Πήρα την επιστολή ενός Βρισαγώτη στον οποίο παραχωρώ σήμερα τη στήλη μου.

«Με μεγάλη ικανοποίηση μαθαίνουμε ότι το... τέρας του “Κακοκράτη” πνέει πλέον τα λοίσθια και από του χρόνου - πρώτα ο Θεός της Ελλάδας - θα ξαναβρούμε την ευτυχία που απολαμβάναμε υπό την ηγεσίαν των... ενδόξων δημάρχων της πολλαπλής αυτοδιοικητικής διάσπασης του νησιού μας. Ειδικά εμείς οι κατοικούντες και οι καταγόμενοι από την περιοχήν της Βρίσας-Πολιχνίτου, ενθυμούμαστε με ιδιαίτερη συγκίνηση τα όνειρα που κάναμε -στον ύπνο ή στον ξύπνιο μας- κατά την αλήστου μνήμης εκείνην εποχή των δημαρχευόντων εν Πολιχνίτω: για Πανεπιστημιακά Κέντρα, που μας είχαν υποσχεθεί πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις, υπουργοί και περιφερειάρχες, για παραλιακούς άξονες που θα μας συνέδεαν με το Πλωμάρι, για βιολογικούς καθαρισμούς, που θα διέσωζαν την καθαρότητα της παραλίας των Βατερών, για διαπλάσεις πλατειών και ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της περιοχής μας, για φράγματα (της Λαγκάδας) και αξιοποίηση των θερμοπηγών Πολιχνίτου, για την απόκτηση - έστω - ενός χώρου πολιτιστικών εκδηλώσεων και ενός γηπέδου 5x5 για τα παιδιά της Βρίσας...

Ήταν, βέβαια, η εποχή που ακόμα... έβρεχε λεφτά “με το τουλούμι”· εμείς όμως υπήρξαμε άτυχοι, όχι γιατί “κρατάγαμε ομπρέλα”, αλλά διότι πιστέψαμε πως θα είχαμε κι εμείς το μερίδιο που μας αναλογούσε στη μοιρασιά των έργων και των πιστώσεων του νησιού μας και επαφιέμεθα στη δικαιοκρισία και τη φιλοτιμία των τοπικών και των “κεντρικών” αρχόντων μας. Συνεχίσαμε να “υπνοβατούμε”, ακόμα κι όταν κάποιος... “ρέκτης”, “καποδιστριακός” Αντιδήμαρχος Πολιχνίτου μάς ξεφούρνισε τη μεγάλη “αλήθεια”: “τι τα θέλετε τα έργα, σε λίγα χρόνια η Βρισσιά θα έχει 200 κατοίκους!”. Το ίδιο, περίπου, μας απάντησε και “κεντρικός άρχων”, όταν “επαναξιολογούνταν” η ένταξη στο ΕΣΠΑ του έργου της κατασκευής του Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βρίσας, ότι η κατασκευή του ήταν “φαραωνικό έργο” και, άρα (δικό μας το συμπέρασμα) δεν ταίριαζε “εις την χώραν των ολιγίστων”!

Παρά ταύτα, διατηρήσαμε το δικαίωμά μας - ή το χούι, αν θέλετε - να ονειρευόμαστε, αναμένοντας κάποιο δήμαρχο όλων των Λεσβίων, που δε θα είχε τη στενομυαλιά και τη μικροψυχία του τοπικού άρχοντα των πέντε χωριών, που τελικά καταντούσε τού... ενός χωριού, του δικού του. Και, ω του θαύματος - το οποίον, ως γνωστόν, όπως κάθε θαύμα, κρατά τρεις μέρες, και στη δική μας περίπτωση ένα χρόνο! Ο νεωστί εκλεγείς Δήμαρχος -ο αυτονομασθείς και “Καπετάν Φουρτούνας”- εν τω μέσω της πλατείας του Πλατάνου της Βρίσας και “αμφί πλήθουσαν αγοράν”, τον Αύγουστο του 2011, διεκήρυξε, “στεντορεία τη φωνή”: πρώτον, όσον αφορά την κατασκευή του Πανεπιστημιακού Κέντρου, “οι υπογραφές έχουν μπει και δεν παίρνονται πίσω”. Δεύτερον, όσον αφορά το δρόμο Πλωμαρίου - Βατερών, “εγώ τον ξεκίνησα κι εγώ θα τον τελειώσω”. Και τρίτον, όσον αφορά το βιολογικό καθαρισμό Πολιχνίτου - Βρίσας - Βατερών, “σύντομα θα αρχίσει η κατασκευή του”!

