Οι καθυστερήσεις της κυβέρνησης να δρομολογήσει τις αναγκαίες αποφάσεις που απαιτούνται για τους σεισμοπαθείς προκαλούν μεγάλη αβεβαιότητα και πολλά προβλήματα στην καθημερινότητα των πιο ευάλωτων κυρίως κοινωνικών ομάδων που βρέθηκαν κυριολεκτικά στον δρόμο, αναζητώντας στέγη και τροφή, έστω και αν σε πρώτη φάση κανείς δεν έμεινε αβοήθητος.

Όμως, οι περιβόητες ΚΥΑ που θα έκαναν πράξη τις προφορικές δεσμεύσεις του υπουργού Χρ. Σπίρτζη για τα μέτρα για τους πληγέντες, μεταξύ αυτών και του επιδόματος στέγασης ή φιλοξενίας γι’ αυτούς που έχασαν τα σπίτια τους, κυρίως στη Βρίσα, ακόμη δεν έχουν βγει, παρόλο που πέρασαν πάνω από 20 μέρες από τον καταστροφικό σεισμό. Αυτή η εξέλιξη, ανεξαρτήτως των όποιων δικαιολογιών ακούγονται, δείχνει ότι τα αντανακλαστικά του κρατικού μηχανισμού όσο περνά ο καιρός από τον καταστροφικό σεισμό διαφοροποιούνται, γίνονται πιο χαλαρά και αυτά που έπρεπε να έχουν γίνει... χθες ακόμη περιμένουν!

Είναι κοινή η αίσθηση, ακόμη και κυβερνητικών παραγόντων, ότι μετά τις πρώτες μέρες, όπου πράγματι ο κρατικός μηχανισμός και οι κυβερνητικοί παράγοντες -όπως ασφαλώς και οι τοπικοί αυτοδιοικητικοί και όχι μόνο- κινήθηκαν άμεσα και αποτελεσματικά, παρατηρείται μια μεγάλη... κοιλιά στις ενέργειες και στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, που, αν αφεθούν σ’ αυτούς τους ρυθμούς, τότε η κατάσταση θα είναι μη ελεγχόμενη και επιδεινούμενη καθημερινά. Επιβάλλεται λοιπόν άμεσα και αποτελεσματικά να αλλάξουν οι ρυθμοί και για τη διαχείριση των βραχυπρόθεσμων αναγκών των πληγέντων αλλά και για τα πιο μακρινά που σχετίζονται με την ανοικοδόμηση του οικισμού της Βρίσας και των κτηρίων που έπαθαν ζημιές στους άλλους οικισμούς που επλήγησαν.

Προϋπόθεση γι’ αυτό, πέρα από τις καλές προθέσεις και τη βούληση, που όλοι οι εμπλεκόμενοι ισχυρίζονται ότι είναι δεδομένα, είναι η καλή οργάνωση και ο συντονισμός του όλου εγχειρήματος, τα οποία προς το παρόν δεν υπάρχουν και αυτό δημιουργεί πρόσθετη ανασφάλεια. Οι όποιες πρωτοβουλίες και η εθελοντική προσφορά είναι απαραίτητα και βοηθούν, αλλά δεν αρκούν από μόνα τους για να διαχειριστούν μια κατάσταση με τόσα ανοιχτά μέτωπα και τόσα αναπάντητα ερωτήματα. Ζητείται επειγόντως συντονιστικό κέντρο με ευθύνη της κυβέρνησης που να βάλει σε μια σειρά όλες αυτές τις εκκρεμότητες που υπάρχουν, από τα πιο μικρά και άμεσα έως τα πιο μεγάλα και μακροπρόθεσμα, που για να μη χρονίσουν χρειάζονται δρομολόγηση από τώρα. Πολύ περισσότερο που έχουμε να κάνουμε με την ισοπέδωση του μεγαλύτερου μέρους του παραδοσιακού οικισμού της Βρίσας που όλοι, συμπεριλαμβανομένων του Προέδρου της Δημοκρατίας και των υπουργών, υπερθεματίζουν για την ανοικοδόμησή του όπως ήταν και πριν από την καταστροφή, γεγονός που δημιουργεί πρόσθετες δυσκολίες και υποχρεώσεις που κάθε άλλο παρά ασήμαντες είναι.

Σημαντικότατο σκέλος στο όλο εγχείρημα είναι η εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων και για την αντιμετώπιση των αναγκών των σεισμόπληκτων που έχασαν τα σπίτια τους -και μάλιστα για όσο διάστημα χρειαστεί- αλλά και για τις αναγκαίες παρεμβάσεις στις κατεστραμμένες περιοχές που δεν μπορούν να αφεθούν στην τύχη τους και πάντως δεν μπορούν να επιφορτιστούν το οικονομικό... βάρος αυτό οι πληγέντες που ήδη έχουν ξεσπιτωθεί! Αν όλα αυτά δεν μπουν σε κάποια τάξη και με την πίεση και τις παρεμβάσεις των τοπικών αυτοδιοικητικών αρχών προς τους κυβερνητικούς παράγοντες, θα μένουμε στις διαπιστώσεις και ο χρόνος θα κυλά χωρίς να λύνονται προβλήματα.

Θα είναι έγκλημα να πλακώσουν οι βροχές και ο χειμώνας και τότε θα τρέχουν να αντιμετωπίσουν θέματα που ήδη έπρεπε να έχουν δρομολογηθεί, από την οριστική στέγαση, την εναπόθεση σε αποθηκευτικούς χώρους των διασωθέντων πραγμάτων των γκρεμισμένων σπιτιών και τόσα άλλα, μικρά και μεγάλα, που δεν ξέρουμε πότε θα δεήσουν οι υπεύθυνοι να ασχοληθούν. Επιτέλους, ας αξιοποιήσουμε τα θετικά και τα αρνητικά από παρόμοιες καταστάσεις, όπως από το παράδειγμα της Κεφαλονιάς, για να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη και τις παραλείψεις, που μπορούν να αποφευχθούν συντομεύοντας τον χρόνο αποκατάστασης των ζημιών και της ανοικοδόμησης που είναι και το μεγάλο ζητούμενο.