Το γεγονός ότι ο αρμόδιος υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νίκος Παναγιωτόπουλος επισκέφθηκε τη Λέσβο- το νησί που ο ίδιος παραδέχτηκε ότι έχει σηκώσει το μεγαλύτερο «βάρος» διαχρονικά στο μεταναστευτικό- μετά από μεγάλο διάστημα από την ανάληψη της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και αντί να ομαλοποιήσει περαιτέρω την κατάσταση σε ότι αφορά τη διαχείριση των δομών , κατάφερε τελικά -γιατί περί «κατορθώματος» πρόκειται- να πυροδοτήσει νέες εντάσεις επαναφέροντας το μεταναστευτικό στο προσκήνιο των συζητήσεων σε τοπικό επίπεδο και ανοίγοντας τον «ασκό του Αιόλου» με απρόβλεπτες διαστάσεις, πραγματικά μας ξεπερνά. Ο υπουργός υποτίθεται ότι ήρθε στο νησί , μετά την πολύμηνη αυτή απουσία του, και ενώ το έργο της δημιουργίας της «κλειστής» δομής στη Βάστρια έχει «βαλτώσει» εδώ και καιρό και η ολοκλήρωση της πηγαίνει από παράταση σε παράταση, προκειμένου να κατευνάσει τις όποιες αντιδράσεις, που ειδικά μετά το «αντάρτικο» της δημοτικής αρχής Μυτιλήνης με την ακύρωση του δρόμου προς τον ΧΥΤΑ και την προσφυγή στο ΣτΕ κατά της Βάστριας, διαμόρφωσαν ένα δυσμενές κλίμα, που προκαλούσε αδιέξοδο λόγω και της ακατανόητης «σιωπής» και αδράνειας του αρμόδιου υπουργείου να παρέμβει και να δημοσιοποιήσει τι μέλλει γενέσθαι με την εν λόγω υπόθεση. Η πολύμηνη αυτή απουσία του Υπουργού, δημιούργησε εύλογες απορίες στην κοινή γνώμη για τη σκοπιμότητα αυτής της σιωπής και της μη ύπαρξης κανενός «αντιλόγου» στις ενέργειες και στις δηλώσεις τοπικών παραγόντων, όταν το ζητούμενο ήταν και είναι να μπει οριστική τάξη στη διαχείριση των όποιων μεταναστευτικών ροών, με τις λιγότερες επιπτώσεις στην τοπική κοινωνία και οικονομία και με την αναγκαία «θωράκιση» του νησιού, προκειμένου να μη ξαναζήσει τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις που το «πλήγωσαν» στο πρόσφατο παρελθόν! Μετά τις επαφές και τις συζητήσεις με τις τοπικές αρχές και τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες κυρίως της Περιφέρειας και του Δήμου Μυτιλήνης, προέβη σε δηλώσεις που προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων, πέρα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και από τοπικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, μεταξύ άλλων και του προέδρου της Νομαρχιακής της ΝΔ, που ανακοίνωσε την παραίτηση του αντιδρώντας στις δηλώσεις του υπουργού. Ο κ. Παναγιωτόπουλος στις δηλώσεις του αυτές, μίλησε επί της ουσίας για την ύπαρξη δυο δομών στο νησί, αυτής του Καρά Τεπέ που ήδη λειτουργεί και θα συνεχίσει να λειτουργεί παράλληλα με τη νέα δομή στη Βάστρια, που αυτή τη στιγμή οι εργασίες βρίσκονται στο 95% για να ολοκληρωθεί το έργο- εκκρεμούν κάποια τεχνικής και νομικής φύσεως εκκρεμότητες σημείωσε- η οποία όμως θα χρησιμοποιηθεί όταν προκύψει ανάγκη ανάλογα με το ύψος των μεταναστευτικών ροών που θα φθάσουν στο νησί και όχι για να κλείσει η προσωρινή δομή του Καρά Τεπέ. Μάλιστα ισχυρίστηκε, στις ίδιες δηλώσεις, ότι αυτό που αποκόμισε από τις συναντήσεις με τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες, είναι ότι υπάρχει συναίνεση για τη διατήρηση της δομής του Καρά Τεπέ. Που σημαίνει, για όσους δεν κατάλαβαν, ότι η προσωρινή δομή στον Καρά Τεπέ μονιμοποιείται με τις «ευλογίες» και την ανοχή των τοπικών «αρχόντων», και έτσι από την αδιαλλαξία του «καμιά δομή στη Λέσβο», το νησί θα βρεθεί να έχει δυο μεγάλες δομές, με ότι σημαίνει αυτό για τη συνέχεια.

