Λίγες μέρες πριν από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού της χώρας μας στην Τουρκία ο Τούρκος Πρόεδρος προέβη σε μια απροσδόκητη ενέργεια, τη μετατροπή της «Μονής της Χώρας» στη Κωνσταντινούπολη σε τζαμί. Η Μονή αυτή υπήρξε βυζαντινό χριστιανικό μοναστήρι με την ονομασία «Η Εκκλησία του Αγίου Σωτήρος εν τηι χώραι» και μετατράπηκε σε τζαμί από τους Οθωμανούς τον 16^ο αι. Από το 1947 λειτούργησε ως Μουσείο, αλλά μετά από απόφαση του τουρκικού Ανωτάτου Δικαστηρίου και την έκδοση ΦΕΚ στις 21 Αυγούστου του 2020 μετατράπηκε σε τζαμί. Ως ημερομηνία έναρξής του ως χώρου λατρείας ορίστηκε επίσημα η 23η Φεβρουαρίου του 2024 με την προσευχή της Παρασκευής. Πάντως, η επίσημη έναρξη λειτουργίας της Μονής ως τζαμιού έγινε πριν λίγες μέρες με μεγάλη επισημότητα.

Σήμερα θεωρείται πως ο Ναός αυτός χτίστηκε το διάστημα 1077-81 από την πεθερά του Αλέξιου Α΄ του Κομνηνού στη θέση παλαιότερων κτισμάτων που χρονολογούνται τον 6^ο και 9^ο αι. μ.Χ. Έκτοτε ο Ναός αυτός υπέστη πολλές σοβαρές φθορές για διάφορους λόγους και σημαντικό μέρος των υπέροχων ψηφιδωτών του καταστράφηκε. Το 1948 εφαρμόστηκε ένα πρόγραμμα αναστήλωσης του μνημείου και από το 1958 λειτούργησε ως μουσειακός χώρος. Η Μονή αυτή είναι ένα από τα σπουδαιότερα καλλιτεχνικά δημιουργήματα της βυζαντινής τέχνης και γι’ αυτό από το 1985 έχει καθιερωθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.

Αυτό , λοιπόν, το μνημείο ο Τούρκος Πρόεδρος, εξυπηρετώντας ο ίδιος ξέρει ποιες σκοπιμότητες, μετέτρεψε από Μουσείο σε τζαμί κατά το υπόδειγμα της Αγίας Σοφίας. Ας σημειώσω πως κανένας, ούτε η Αντιπολίτευση, δεν αντέδρασε σε αυτή την ενέργεια του Τούρκου Προέδρου, πράγμα που σημαίνει πως στη γείτονα χώρα τα κόμματα ομονοούν, όταν πρόκειται για ζητήματα που άπτονται του εθνικού συμφέροντος. Αυτό, δυστυχώς, δε συμβαίνει στη χώρα μας. Αντί τα κόμματα να στραφούν εναντίον του Τούρκου Προέδρου στράφηκαν εναντίον της κυβέρνησης που δήθεν «δε νοιάστηκε» γι’ αυτό το σημαντικό εθνικό θέμα. Ο πρωθυπουργός, σχολιάζοντας την απόφαση του Τούρκου Προέδρου, είπε πως αυτή ήταν «εντελώς αχρείαστη» σε αυτή τη χρονική στιγμή και συμπλήρωσε αργότερα πως θα του θέσει το θέμα στη συνάντηση που θα έχουν στην Άγκυρα. Αλήθεια, περιμένει ο Πρωθυπουργό μας αναδίπλωση από την πλευρά του κ. Ερντογάν και αλλαγή της απόφασης που πήρε; Βέβαια, αυτός είναι συνηθισμένος να κάνει «κωλοτούμπες», κατά το κοινώς λεγόμενο, αλλά αυτό συμβαίνει, αν η «κωλοτούμπα» εξυπηρετεί τα δικά του συμφέροντα ή τα συμφέροντα της χώρας του. Δεν πρόκειται να το κάνει, επειδή απλώς το ζητούμε εμείς. Θα λέγαμε πως κάθε αντίδραση είναι, όπως λέγεται, «για την τιμή των όπλων».