Εναποθέσαμε τα μεγάλα θέματα που απασχολούσαν την περιοχή μας στα... στιβαρά χέρια του Δημάρχου μας και, για να τον αφήσουμε απερίσπαστο στην υλοποίησή τους, υποβάλαμε, οι φορείς της Βρίσας, υπόμνημα στον Αντιδήμαρχο Πολιχνίτου με τα άλλα, τα “μικρά” και “καθημερινά” θέματα που απασχολούσαν τους κατοίκους του χωριού μας.

Έκτοτε, αγνοείται η τύχη και των “μικρών” και των “μεγάλων” έργων· και το πιο θλιβερό είναι ότι... χάσαμε και το Δήμαρχό μας! Ούτε στην πλατεία τον ξαναείδαμε ούτε και μας απάντησε ποτέ στα... “πικραμένα γράμματα” που του στείλαμε!

Δεν απελπιζόμαστε, όμως, και δεν πιστεύουμε στις... διαδόσεις πως “δεν υπάρχουν λεφτά”. “Λεφτά υπάρχουν” κι απόδειξη γι’ αυτό είναι τα μεγάλα έργα που εντάσσονται στο ΕΣΠΑ και άλλα, πολλά μικρότερα, που προτείνονται από τη Δημοτική Αρχή της Λέσβου, για να ενταχθούν, όπως η δημιουργία πολιτιστικών κέντρων, με προϋπολογισμό εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, οι αναπλάσεις πλατειών και χώρων αναψυχής, οι πλακοστρώσεις, ο εξωραϊσμός και “η ανάδειξη παραδοσιακών χώρων”, ο ηλεκτροφωτισμός πλατειών και άλλα που ανακοινώθηκαν προσφάτως.

Στα παραπάνω έργα περιμέναμε να δούμε, τουλάχιστον, και μερικά δικά μας μικροέργα, όπως π.χ.: α. την αποκατάσταση του αγωγού ύδρευσης της Βρίσας από την πηγή Αμπελικού - που αγοράστηκε από τη μακαριστή Κοινότητα Βρίσας και της οποίας το νερό χύνεται άσκοπα όταν η γεώτρηση των Βατερών αρχίζει να υφαλμυρίζει (σημειωτέον ότι ο τ. Αντιδήμαρχος Πολιχνίτου μάς διαβεβαίωνε, πρόπερσι, ότι το θέμα της αποκατάστασης του αγωγού ύδρευσης της Βρίσας - Βατερών, προϋπολογισμού 60.000 ευρώ, θα ήταν... “πρώτης προτεραιότητας”!).

β. την αποκατάσταση-ανακαίνιση της παλιάς “Λέσχης”, που αγοράστηκε το 2008, για να γίνει πολιτιστικό κέντρο - κάτι που στερείται η Βρίσα και ίσως αποτελεί μοναδική περίπτωση στο νησί μας. (Πριν από δύο χρόνια, ο Αντιδήμαρχος Πολιχνίτου σε ερώτημά μας γιατί δεν εντάχθηκε και το δικό μας πολιτιστικό κέντρο μαζί με τα αντίστοιχα κέντρα του Πλωμαρίου, του Μεσοτόπου και της Πέτρας, μας απάντησε ότι δεν έχει γίνει για το δικό μας η απαιτούμενη μελέτη, για την οποία μελέτη δεν καταλάβαμε ποιος είχε την ευθύνη.) γ. πλακόστρωση κεντρικού δρόμου Βρίσας, έργο που είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα “Θησέας” από το 2008.

