Η 3^η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Πανελλαδική και Παγκόσμια Ημέρας Ατόμων με Αναπηρίες και με αφορμή την ημέρα αυτή το Μικτό Κέντρο Διημέρευσης Ημερήσιας Φροντίδας για ΑΜΕΑ «ΚΥΨΕΛΗ» διοργάνωσε εσπερίδα με τίτλο «Αναπηρία: Απόρριψη ή Αποδοχή».

Στην διάρκεια αυτής της εκδήλωσης ακούστηκαν από ανθρώπους με αναπηρίες, από γονείς ανθρώπων με αναπηρίες, από εργαζόμενους και επιστήμονες οι συνθήκες της ελληνικής πραγματικότητας που κάνουν… τον βίο αυτών των ανθρώπων και των οικείων τους, αβίωτο για να καταλήξουν στο συμπέρασμα πως σε αυτή τη χώρα.. δεν είμαστε όλοι ίσοι..

Αξιοσημείωτο είναι ότι μέχρι τούδε δεν έχει γίνει καταγραφή του πληθυσμού των ΑμεΑ ούτε σε επίπεδο νησιού, ούτε σε επιπεδο νομού, ούτε σε επίπεδο χώρας με ότι αυτό συνεπάγεται για την υποστήριξη αυτής της κοινωνικής ομάδας στο πλαίσιο αντιμετώπισης του λεγόμενου κοινωνικού τους αποκλεισμού, καθιστώντας, όπως ειπώθηκε, παράνομη την μεταχείριση των ανθρώπων με αναπηρίες.

Εστιάζοντας στα «του οίκου μας» έγινε γνωστό ότι η ΚΥΨΕΛΗ παρά το γεγονός ότι αύξησε την δυναμική της δεν μπορεί να μεταφέρει ΑμεΑ από άλλες περιοχές της Λέσβου στη βάση της διότι δεν υπάρχει δεύτερο μεταφορικό μέσο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεκάδες άτομα από περιοχές οι οποίες βρίσκονται σε άλλες Δημοτικές Ενότητες πλην της Μυτιλήνης έχουν πρόσβαση στο Κέντρο μόνο μία φορά την εβδομάδα και αυτό για λίγες ώρες. Σχετικό αίτημα για αγορά οχήματος έχει γίνει στην Περιφέρεια, δίχως όμως αποτέλεσμα, αφού όπως εξήγησε στην διάρκεια της εσπερίδας ο Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού και Κοινωνικής Μέριμνας, Μιχαήλ Άνθιμος Δήσσος αυτό «κολλάει» στους όρους του νομοθέτη.

Σε κάθε περίπτωση να σημειωθεί ότι η τιμή εκκίνησης για ένα 9θέσιο -12θέσιο όχημα –μεταχειρισμένο- ξεκινάει από 40.000 ευρώ, ποσό μικρότερο από το σύνολο των ετήσιων δαπανών για τους μπουφέδες των εκδηλώσεων που διοργανώνει η αυτοδιοίκηση ή απ’ όσο κόστισε το Sappho Lesvos Festival το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Ως προς την προσβασιμότητα στις δημόσιες υπηρεσίες πέραν της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής που έχει χώρο στάθμευσης οχήματος ΑμεΑ, διάδρομο πρόσβασης, χώρο υποδοχής και τις υποδομές για κίνηση ΑμεΑ, τα περισσότερα κτίρια – υπηρεσίες της Λέσβου, οι δρόμοι και τα περισσότερα καταστήματα, στερούνται όλων αυτών των απαραίτητων στην εποχή της «αποδοχής της διαφορετικότητας» υποδομών. Τροχοπέδη όπως ειπώθηκε αποτελεί ότι τα περισσότερα δημόσια  κτίρια όπου φιλοξενούνται οι υπηρεσίες αυτές έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα. Μάλιστα όπως είπε ο ακτιβιστής Δημήτρης Αντωνίου ο ίδιος δεν μπορούσε να κινηθεί μέσα στην πόλη της Μυτιλήνης με το αμαξίδιό του.   

