Κάποιοι μιλάνε για μεσογειακό ταμπεραμέντο, άλλοι για «ζωντάνια», άλλοι για «ανορθολογισμό», και άλλοι για υπερβολές. Όπως και να ‘χει πάντως το πράγμα, είναι γεγονός ότι έχουμε κάποια χαρακτηριστικά που σα ράτσα μάς τιμούν, όπως για παράδειγμα το «ρωμαίικο φιλότιμο», και κάποια άλλα που όχι απλά μάς υποτιμούν, αλλά προπαντός μάς καταστρέφουν. Ένα απ’ αυτά είναι η υπερβολή.

Λαός της υπερβολής, είναι φυσικό να έχουμε εξ αιτίας αυτής εξάρσεις, αλλά στη συνέχεια να πληρώνουμε τις συνέπειες. Πορευτήκαμε στα πρώτα 150 περίπου χρόνια ελεύθερου βίου με συνεχείς πολέμους, εμφύλιες διαμάχες, εθνικές καταστροφές, πολιτικές και πολιτειακές συγκρούσεις, οικονομική δυσπραγία, δάνεια, πτωχεύσεις, φτώχεια και κακομοιριά. Και το 1980, ύστερα από υπεράνθρωπες προσπάθειες, μας έβαλαν στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και μας είπαν: Σας ρίξαμε στα βαθιά. Εκεί όπου οι λαοί της Ευρώπης κολυμπούν στη δημοκρατία, στην ειρήνη και στη (σχετική με τις άλλες περιοχές του πλανήτη) ευημερία. Μάθετε κολύμπι, δουλέψτε και αποχτήστε ό,τι έχουν κι αυτοί.

Και μόλις γύρισαν οι χρόνοι, ακούσαμε, «έργοις», άλλα μηνύματα. Εδώ είναι το φτηνό χρήμα. Απολαύστε ό,τι στερηθήκατε. Καταναλώστε, καταναλώστε, καταναλώστε. Το χρήμα όχι στην ανάπτυξη, αλλά στην κατανάλωση. Δανείζομαι (εγώ το κράτος) και σας δίνω. Δανειστείτε και σεις. Για γιορτές, για διακοπές, για ό,τι γουστάρετε. Κι αν όλα αυτά δε σας φτάνουν, «κλέψτε». Εξαπατήστε, λαδώστε και λαδωθείτε. Κλέψτε (λίγα) και σεις κι αφήστε στην ησυχία μας και μας. Χρήμα υπάρχει για όλους.

Και μας άρεσε. Βίλες, πισίνες, μερσεντές, ψώνια, ταξίδια. Όχι όλοι φυσικά. Μα πολλοί. Κι ύστερα ήρθαν οι Αλβανοί (και οι άλλοι). Και νομίσαμε ότι αυτοί θα δουλεύουν και μεις θα καθόοοοοοοοοομαστε. Και θα πλουτίζουμε.

Και θα καλοπερνάμε. Με ευαισθησίες πάντα. Ακόμα και σήμερα. Ευαισθησίες για όλους και για όλα. Αλλά επιλεκτικές. Σκότωσαν ένα αδέσποτο. Χαλασμός! Έφαγαν τα αδέσποτα πέντε αρνιά. Ας πρόσεχε! (ο νοικοκύρης)

Οργιάζει το παραεμπόριο. Διακινούνται εκατομμύρια. Εξ αιτίας του κλείνουν μαγαζιά, απολύονται άνθρωποι. Πεινούν νοικοκυριά. «Ο καημένος ο Πακιστανός τούς έφταιξε!» Δεν έφταιξε κανέναν ο Πακιστανός (και ο κάθε «Πακιστανός»). Φταίει ο παράνομος. Ανεξάρτητα από χρώμα και φυλή. Επομένως ναι, φταίει και ο Πακιστανός.

Φυσικά μάς περισσεύουν και οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες. Ιδιότυπες μεν, αλλά ευαισθησίες. Κλιματιστικό θέλουμε σε κάθε δωμάτιο. Και από το μικρό μπλέντερ μέχρι και την πιο μεγάλη και ενεργοβόρα οικιακή συσκευή. Και η τηλεόραση να δουλεύει κι ας μην παρακολουθεί κανείς. Και προβολάκια να τονίζονται οι γωνίες της βιλίτσας μας. Και τα off-road για να κατεβαίνουμε απ’ το σπίτι στην αγορά. Ενέργεια να φαν και οι κότες. Από πού; Το εργοστάσιο της ΔΕΗ ρυπαίνει. Να πάει σε άλλη γειτονιά. Οι ανεμογεννήτριες αλλοιώνουν την εικόνα των κορυφογραμμών!!! Και επιπλέον «η ενέργεια που θα παράγεται, θα είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με τις ανάγκες των νησιών μας» (αλλοίμονο αν σκεφτούν έτσι οι κάτοικοι της Πτολεμαΐδας και της Μεγαλόπολης). Η διασύνδεσή μας με το δίκτυο της Τουρκίας είναι πράξη εθνικής υποτέλειας και αλίμονο αν συμβεί «κάτι»! (Γιατί αν συμβεί «κάτι», το εργοστάσιο της ΔΕΗ είτε στου Καλαμάρη βρίσκεται είτε στην Καράβα, πέντε μίλια από απέναντι, θα συνεχίσει τάχατες να δουλεύει!)

Και μ’ όλα αυτά πορευόμαστε. Και για να καταπιούμε τα πικρόγευστα κινίνα των διαδοχικών μνημονίων, μας εκτοξεύουν κατά διαστήματα - στα αυτιά - καταπραϋντικές δόσεις ναρκωτικών. «Μειώνονται οι μισθοί των βουλευτών, των υπουργών και του πρωθυπουργού.» Τους καημένους! Θα πεινάσουν! Αν και αυτοί που μας οδήγησαν εδώ με πράξεις, παραλείψεις και διαμόρφωση νοοτροπιών, αυτοί πρέπει να πεινάσουν! «Ανακαλύφτηκαν μαϊμού τυφλοί που έπαιρναν αναπηρικές συντάξεις. Να επιστρέψουν άμεσα όσα εισέπραξαν παράνομα!» Σύμφωνοι, να τα επιστρέψουν. Κανένα μεγαλογιατρό (διευθυντή κλινικής), που έδινε τις ψεύτικες βεβαιώσεις, θα δούμε να χάνει την άδεια άσκησης του επαγγέλματος; Ή φοβόμαστε ότι θα βγάλει βρόμα δημοσιοποιώντας ποιανών εντολές εκτελούσε;

Και μ’ όλα αυτά πορευόμαστε, με το μάτι όλων όμως στραμμένο προς τα πίσω. Να ξεμπλέξουμε λίγο και να γυρίσουμε στα παλιά. Να κάνουμε πάλι τα ίδια. Σημάδια ότι τα μυαλά της εξουσίας δεν άλλαξαν, φαίνονται από τώρα.

Ο στόχος ένας: Να βολευτούμε και να βολέψουμε με κάθε τρόπο. Εδώ οι ευαισθησίες απουσιάζουν. Παράλληλα όμως απ’ την απέναντι πλευρά οι υπερβολές οργιάζουν και στριγγλίζουν ανατριχιαστικά. Κάτι σα να ακούγεται παραφρασμένο: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Βυθίσατε το “Χόρα”», «Λεφτά υπάρχουν».

Πορεία χωρίς αλλαγή νοοτροπίας, μέτρο και πολιτική ευαισθησία, δεν οδηγεί πουθενά.