Στη δική μας παρέα δεν τσακωνόμαστε. Ομονοούμε. Συμφωνούμε ομοφώνως. Όλοι και όλες απορούμε: Δεν ήξερε. Δεν ρώταγε; Δεν ήξεραν. Κόπο τους έκανε να ρωτήσουν; Να τα πάρουμε από την αρχή. Κάλεσε λέει το Τουρκικό Ίδρυμα Παιδείας τη Δέσποινα Βανδή να δώσει μία φιλανθρωπική συναυλία. Τώρα πολιτιστικό ίδρυμα να απευθύνεται σε εκπρόσωπο του εμπορικού τραγουδιού; Θα πείτε ίσως έκριναν ότι η δημοφιλία της αποφέρει εισπράξεις που θα διατεθούν για υποτροφίες, έρευνα κτλ. Και πάλι όμως! Ένας πνευματικός φορέας θεωρώ κάνει επιλογές που αρμόζουν στο ύφος του, μην το ζαλίζουμε όμως, γιατί η επιλογή έγινε και τελικά αποδείχτηκε ατυχής.

Αποδέχτηκε λοιπόν η δική μας καλλιτέχνης την πρόσκληση να τραγουδήσει στον Τσεσμέ αλλά την τελευταία στιγμή ακύρωσε τη συναυλία, γιατί οι διοργανωτές ανάρτησαν λέει μία τουρκική σημαία. Δηλαδή αν αποδεχόταν την πρόσκληση από ένα φινλανδικό ίδρυμα, θα την ενοχλούσε η φινλανδική σημαία; Με τούρκικο θεσμικό φορέα συνεργάστηκε, τη σημαία της χώρας θα έβλεπε. Δεν πήγε σε εμπορικό φεστιβάλ, για να είναι ιδιώτης η εταιρία παραγωγής, αλλιώς ήταν τώρα τα πράγματα. Την κυρία Βανδή ενόχλησε επίσης η γιγαντοαφίσα του Κεμάλ Ατατούρκ και ακύρωσε τη συναυλία, αφού αυτή δεν αποκαθηλωνόταν, γιατί δεν θα τραγουδούσε ποτέ δήλωσε μπροστά από τη φωτογραφία «ενός σφαγέα των Ελλήνων», όπως δήλωσε. Δηλαδή αν ο πρόεδρος Ερτογάν πήγαινε να παρακολουθήσει τη συναυλία, τι θα έκανε; Θα απαιτούσε να αποχωρήσει; Είμαστε καθόλου σοβαροί; Παραμονές των Ευρωεκλογών Μητσοτάκης και Κασσελάκης έδωσαν το παρόν σε συναυλία των Coldplay. Θα ήταν λογικό αν το συγκρότημααπαιτούσεκαι από τους δυο να αποχωρήσουν; Οι τουρκικές εφημερίδες την περιέλαβαν, οι θαυμαστές γέμισαν επιδοκιμαστικά σχόλια τις σελίδες της στα κοινωνικά δίκτυα και ο σύντροφός της βρήκε αφορμή να εκδηλώσει δημόσια πάντα την αγάπη του στη γενναιότητά της για άλλη μία φορά.

Νομίζω ακροβατούμε ανάμεσα σε αφέλεια και αστοχία, μη γράψω ανοησία και οξυνθούν μέσα στη ζέστη τα πνεύματα, χωρίς πραγματικά κανέναν λόγο. Δεν γνώριζε η κυρία Βανδή όταν αποδέχτηκε την πρόσκληση την ιστορία της καταστροφής της Σμύρνης και το τραύμα του 1922 για τον ελληνικό πληθυσμό; Δεν ήξερε τι συνέβη; Ο Κεμάλ ήταν το πρόβλημα; Ευτυχώς δεν υπάρχει διπλωματική αστυνομία, διαφορετικά φοβάμαι ότι θα έπρεπε να λογοδοτήσει, γιατί στα καλά καθούμενα προκάλεσε ένα επεισόδιο, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Δεν σχολιάζω τις απόψεις της, δικαιούται να έχει όποιες θέλει, πρέπει όμως καθένας μας να διακρίνεται από συνέπεια λόγων και έργων και να μην εξωθείται σε άστοχες επιλογές, για να καλύψει δικές του παραλείψεις και λάθη. Νομίζω η κυρία Βανδή έχει τραγουδήσει κατ’ επανάληψη στη γειτονική χώρα. Με μεγάλη επιτυχία μάλιστα. Εκείνες τις βραδιές το ιστορικό τραύμα έμπαινε προσωρινά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, κατά τη δική της λογική;

Όσο βασανίζουμε το μυαλό μας, θυμόμαστε ότι και το παρελθόν οι καλλιτέχνες του εμπορικού ρεπερτορίου παρά τις καλές προθέσεις τους δεν έχουν αίσια αποτελέσματα, όταν εμπλέκουν ή εμπλέκονται (γιατί τώρα ;) σε ζητήματα εθνικά. Πρόχειρα ανακαλώ τις επιδόσεις του Σάκη στη συναυλία στην Κόκκινη Γραμμή. Χρειαζόταν; Αντίθετα το έντεχνο ρεπερτόριο φαίνεται περισσότερο αποτελεσματικό: Πρόχειρα ανακαλώ τις συνεργασίες του Μίκη Θεοδωράκη με τον Ασίζ Νεζίν και τον Ζουλφού Λιβανελί για την ελληνοτουρκική φιλία. Συνάντησε αντιδράσεις, έγινε όμως μία προσπάθεια σύγκλησης των καλλιτεχνών από τις δύο ακτές με στόχο και την άμβλυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στα δύο κράτη. Συναυλίες στην Τουρκία έχει δώσει επίσης η Γλυκερία. Τις αρνήθηκε η Άννα Βίσση επικαλούμενη την κυπριακή της καταγωγή. Σεβαστή η επιλογή.

Καταλήγω. Μερικές φορές, καθόλου σπάνια, επιλογές υποτίθεται καθορίζονται κατά κόρον από το κοινό των τραγουδιστών που τις λαμβάνουν. Κακό δεν είναι. Καλό είναι όμως να μην μπερδεύονται σε υποθέσεις που δεν κατέχουν και κανείς δεν απαίτησε να γνωρίζουν, εναποθέτοντας στο κοινό των μπουζουκιών αποφάσεις που τρομάρα μας δικαιολογούν ως πολιτικές!