Οι ράμπες του Δημήτρη Αντωνίου

Στο σύντομο βιογραφικό σημείωμα του ακτιβιστή Δημήτρη Αντωνίου που περιλαμβάνεται στην προσωπική του ιστοσελίδα σημειώνεται πως σπούδασε στο τμήμα φυσικής του Α.Π.Θ, συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην οικονομική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και εργάζεται στο τμήμα Μάρκετινγκ της Hellas Direct. Συμμετέχει με μεγάλη θέρμη σε κοινωνικές εκδηλώσεις για την ενίσχυση της οδικής ασφάλειας στη χώρα μας.

Ο ακτιβιστής Δημήτρης Αντωνίου

Ο Δημήτρης Αντωνίου ήταν καλεσμένος ομιλητής στην εσπερίδα και η ομιλία του είχε θέμα «Η τέχνη της αισιοδοξίας ως επιλογή ζωής». Ξεκινώντας την περιγραφή της προσωπικής του εμπειρίας εξήγησε ότι δεν γεννήθηκε ανάπηρος, ξύπνησε ανάπηρος στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου στην ηλικία των 16 ετών μετά από τροχαίο ατύχημα. Ένα αυτοκίνητο έπεσε επάνω του και του διέλυσε το κορμί. Υπενθυμίζοντας σε αυτό το σημείο ότι όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει ανάπηροι. 

Από τότε ξεκίνησε ένας «αγώνας δρόμου» εκείνου και της οικογένειάς του. Στο σχολείο του μετά το ατύχημα πήγε σε μία εκδήλωση όπου ήταν καλεσμένος και όλοι μιλούσαν για συμπερίληψη και τότε ένοιωσε την ανάγκη να ξαναγυρίσει σχολείο και να συνεχίσει. Είχε φροντίσει, όπως εξιστόρησε, να λύσει όλα τα προβλήματα όπως ποιος θα κρατάει τις σημειώσεις, ποιος θα του δίνει νερό κά –όλα τα λειτουργικά προβλήματα- ωστόσο όταν διατύπωσε εκείνη την επιθυμία στον διευθυντή του σχολείο εκείνος του είπε ότι δεν γίνεται γιατί δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση από την μία τάξη στην άλλη. Παρ’ όλα αυτά όπως καταλαβαίνουμε από το βιογραφικό σημείωμα ο Δημήτρης κατάφερε να τελειώσει το σχολείο και να σπουδάσει.

Το αναπηρικό καροτσάκι το πήρε με το ΕΦΑΠΑΞ της μητέρας του «Το αναπηρικό αμαξίδιο κοστίζει 16.000 ευρώ, δεν μπορούν να αγοράσουν όλοι. Εγώ ήμουν τυχερός» είπε μεταξύ άλλων χαρακτηριστικά.

Ακολούθως έκανε αναδρομή στο πως κατάφερε στην περιοχή του να δημιουργηθούν ράμπες για να μπορεί να κινείται με το καροτσάκι και να μην αναγκάζεται να κινείται στον δρόμο αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο ενός νέου ατυχήματος. Πήγε στον Δήμο της περιοχής υποβάλλοντας αρχικά αίτημα για 80 ράμπες – τόσες χρειαζόταν. Ο αρμόδιος υπάλληλος υποστήριξε ότι κάτι τέτοιο απαιτεί ΕΣΠΑ και είναι δύσκολο, ο Δήμητρης Αντωνίου φεύγοντας απογοητευμένος «έπεσε» σε έναν άλλο υπάλληλο που του είπε να υποβάλει για αρχή αίτημα για δύο ράμπες και μόλις αυτές γίνουν να ζητήσει άλλες δύο κτλ. Χρειάστηκαν λίγα χρόνια και αρκετά αιτήματα της τάξεως των δύο ραμπών για να γίνουν αυτές οι 80 ράμπες.

