Δεν έφταναν στο δύσμοιρο νησί μας τόσα προβλήματα που του πέσανε μαζεμένα (μεταναστευτικό, σεισμοί, κυβερνητική στοργή που εκφράζεται με μέτρα όπως η... κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ) μας ήρθε και ο κύριος Βαρουφάκης!

Για να ξεκινήσει λέει από τη Λέσβο την εκστρατεία προβολής της νέας πολιτικής του κίνησης που φιλοδοξεί να (ξανα)σώσει τη χώρα.

Προσέξτε θράσος! Ο άνθρωπος που «διαπραγματεύτηκε» επί ένα εξάμηνο με τα πουκάμισα έξω, με μόνο οδηγό τις αυταπάτες και τις ιδεοληψίες του, που η υποτιθέμενη διαπραγμάτευσή του στοίχισε από 80 κατά τους φίλους του ως 200 δις Ευρώ κατά τους επικριτές του, που καμάρωνε γιατί έκλεισε τις τράπεζες, που μας κληροδότησε μέχρι σήμερα τα capital controls που έδωσαν τη χαριστική βολή στην ταλαιπωρημένη οικονομία της χώρας, που σύμφωνα με δικές του αποκαλύψεις απεργαζόταν με την βοήθεια ακριβοπληρωμένων φίλων του «συμβούλων» πλάνα για έξοδο της χώρας από το Ευρώ και παράλληλο νόμισμα, αντί να κρυφτεί και να παρακαλά να ξεχαστούν τα κατορθώματά του, έρχεται να ζητήσει την επιδοκιμασία μας και ίσως αύριο και την ψήφο μας.

Θα μου πείτε, γιατί τα βάζεις μαζί του, ο Βαρουφάκης ένας εξωκοινοβουλευτικός Υπουργός ήταν, κάποιος τον επέλεξε και τον επέβαλε επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου και μέχρι το τέλος τον αποκαλούσε... asset της διαπραγμάτευσης (προφανώς καμαρώνοντας που είχε μάθει μια καινούργια λεξούλα σε πρόσφατο μάθημα Αγγλικών)!

Και πράγματι, η ευθύνη της επιλογής αυτού του πολιτικού «καραγκιόζη» για να χειριστεί την κρισιμότερη διαδικασία που αφορούσε την επιβίωση της χώρας, ανήκει 100% στον Αλέξη Τσίπρα, που προφανώς μέσα στην αγραμματοσύνη ή έστω την ημιμάθειά του θαμπώθηκε από τον βερμπαλιστή με τις βαρύγδουπες επιστημονικοφανείς παρόλες περί θεωρίας παιγνίων και chicken games, που εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκαν απλές μπαρούφες.

Και μαζί με τον Πρωθυπουργό μας τότε -για να μην ξεχνιόμαστε- είχαν θαμπωθεί και μπόλικοι όψιμοι ομοϊδεάτες του, που εγκαλούσαν όποιους εκφράζαμε επιφυλάξεις για τον τύπο, που έκανε κάποιους Ευρωπαίους συνομιλητές του να βγάζουν σπυριά και άλλους να καγχάζουν, ότι τάχα μου βγάζαμε κόμπλεξ απέναντι στην μεγάλη αυτή «διάνοια» της επιστήμης. Και επειδή βέβαια στην πολιτική, όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος, οι τότε απολογητές και θαυμαστές του Βαρουφάκη στην μεγάλη πλειοψηφία τους επιλέγουν σήμερα την τακτική του «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» μήπως και ξεχαστεί η αλαζονική αφέλειά τους.

Και θα ξαναρωτήσετε. Αφού την ευθύνη την έχει ο Τσίπρας που τον επέλεξε γιατί τα βάζεις με το Βαρουφάκη και τους όμοιούς του; Είναι απλό φίλοι. Γιατί ο τόπος πλήρωσε ακριβά, αλαζονείες, άγνοιες και αυταπάτες, τουλάχιστον ας αποφασίσει έστω και καθυστερημένα το πολιτικό σύστημα να σοβαρευτεί και να φτιάξει ένα «Εθνικό Μνημόνιο» εξόδου από την κρίση, με πρώτους στόχους τις επενδύσεις, την δημιουργία εισοδήματος και την ριζική μείωση της ανεργίας, που όλοι θα δεσμευτούν να υλοποιήσουν. Ο Τσίπρας, στον κυνισμό του το κατάλαβε, παραδέχτηκε ότι πορευόταν με αυταπάτες και υπηρετούσε χίμαιρες και έκανε στροφή 180 μοίρες (αυτός βέβαια λέει για στροφή 360 μοιρών, αλλά ας όψεται που προφανώς έβγαλε το Πολυτεχνείο με αντιγραφή και με... πενταράκια)! Κάποιοι παλιοί συνεργάτες του όμως, που υποτίθεται του βγαίνουν από αριστερά, αντί να τον εγκαλέσουν γιατί με την υποστήριξή τους έλεγε ψέματα πως θα κάνει το... γάιδαρο να πετάξει, συνεχίζουν να καλλιεργούν τη συλλογική αυταπάτη, πως τάχα μου ο γάιδαρος μπορούσε να πετάξει αλλά φταίει ο Τσίπρας που δεν τον πιλοτάρισε σωστά!

*Ειρωνικό στιχάκι των παιδικών μας χρόνων στην  ντοπιολαλιά. Αναφερόταν συνήθως σε τύπους που είχαν απαιτήσεις ανταμοιβής, χωρίς να το δικαιούνται!