Το γεγονός ότι μετά την θύελλα των αντιδράσεων που προκάλεσαν αυτές οι δηλώσεις του υπουργού, έσπευσε σε πρώτη φάση να τις «διορθώσει», λίγο πριν αναχωρήσει από το νησί, αφήνοντας ωστόσο και πάλι ασάφειες για το τι μέλλει γενέσθαι με την ολοκλήρωση της δομής της Βάστριας και χρειάστηκε νέα διορθωτική δήλωση του ίδιου , που κοινοποιήθηκε την επομένη διά του γραφείου Τύπου του υπουργείου, ότι δηλαδή «δεν τίθεται κανένα θέμα παράλληλης λειτουργίας των δυο δομών στη Λέσβο και ότι με την έναρξη λειτουργίας της νέας δομής στη Βάστρια η δομή στο Μαυροβούνι θα κλείσει» , δείχνει ή ότι ο υπουργός ήρθε απροετοίμαστος, αγνοώντας τις κυβερνητικές δεσμεύσεις, που οι προκάτοχοί του ανέλαβαν αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ή ότι επιχείρησε να αλλάξει τον σχεδιασμό σε σχέση με τις δομές και ήρθε να το «διαπραγματευτεί» με τις εμπλεκόμενες τοπικές αρχές προκειμένου να πάψουν να αντιδικούν, αναζητώντας όπως είπε ο υπουργός «κοινό τόπο» μαζί τους. Οπως και να έχει, όποια ερμηνεία και να θέλει να δώσει κανείς, η επίσκεψη Παναγιωτόπουλου στο νησί με τις άστοχες και «νεφελώδεις» δηλώσεις του, δείχνουν ότι το υπουργείο φαίνεται να «πελαγοδρομεί», χωρίς την αναγκαία αποφασιστικότητα για το τι προτίθεται να κάνει, ενώ η τοπική ηγεσία εξακολουθεί να πολιτεύεται με τις προσωπικές στρατηγικές των τοπικών παραγόντων, που αρέσκονται να χαϊδεύουν τα αυτιά ενός ακροατηρίου, με «κορώνες» λαϊκισμού , που όμως διαιωνίζουν το πρόβλημα με τη διαχείριση του μεταναστευτικού και των δομών και εκ του αποτελέσματος ενδεχομένως και να το «διογκώσουν» αν τελικά βρεθούμε με δυο «υπερδομές», κατά τα δικά τους λεγόμενα. Δυστυχώς ο λαϊκισμός περισσεύει και η υπεύθυνη στάση απουσιάζει στα μέρη μας , αφού 10 σχεδόν χρόνια μετά την έκρηξη της μεταναστευτικής κρίσης που ήρθε να φέρει τα πάνω κάτω στο νησί, κάποιοι εξακολουθούν να αρνούνται την πραγματικότητα, συνεχίζοντας το δρόμο της αδιαλλαξίας και της ανευθυνότητας που είναι σε βάρος του τόπου μας και που με «μαθηματική ακρίβεια» ακυρώνει κάθε προσπάθεια ανάταξης και αναπτυξιακής προοπτικής του νησιού μας. Και η πραγματικότητα, όσο και αν θέλει κανείς να την παραβλέψει, είναι αμείλικτη και δεν σηκώνει καμιά αμφισβήτηση.