Η αντιπολίτευση, ως συνήθως, κατηγόρησε της κυβέρνηση για αδράνεια. Είπε, δηλαδή, πως από τότε που ψηφίστηκε στη γείτονα χώρα η μετατροπή της Μονής σε τζαμί η κυβέρνηση είχε τον χρόνο να αντιδράσει, αλλά αδράνησε και δεν έκανε τίποτε. Βέβαια, πρέπει να τονίσουμε πως στη διπλωματία, όπως είχε πει ένας παλιός πολιτικός, υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δε γίνονται και πράγματα που γίνονται και δε λέγονται. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως η κυβέρνηση δεν έκανε τα απαραίτητα διαβήματα στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, αν και όλοι γνωρίζουμε και πολύ περισσότερο η κυβέρνηση, πως το διεθνές δίκαιο ισχύει από τη στιγμή που έχεις τη δύναμη να το επιβάλεις. Τι αποτέλεσμα είχαν όλα τα διαβήματα που έγιναν από εμάς και την Κύπρο για το Κυπριακό ή για την Αγία Σοφία; Κανένα!

Ένας, πάλι, αρχηγός κόμματος και τα φερέφωνά του έκριναν πως τους δίνεται μια ευκαιρία να κατακεραυνώσουν την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό και πως πρέπει να βρουν κάτι να πουν. Είπαν, λοιπόν, πως ο Πρωθυπουργός όφειλε, σεβόμενος της αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού και αντιδρώντας, να αναβάλει την επίσκεψή του στην Τουρκία. Ο ίδιος, ασφαλώς, πιστεύει πως έτσι θα λυνόταν το πρόβλημα! Λησμονεί, όμως, πως στην περιοχή μας διεξάγεται ένας «ακήρυκτος» πόλεμος, ένας ψυχολογικός πόλεμος για γερά νεύρα! Αν εμείς αναβάλαμε την επίσκεψη και οι Τούρκοι προχωρούσαν ακόμη περισσότερο και την ακύρωναν θα ήταν καλύτερο; Τώρα τουλάχιστον δίνεται η δυνατότητα στον Πρωθυπουργό να θέσει το θέμα στον Τούρκο Πρόεδρο πρόσωπο με πρόσωπο. Αλλά, «έξω από τον χορό πολλά τραγούδια», που λέει και ο λαός.

Ο Ξενοφών έχει αποδώσει με τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο τον νόμο που ρυθμίζει τους πολέμους. Είπε πως «εάν πόλις αλώι, των αλόντων είναι και τα πράγματα και τα σώματα», που σημαίνει «όταν κυριευτεί μια πόλη, τόσο τα πράγματα όσο και τα σώματα αυτών που κατοικούν σε αυτή περιέρχονται στην κατοχή των κατακτητών». Βέβαια, όπως είπαμε, υπάρχουν και οι διεθνείς νόμοι και κανόνες, όμως ποιος τους υπολογίζει; Άλλωστε, παραβίαση αυτών των νόμων και των κανόνων δεν είναι και κάθε πόλεμος που ξεσπά σε κάποια περιοχή; Ο Ερντογάν, λοιπόν, έχει με βάση το δίκιο του πολέμου το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τα μνημεία, όπως κρίνει εκείνος, και κανείς δεν μπορεί να τον αναγκάσει να ενεργήσει αλλιώς, ιδιαίτερα αυτός που δεν είναι διατεθειμένος ή δεν μπορεί να κάνει πόλεμο με αυτόν. Σήμερα, δυστυχώς, ακόμη και μικρότερα και πιο ανίσχυρα κράτη περιφρονούν το διεθνές δίκαιο και κάνουν του κεφαλιού τους, όπως δείχνει η συμπεριφορά του Αλβανού Πρωθυπουργού που επισκέφτηκε τη χώρα μας δημιουργώντας της πρόβλημα πριν από τις Ευρωεκλογές ή η στάση της νέας Προέδρου του κρατιδίου της Βόρειας Μακεδονίας που περιφρονεί την «περιώνυμη» συμφωνία των Πρεσπών.

Βέβαια, μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει με τίποτε. Και αυτό είναι η αρχιτεκτονική και η τελειότητα του Μνημείου της Μονής της χώρας. Κανένας επισκέπτης δε θα πιστέψει πως αυτό είναι έργο του Οθωμανικού πολιτισμού. Θα στέκεται εκεί και θα διακηρύσσει σε όλους πως η Τουρκία δεν έχει να επιδείξει τίποτε σημαντικό στον πολιτιστικό τομέα εκτός από αυτά που δημιούργησαν οι Έλληνες. Γι’ αυτό θεωρώ πως είναι πιο επιζήμιο για τη χώρα μας κάτι άλλο που έκανε ο Τούρκος ηγέτης, ότι ενέταξε μέσα στα σχολικά βιβλία και την εκπαίδευση τη λεγόμενη ιδέα της «Γαλάζιας πατρίδας» και προετοιμάζει μια γενιά φανατικών μουσουλμάνων που θα αποτελέσουν μελλοντική απειλή για τη χώρα μας.