω σε μια μαρμάρινη, αττικοϊωνική βάση, η οποία πριν από χρόνια υπήρχε στο μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ.

... με το Σχολείο

Έξω από αυτό υπήρχε βρύση η οποία καταστράφηκε και στη θέση της δώρισε μια άλλη ο αείμνηστος λιθοξόος μάστρο-Στέφανος Ιμβριώτης. Στέκεται στον αυλόγυρο του επιβλητικού κτηρίου του Δημοτικού Σχολείου, που κατέλαβε το χώρο του τεμένους. Στα 1894 (Αρχοντόπουλος), από τα 250 σπίτια, τα 70 ανήκουν σε Οθωμανούς. Υπήρχε αρρεναγωγείο ελληνικό και τουρκικό σχολείο.

 ... τη Βρυσάρα

Η Θερμή είχε νερά που τροφοδοτούσαν αρκετές κρήνες από πηγές. Από τις Καρυές έρχεται το νερό της Βρυσάρας, ψηλά στο χωριό. Οθωμανική, ασπρισμένη δυστυχώς, είναι η παλαιότερη του χωριού (1738). Χαμηλά, δίπλα στο ποτάμι όπου και το παλαιό ελαιοτριβείο του Συνεταιρισμού (παλιός ιδιοκτήτης ο Τούρκος Αρίφ Τσελεμπή), υπάρχει με το χαζινέ της η Πέρα Βρύση.

... την Πέρα Βρύση

Παμπάλαια, με το νερό να έρχεται από απέναντι, μάζευε τις γυναίκες για τη «λάτρα» του σπιτιού. Απέναντι, ένας μοναχικός καπνοδόχος είναι ό,τι απέμεινε από το ελαιοτριβείο του Τζανίδη. Στο κέντρο του χωριού και στη βορεινή του άκρη, υπάρχουν τα άλλα δύο ελαιοτριβεία.

.. μια ξερή οθωμανική βρύση

Ένας ενδιαφέρων τόπος για την ιστορία του χωριού βρίσκεται στη νότια άκρη του. Ο δρόμος είναι τώρα πλακόστρωτος. Οδηγεί στο ποτάμι. Αρχικά συναντάμε μέσα σε χόρτα μια παμπάλαια οθωμανική κρήνη. Δίπλα στο γεφύρι στέκεται η άλλη οθωμανική κρήνη. Της λείπει η επιγραφή. Έχει μεγάλη δεξαμενή και δίνει ακόμα άφθονο νερό.

... και μια με νερό

Η ανακαίνιση έγινε το 1916 ενώ έχει νεώτερη επέκταση με γούρνες τού 1984. Εδώ είναι η περιοχή του Αγίου Ιωάννου. Επάνω από εδώ βρίσκεται το ερείπιο του μεταβυζαντινού ναού. Αρκετά μέλη ανήκουν σε παλαιότερο ναό και ίσως να ήταν η ενοριακή εκκλησία οικισμού, αφού τριγύρω τα κτήματα είναι γεμάτα κεραμική. Δίπλα στο ναό υπήρχε ένα αιωνόβιο τεράστιο κυπαρίσσι, «η κυπάρισσος του Αγίου Ιωάννου» (1894), που φαινότανε «σαν πύργος» από τα απέναντι παράλια.

 Στον Άι-Γιάννη (1989)

Δυστυχώς το γίγαντα τον ξερίζωσε μια θύελλα. Κείτονταν για χρόνια ο κορμός για να θυμίζει την ύπαρξη του μνημείου της φύσης.