Κατάφερε να σπουδάσει γιατί η μητέρα του μπορούσε να είναι στο πλάι του να τον βοηθάει. Σε αυτό το σημείο υπενθύμισε ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχουν εκεί έξω εκατοντάδες γονείς που δεν μπορούν να αφήσουν τις δουλειές τους για να σταθούν στο πλευρό ενός παιδιού ΑμεΑ για να το βοηθήσουν να σπουδάσει και άλλοι τόσοι γονείς που έχουν αφήσει τις δουλειές τους για να εξυπηρετούν τα παιδιά τους στην καθημερινότητά τους.

Η φωνή ενός πατέρα

Κατά την διάρκεια της συζήτησης πατέρας παιδιού ΑμεΑ εξέφρασε την οργή του για την τραγικότητα των καταστάσεων τις οποίες υφίσταται το παιδί του, αλλά και τα άλλα παιδιά και οικογένειες, εστιάζοντας στο όχημα που δεν υπάρχει για να μεταφέρει το παιδί του στην ΚΥΨΕΛΗ. Αφηγήθηκε την εμπειρία που βίωσε στην Γερμανία, όπου τα φανάρια δίνουν και ηχητικό σήμα ως οδηγία για τους τυφλούς, όπου παντού υπάρχουν υποδομές για ΑμεΑ αλλά και συνοδοί- εργαζόμενοι. Καταλήγοντας εξέφρασε την απορία αν οι αυτοδιοικητικοί του τόπου στα ταξίδια που κάνουν στο εξωτερικό έχουν δει όλα αυτά τα στοιχεία.

«Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην ισότιμη συμμετοχή σε κάθε πτυχή της ζωής»

Η πρόεδρος της ΚΥΨΕΛΗ, Βάγια Αλατερού, κατά την διάρκεια της ομιλίας της υπενθύμισε την σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα ατόμων με αναπηρία, την οποία η χώρα μας έχει κυρώσει και στην οποία υπογραμμίζεται ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην ισότιμη συμμετοχή σε κάθε πτυχή της ζωής. «Κάθε άτομο με αναπηρία έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ενεργά στην κοινωνική, πολιτιστική και επαγγελματική ζωή χωρίς περιορισμούς. Ο δρόμος προς την πραγματική ισότητα προϋποθέτει ότι η πολιτεία θα διασφαλίσει τις κατάλληλες συνθήκες, από προσβάσιμα δημόσια κτίρια και υπηρεσίες μέχρι την άρση των εμποδίων στις ψηφιακές τεχνολογίες. Τα δικαιώματα αυτά δεν πρέπει να παραμένουν απλώς σε επίπεδο θεωρίας αλλά να γίνονται πράξη καθημερινά» ανάφερε χαρακτηριστικά.

Η πρόεδρος της ΚΥΨΕΛΗΣ, Βάγια Αλατερού

Το κόστος ζωής

Ακολούθως πρόσθεσε ότι τα άτομα με αναπηρίες επωμίζονται δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη για να καλυφθούν οι καθημερινές ανάγκες όπως φάρμακα, θεραπείες και εκπαίδευση. Τονίστηκε ότι κρίνεται επιβεβλημένη η ανάγκη να δοθούν πραγματικές αυξήσεις στις συντάξεις και στα επιδόματα ατόμων με αναπηρία. Άμεση απαλλαγή των ΑμεΑ και των χρονίων πασχόντων από τα ανταποδοτικά τέλη στους δήμους, κατάργηση του ΕΜΦΙΑ και αφορολόγητο όριο 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3000 ευρώ για κάθε παιδί, καθώς και κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης. «Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις οικογένειες που φροντίζουν καθημερινά τα αγαπημένα τους πρόσωπα με αναπηρία. Σηκώνουν ένα τεράστιο ψυχολογικό και οικονομικό βάρος. Σε πολλές περιπτώσει, οι οικογένειες των ΑμεΑ ζουν απομονωμένες χωρίς στήριξη από το κράτος και την κοινωνία» είπε μεταξύ άλλων η κα Αλατερού και καταλήγοντας πρόσθεσε:

«Δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνική πρόνοια αν αποκλείουμε μια τόσο μεγάλη και σημαντική ομάδα του πληθυσμού μας. Η υποστήριξη του κράτους και η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους είναι θέμα ενσυναίσθησης και πολιτισμού. Με συνεχή αγώνα, όλων μας, αλλά και συνεργασία όλων των φορέων, μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο μέλλον όπου οι άνθρωποι με αναπηρία θα απολαμβάνουν πλήρη δικαιώματα ασφάλεια και ποιότητα ζωής και οι οικογένειές τους θα έχουν την ηθική και υλική αναγνώριση που τους αξίζει».  

Λέσβος χωρίς υποδομές

Στην Λέσβο δεν υπάρχουν Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας που θα μπορούν να υποστηρίζουν τα άτομα με αναπηρία και να δίνουν στις οικογένειές τους την ευκαιρία να έχουν προσωπικό χρόνο για ξεκούραση. Ζητούμενο, όπως εξέφρασε η κα Αλατερού είναι να δημιουργηθούν δημόσιες δομές με υψηλής ποιότητας δωρεάν υπηρεσίες για ανοιχτή ή κλειστή φιλοξενία, μόνιμη ή προσωρινή των βαριά αναπήρων, όπως ΣΥΔ, οικοτροφεία και ξενώνες. Στο σημείο αυτό σημειώνεται η αγωνία και ο φόβος όλων εκείνων των γονέων που δεν ξέρουν ποιος θα φροντίζει το παιδί τους όταν εκείνοι φύγουν από την ζωή.

«Να δημιουργηθούν κέντρα αποκατάστασης σε όλα τα νησιά με κρατική ευθύνη, επαρκή χρηματοδότηση και πλήρη στελέχωση. Να λειτουργήσουν και να αναβαθμιστούν άμεσα τα ΚΕΦΙΑΠ (πρώην ΚΕΚΥΚΑμεΑ) με πλήρη στελέχωση. Να υπάρξει άμεσος σχεδιασμός για την ψυχική αναπηρία στα νησιά με την πλήρη στελέχωση των ψυχιατρικών μονάδων, δημιουργία νέων και διασφάλιση της λειτουργίας τους»

Σε επίπεδο πολιτείας ζητείται να θεσμοθετηθεί τιμητική σύνταξη στις μητέρες των παιδιών αυτών -που δεν μπορούν να δουλεύουν για να τα προσέχουν- σε περίπτωση που εκείνες δεν μπορούν να θεμελιώσουν το συνταξιοδοτικό τους δικαίωμα. 

Ζητούμενα ακόμη είναι η έκπτωση 50% στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια για ΑμεΑ και τις οικογένειές του και δωρεάν σε περίπτωση που το ποσοστό αναπηρίας είναι πάνω από 67%, η αναβάθμιση των υποδομών στα πλοία που περιλαμβάνει σύγχρονα αμαξίδια, αύξηση καμπινών ΑμεΑ, αναβατόρια και εξειδικευμένο προσωπικό.

Το διεκδικητικό πλαίσιο ακόμη περιλαμβάνει προσβάσιμες εκπαιδευτικές υποδομές, ολοκληρωμένες δομές ειδικής αγωγής και εκπαιδευμένο προσωπικό ώστε κάθε παιδί να έχει το δικαίωμα στην μόρφωση και στην ανάπτυξη δεξιοτήτων.

