Συνεχίζοντας την πορεία προς το μυχό του κόλπου, κάτω από τον αμαξιτό, τα κατάλοιπα της συνεχούς κατοίκησης ίσως εξηγούν και τα ευρήματα στη διάνοιξη του δρόμου. Έτσι, απέναντι από το «Σορέντο» ο ελαιώνας είναι γεμάτος κεραμική που «ξεχειλά» και στις τομές της όχθης, από όπου περισσεύουν και θεμέλια κτισμάτων, που τα έχει φάει η θάλασσα. Το 1985, στον ελαιώνα δίπλα στο δρόμο, ένας σκίνος σκέπαζε ένα παλιό «χριστιανικό ιερό». Την λατρεύουν ακόμα σαν Παναγιά. Ένα πέταλο από αλάξευτη πέτρα, μέρος κτιστού τοίχου και τα καντηλάκια. Πιστεύω ότι όλο αυτό το «ιεροποίησε» το μεγάλο αρχιτεκτονικό μέλος που βρίσκεται ανάποδα στο έδαφος.

... με το ογκώδες αρχιτεκτονικό μέλος

Πρόκειται για ένα μαρμάρινο μέλος, σπασμένο στο ένα άκρο με αετωματική απόληξη, που φέρνει κυμάτιο. Μάλλον πρόκειται για κάλυμμα τάφου. Ακόμα ένα μικρό αστέγαστο ιερό υπάρχει πίσω από τα εγκαταλελειμμένα κεραμοποιεία.

... και την κεραμική στην παραλία

Μετά, η μικρή εσωτερική λιμνούλα που έπιαναν τα κεφάλια, επιχωματώσεις με επιχειρήσεις, ελαιώνας, καλάμια που έχουν γίνει οικόπεδα και ο πολύπαθος «υγροβιότοπος» που κάηκε πρόσφατα, καρβουνιάζοντας τον πανύψηλο, υπέροχο μελιό. 

Μετά η «λιμνούλα» που γλύτωσε το μπάζωμα

Από εδώ πρέπει να περάσουμε απέναντι στο δρόμο, γυρίζοντας πίσω προς την Αμαλή που αφήσαμε. Και το μνημείο της φύσης, το κομμένο βουνό της Λάρσου, η κατακρήμνιση των δύο εκατομμυρίων ετών, είναι η αρχή.

Ο αγωγός στο υπέροχο βουνό

Χαραγμένο στην κάθετη πλευρά του από τον αγωγό του ρωμαϊκού υδραγωγείου, τραυματίστηκε βαθιά και ανεπανόρθωτα από το λατομείο που έτρωγε τη νότια πλευρά του. Και έφθασε αυτή η καταστροφή στην πρόσοψη. Έτσι γκρέμισε τη γωνία του αγωγού και έγινε δυνατό το σταμάτημα του ξεθεμελιώματος.

... που καταστράφηκε στη γωνία

Μετά το «νταμάρι», πριν την καμάρα στα «Καμαρούδια», φαίνεται στην πλαγιά ο υπόγειος αγωγός που καταστράφηκε στη νότια πλαγιά του βουνού.

.. και συνεχίζεται πιο κάτω