Λένε οι Σοφοί και οι «ειδικοί» ότι πρέπει πάντα να αναζητούμε τη «μεγάλη εικόνα» των πραγμάτων· να μην εγκλωβιζόμαστε, δηλαδή, στο σημειακό γεγονός -αυτό που διαρκεί για λίγες ημέρες ή έχει περιορισμένες επιπτώσεις, όσο σκανδαλιστικό ή ενδιαφέρον κι αν φαίνεται κατ’ αρχάς. Να βλέπουμε τη μακρά προοπτική, από την ταπεινή προσωπική μας ζωή έως τη μεγάλη, συλλογική πορεία. Μάλλον έχουν δίκιο καθότι η Ιστορία είναι διεργασία μακράς προοπτικής, πολύπλευρη και σύνθετη.

Ποια είναι άραγε τα γνωρίσματα-στρατηγικές προκλήσεις της Ελλάδας για την επόμενη -και επόμενες- χρονιά (-ες); Από τα πολλά μερικά, ένα είναι το ριζικά κορυφαίο: η Χώρα-γηροκομείο.

Η Ελλάς γηράσκει! Βιολογικά και δημογραφικά· νοητικά και σε επίπεδο δημόσιου λόγου· σε επίπεδο δημιουργίας νέων ιδεών, πρωτοβουλιών, στόχων και μέσων· με ανισορροπία, ποσοτική και ποιοτική, μεταξύ των Ελλήνων της διασποράς και των ενδημούντων… Εν πολλοίς, κινδυνεύουμε από πραγματικότητα να μετατραπούμε σε «Ιδέα» για τα βιβλία του μέλλοντος…

Βαδίζουμε προς το 2021, ένα μείζον ιστορικό ορόσημο της πορείας ενός Εθνικού Κράτους με βαριά επίδραση στο Δυτικό φαντασιακό· βαδίζουμε από συνήθεια, περίπου ανύπαρκτοι ή ανίκανοι οράματος με κάποιο βάθος χρόνου, κάποιο σχήμα που θα μας έκανε όλους να αντικρίζουμε το Μέλλον με προοπτική, ένα εγερτήριο κάλεσμα συμμετοχής σε κάτι υπέρτερο της ταπεινής ατομικότητας μας. Και μόνον ότι από την οκταετή κρίση και ιδιαίτερα την τετραετή λαίλαπα ΣΥΡΑΝΕΛ, αυτό που φαίνεται να επηρεάζει, δημοσκοπικά το πολιτικό σκηνικό και ψηφοφορικό σώμα, είναι η «ιερά συνταξούλα» κι ότι βασικός παράγων δημόσιας επίδρασης είναι ο κ. Αυτιάς, καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος μας.

Ο μέσος όρος ηλικίας των Ελλήνων -εντός Ελλάδας- αυξάνει κατ’ έτος· των Ελλήνων της Διασποράς μειώνεται αντιστοίχως. Ο δυναμικός πληθυσμός ευρίσκεται εκτός χώρας! Σε ποιοτικό επίπεδο, οι δείκτες είναι συντριπτικοί: εκτός Ελλάδας ευρίσκεται το πλέον ταλαντούχο και παραγωγικό κομμάτι της νεολαίας μας! Συνεισφέροντας στην επιστήμη, τη διοίκηση, την ανάπτυξη και την οικονομία άλλων Κρατών· εμείς εδώ, κρατάμε, σφιχτά, τα λείψανα και τα υπολείμματα παρελθόντων μεγαλείων και της γηραιάς Μητέρας μας!

Όπως έχω γράψει κατ’ επανάληψη από ετών, ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται δραστικά και αλλοιώνεται/μετασχηματίζεται πολιτισμικά. Πληθαίνουν πρόσφατα οι αναλύσεις για το δημογραφικό μέγεθος της χώρας σε μερικές δεκαετίες από τώρα: οι αριθμοί είναι συνταρακτικοί! Μείωση κατά 25% του σημερινού μεικτού πληθυσμού! Ποια από όλες τις «μεγάλες ιδέες» που μας συνταράσσουν στα πρωϊνάδικα, θα είναι τυπικά εφικτή σε 10-15 χρόνια από σήμερα; Το Ασφαλιστικό, η Εθνική Άμυνα και Κυριαρχία, η προβολή ισχύος της χώρας; Μόνον ως πλάκα, μπορούμε να κουβεντιάζουμε γι’ αυτά! Μας έπρηξαν τα συκώτια και φούσκωσαν τα μυαλά για τη «δουλοπαροικία χρέους» οι «λαϊκιστές της αυταπάτης»: σε δέκα χρόνια και κάτι από σήμερα, θα είμαστε ένα κομμάτι γης, υπό διεθνή προστασία στην καλύτερη των περιπτώσεων, ένας χώρος για διακοπές ηλικιωμένων της βαθειάς Ευρώπης. Εκτός κι αν… -και δεν είναι μαθηματικά εφικτό…

Εκτός κι αν υπάρξει μια ριζικά διαφορετική δημογραφική πολιτική από μια Κυβέρνηση που αντιλαμβάνεται το πρόβλημα. Μια Κυβέρνηση που καταλαβαίνει ότι πρέπει να βγούμε από την παγίδευση της υπογεννητικότητας, σε άμεσο χρόνο! Ούτως ώστε, να δούμε πρακτικά αποτελέσματα είκοσι χρόνια από σήμερα! Πράγμα που σημαίνει κοινωνική φροντίδα για νέα ζευγάρια και κυρίως Μητέρες -άλλου τύπου, σχολεία και εκπαίδευση κάποιας σοβαρότητας, πανεπιστήμια επιπέδου, δημόσια υγεία και ασφαλιστική κάλυψη με κάποια στοιχειώδη λογική και συμπεριφορά, …

Το τραγικό είναι ότι όλα αυτά τα έχουμε ως δομές, δυνητικά! Απλώς πρέπει να αποφασίσουμε ότι οφείλουμε να τα απελευθερώσουμε από όσα τις καταδυναστεύουν σήμερα, από το στρεβλό συνδικαλισμό έως την ιδιοτέλεια των Διοικήσεων. Έπονται εκλογές… σκεφθείτε!