Οι νέοι με αναπηρία αλλά και ενήλικες πρέπει να έχουν την δυνατότητα να εκπαιδεύονται συνεχώς και να εντάσσονται ενεργά στην αγορά εργασίας. Η δια βίου μάθηση καθώς και τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης πρέπει να είναι προσβάσιμα και να παρέχουν πραγματικές ευκαιρίες για αξιοπρεπή εργασία και επαγγελματική ανάπτυξη. Μέτρα για προσλήψεις ΑμεΑ ικανών προς εργασία με σταθερή δουλειά και συλλογικές συμβάσεις για ΑμεΑ και γονείς να παρέχονται μειωμένα ωράρια, πρόσθετες άδειες κλπ. Να προστατεύονται από την νομοθεσία ώστε να μην απολύονται ΑμεΑ, γονείς και κηδεμόνες αυτών.

Η δωρεάν και πλήρης υγειονομική κάλυψη για τα άτομα με αναπηρία είναι απαραίτητη ειδικά για θεραπείες και ιατρικές ανάγκες που απαιτούν τακτική παρακολούθηση. Για τον λόγο αυτό και Περιφερειακή Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Βορείου Αιγαίου – στο Διοικητικό Συμβούλιο της οποίας έχει εκλεγεί και η κα Αλατερού-  διεκδικεί κονδύλια για να αναβαθμιστούν τα νοσοκομεία με όλες τις ειδικότητες και να στελεχωθούν με βάση τις πραγματικές ανάγκες τα Κέντρα Υγείας, τα Περιφερειακά και Αγροτικά Ιατρεία και το ΕΚΑΒ.

Από την εκδήλωση

Στην διάρκεια της εσπερίδας η Καθηγήτρια Ψυχολογίας Αναστασία Ζήση πραγματοποίησε ομιλία με θέμα «Διασχίζοντας το μονοπάτι της αποδοχής στην αναπηρία» και η κοινωνική λειτουργός Ειρήνη Αγγελοπούλου ομιλία με θέμα «Αλλαγή θέσης με στόχο την αλλαγή στάσης». Αξιοσημείωτο είναι ότι η κα Μάρω Παπαδημητρίου υποστήριξε την εκδήλωση για την πρόσβαση των κωφών σε αυτή μέσω της νοηματικής γλώσσας.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκ μέρους της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής ο Προϊστάμενος Παύλος Μιχαλακέλλης, της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου οι αντιπεριφερειάρχες Πολιτισμού και Κοινωνικής Μέριμνας Μιχαήλ Άνθιμος Δήσσος και Υγείας και Μεταφορών Κώστας Αστυρακάκης, του Δήμου Μυτιλήνης, η αντιδήμαρχος Πολιτισμού Εριφύλη Χιωτέλλη, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης Νικόλας Σπανός, ενώ παρίστατο και η τέως αντιδήμαρχος Κοινωνικής Μέριμνας και δημοτική σύμβουλος Δήμητρα Αλεξανδρή. 

Μουτζούρης: Το ΕΣΠΑ επιτάσσει να κατευθύνονται χρήματα στις ευάλωτες ομάδες

Ο Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Κωνσταντίνος Μουτζούρης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα άτομα με αναπηρία έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για τα άτομα με ειδικές ικανότητες  είναι μια μέρα υπενθύμισης του καθημερινού αγώνα που δίνουν οι συνάνθρωποι μας πολλές φορές κάτω από αντίξοες συνθήκες. 

Είναι μια μέρα που μας υπενθυμίζει την υποχρέωση που έχουμε ως κοινωνία πάνω απ' όλα και ως φορείς να προβούμε σε δράσεις και να δημιουργήσουμε τις υποδομές ώστε οι συνάνθρωποι μας με ειδικές ικανότητες να αποτελούν ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας όχι μόνο στην θεωρία αλλά και στην πράξη. 

Προς αυτήν την κατεύθυνση κινούμαστε ως Περιφέρεια δίνοντας έμφαση στα άτομα με τις ειδικές ικανότητες και στις  κοινωνικές ομάδες μέσω του ΕΣΠΑ το οποίο επιτάσσει πλέον τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενους να κατευθύνονται στην κοινωνία και στις ευάλωτες ομάδες». 

Χρίστοφας: Θέτουμε σε προτεραιότητα την ενίσχυση της προσβασιμότητας ατόμων με αναπηρία