Αναλογιζόμενοι το φόρτο της εργασίας και της ευθύνης που έχει επωμιστεί ο Δήμαρχός μας για την τελική κατατρόπωση του τέρατος-“Κακοκράτη”, αναφερθήκαμε μόνον σε έργα παρόμοια, με σημασία και προϋπολογισμό ανάλογο με αυτά που με πρόταση της Δημοτικής Αρχής εντάσσονται στο ΕΣΠΑ, παραλείποντας τα μεγάλα και τα σημαντικότερα, στα οποία, ως γνωστόν, εμπλέκονται, εκτός από το Δήμο, και άλλοι υπεύθυνοι για την προώθησή τους, όπως είναι η Περιφέρεια Β. Αιγαίου, το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Υπουργείο Περιβάλλοντος.

Παραλείψαμε επίσης να αναφερθούμε σε άλλα έργα μικρού κόστους αλλά σημαντικά για την καθημερινή ζωή των κατοίκων, καθώς και των επισκεπτών του χωριού μας κατά την τουριστική περίοδο (των οποίων την αναγκαιότητα έχουν αναγνωρίσει οι νυν και οι πρώην δημαρχεύσαντες και αντιδημαρχεύσαντες Πολιχνίτου και Λέσβου), όπως είναι οι χώροι στάθμευσης στη Βρίσα και στα Βατερά (η μόνη τουριστική περιοχή που στερείται τέτοιων χώρων), οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος στον παραλιακό δρόμο των Βατερών, η εξασφάλιση των στοιχειωδών όρων καθαριότητας και υγιεινής για τη λειτουργία, κατά την τουριστική περίοδο, της παραλίας των Βατερών, από την οποίαν ο Δήμος εισπράττει σημαντικά δημοτικά τέλη - ή θα μπορούσε να εισπράττει - παρέχοντας ανταποδοτικά ελάχιστα. Και, βέβαια, θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και στην αναγκαιότητα των επισκευών, καθώς και στη δυναμική υποστήριξη της διατηρησιμότητας του Κέντρου Υγείας Πολιχνίτου, μετά και το συγκινητικό ενδιαφέρον που επέδειξε ο κ. Δήμαρχος για το αντίστοιχο Κ.Υ. της Άντισσας.

Τελειώνοντας, απευθυνόμαστε στο Δήμαρχο του - ακόμη - ενιαίου Δήμου της Λέσβου.

Κύριε Δήμαρχε,
θέλουμε να σας εξομολογηθούμε ότι η πικρία που αισθανόμαστε για τη συνεχιζόμενη εξαίρεση της περιοχής μας από κάθε έργο που βελτιώνει τις συνθήκες της ζωής των κατοίκων της και εξασφαλίζει τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και την πρόοδό της, καθώς και η αγωνία που μας διακατέχει εξαιτίας της ραγδαίας γήρανσης και προϊούσας ερήμωσης της περιοχής μας, μας κάνει πολλές φορές να αναρωτιόμαστε εάν συνεχίζουμε να ανήκουμε ακόμη στο Δήμο Λέσβου ή μήπως από κάποιο... γραφειοκρατικό λάθος έχουμε διαγραφεί από την επικράτεια του Δήμου σας.

Με τα τόσα που συμβαίνουν στην εποχή μας, μας βασανίζει η υποψία ότι μπορεί κάποιος “φιλοπαίγμων” γραφειοκράτης - ή... και “πράκτορας της Τρόικας” - να μας απέσπασε από το Δήμο της Λέσβου και να μας συνένωσε π.χ. με τον παλαιό τόπο εξορίας, τον Άγιο Ευστράτιο! Μπορείτε μήπως να μας διαβεβαιώσετε περί του αντιθέτου;

Μεθ’ υπολήψεως,
Ένας Βρισαγώτης»