Εχουμε τονίσει από το βήμα αυτό, ότι εκείνοι που αντιδικούν και εμποδίζουν με κάθε τρόπο να ολοκληρωθεί η κατασκευή της «κλειστής» δομής στη Βάστρια, πολύ περισσότερο τώρα που ήδη βρίσκεται στα ...τελειώματά του το έργο, ουσιαστικά λένε «ναι» στη συνέχιση της λειτουργίας της προσωρινής δομής στον Καρά Τεπέ, είτε γιατί αυτό επιθυμούν και μάλιστα κάποιοι το λένε πλέον και «ευθαρσώς» , όπως ο περιφερειάρχης Κ. Μουτζούρης, είτε άλλοι την ανέχονται, αφού καμιά ενέργεια δεν έχουν κάνει για την απομάκρυνση της από τις παρυφές της πόλης, παρά μόνο διαμαρτυρίες στα λόγια χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα, αφού δεν υπάρχει καμιά περίπτωση στο νησί να μη λειτουργεί δομή υποδοχής και ταυτοποίησης αιτούντων ασύλου. Οσον αφορά την πρόταση που κατέθεσε ο δήμαρχος Μυτιλήνης Παν. Χριστόφας για δημιουργία ενός μικρού κέντρου καταγραφής εκτός του αστικού ιστού, προφανώς υπό τις παρούσες συνθήκες στερείται σοβαρής προσέγγισης, γνωρίζοντας μετά τόσα χρόνια λειτουργίας αντίστοιχων δομών, ποιος είναι ο ρόλος τους και ποιες στοιχειώδεις προδιαγραφές πρέπει να έχει ένα τέτοιο κέντρο προκειμένου να διαχειριστεί τις ροές που καταφθάνουν στο νησί και που κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει τον αριθμό τους. Το γεγονός δε ότι μετά τις «ατυχείς» δηλώσεις του υπουργού - που ωστόσο ανασκεύασε έστω εκ των υστέρων και εξαιτίας των αντιδράσεων που προκλήθηκαν από τα λεγόμενα του- κάποιοι έσπευσαν να δηλώσουν «δικαιωμένοι» που προεξοφλούσαν ότι θα παραμείνει πέρα από τη Βάστρια και η δομή του Καρά Τεπέ, μάλλον δεν αντιλαμβάνονται ή δεν θέλουν να αποδεχθούν ότι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να υπάρχει αυτή η εξέλιξη. Εξέλιξη που αν τελικά προκύψει η δομή του Καρά Τεπέ να μονιμοποιηθεί , ως αποτέλεσμα της αδιαλλαξίας των τοπικών αρχών , της προχειρότητας, των λαθών και της αναποτελεσματικότητας των κυβερνητικών παραγόντων να τελειώσουν τον σχεδιασμό που δεσμεύτηκαν έναντι της τοπικής κοινωνίας, θα είναι άλλη μια κραυγαλέα αποτυχία σε βάρος του τόπου, παρόμοια με αυτή που συνέβη πριν μερικές δεκαετίες με την παραμονή του ρυπογόνου εργοστασίου της ΔΕΗ ...εντός της πόλης, εξέλιξη για την οποία έχουν ακέραια την ευθύνη οι τότε τοπικές αρχές που συμβιβάστηκαν και υποχώρησαν στο λαϊκισμό της μιζέριας και της μόνιμης «άρνησης για την άρνηση» σε όλα! Και το δυστύχημα είναι ότι τα «παθήματα» αυτά δεν έχουν γίνει «μαθήματα» για να μην επαναληφθούν, αφού για άλλη μια φορά για κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την προοπτική αυτού του τόπου, οι ενέργειες και οι αποφάσεις της τοπικής ηγεσίας υπαγορεύονται από τον κοντόφθαλμο λαϊκισμό και όχι από τον ορθολογισμό και τον ρεαλισμό των δεδομένων, με ορατό τον κίνδυνο σε απόσταση αναπνοής από την πόλη της Μυτιλήνης, να «στεριώσει» άλλη μια «οχλούσα» δραστηριότητα, που υπονομεύει κάθε αναπτυξιακή προοπτική της ευρύτερης περιοχής, που είναι και το ευκταίο. Είναι κρίμα που οι τοπικοί παράγοντες που έχουν ρόλο και λόγο στην ανάπτυξη του νησιού, αντί να βάλουν σε στέρεες βάσεις την αναπτυξική προοπτική του, επιμένουν να κρατούν το μεταναστευτικό στο προσκήνιο, διαιωνίζοντας μια αντιπαράθεση που μόνο ζημιά κάνει, όταν άλλες είναι προτεραιότητες και τα ζητούμενα για το νησί. Επιτέλους πέρα από τις προσωπικές στρατηγικές υπάρχει και ο τόπος και είναι κρίμα να πληρώνει λάθη , ανεπάρκειες και φοβίες της τοπικής ηγεσίας που δεν θέλει να ξεπεράσει τις δικές της ανασφάλειες για να αντιμετωπίσει με αυτοπεποίθηση τις προκλήσεις του έρχονται και που θα χαθούν αν συνεχιστεί αυτή η διαχείριση των τοπικών πραγμάτων.Ελεος!