Η Λέσβος αντιστέκεται και επιμένει, προσπαθώντας να καλύψει τις απώλειες των προηγούμενων ετών στον τουρισμό, αποτέλεσμα της προσφυγικής κρίσης που έπληξε τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Τα φετεινά νούμερα αφίξεων από την Ευρώπη με πτήσεις τσάρτερ είναι ενθαρρυντικά, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ενώ σταθερή αξία παραμένει η αγορά της Τουρκίας, που συνεχίζει να συνδράμει μέσα από τις καθημερινές ακτοπλοϊκές συνδέσεις με το νησί μας, βάζοντας έτσι το «κερασάκι στην τούρτα» σε κάθε σεζόν.

Η αλήθεια είναι ότι τα δύο προηγούμενα χρόνια η Λέσβος βρέθηκε σε ένα τουριστικό «τέλμα». Ήταν τόσο μεγάλη η πτώση κατά το 2016, που ο κλάδος του τουρισμού στο νησί μας χρειάστηκε μια διετία, μετρώντας τις πληγές του, για να κατανοήσει πως τίποτα δεν μπορεί και δεν πρέπει να θεωρείται εξασφαλισμένο στη ζωή, ακόμα και όσα στο μυαλό κάποιων αποτελούν σταθερές, αναλλοίωτες μέσα στο χρόνο. Χρειάστηκε να αποτελέσει η Λέσβος το επίκεντρο μιας ανθρωπιστικής κρίσης, ώστε να συνειδητοποιήσουν οι περισσότεροι (σίγουρα όχι όλοι ακόμα) πως κανένας τουριστικός προορισμός δεν μπορεί να αφήνεται στον «αυτόματο πιλότο», εκτός κι αν λέγεται Σαντορίνη, Μύκονος, Ρόδος ή Κρήτη. 

Ήταν τέτοια η «σφαλιάρα» που δέχθηκε το νησί μας από ευρωπαϊκές τουριστικές αγορές, οι οποίες στήριζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια τον τουρισμό της Λέσβου, που ανάγκασε τους αρμόδιους φορείς να ανασκουμπωθούν και με αρκετή προσπάθεια να καταφέρουν να τοποθετήσουν εκ νέου το τουριστικό μας προϊόν στις λίστες με τους πιθανούς προορισμούς των Ευρωπαίων στην Ελλάδα, από τις οποίες η Λέσβος αγνοούνταν επιδεικτικά το 2016 εν μέσω προσφυγικής κρίσης.

Σταθερός παράγοντας τη διετία που μεσολάβησε της προσφυγικής κρίσης ως σήμερα, αποτέλεσε η αγορά της Τουρκίας. Ναι, εκείνη η υποτιμημένη από τους περισσότερους ενασχολούμενους με τον τουρισμό αγορά, όσο έρχονταν σωρηδόν στο νησί μας επισκέπτες από Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Αυστρία και σκανδιναβικές χώρες, ήταν εκείνη που διατήρησε ως ένα βαθμό τις όποιες ισορροπίες, όταν όλοι αυτοί σταμάτησαν μονομιάς να έρχονται στη Λέσβο το 2016. Οι επισκέπτες από τα απέναντι παράλια της Τουρκίας συγκράτησαν σε μεγάλο βαθμό τις απώλειες που βίωνε τουριστικά το νησί από την Ευρώπη.

Στο μεσοδιάστημα η Λέσβος συνδέεται πλέον και με έναν ακόμα προορισμό στην Τουρκία ακτοπλοϊκά, αφού έχει προστεθεί η γραμμή Πέτρας - Κουτσούκουγιου πέραν της παραδοσιακής σύνδεσης μεταξύ Μυτιλήνης - Αϊβαλιού. Τις επόμενες ημέρες ξεκινά όμως και η αεροπορική σύνδεση Μυτιλήνης - Σμύρνης, έστω και με ένα μικρό αεροσκάφος λιγοστών θέσεων, που αναμένεται να ανοίξει μια ακόμα δίοδο επικοινωνίας με τη γειτονική χώρα και μάλιστα σε μια «εύθραυστη» περίοδο στις σχέσεις των δυο χωρών.

Συμπερασματικά, αυτό που οφείλουν να κατανοήσουν οι εμπλεκόμενοι με τον τουρισμό του νησιού, είναι πως η αγορά της Τουρκίας θα αποτελεί για πάντα -κυρίως λόγω γειτνίασης- μια σοβαρή εναλλακτική δεξαμενή επισκεπτών, ανεξαρτήτως πολιτικών εντάσεων ή υφιστάμενου κοινωνικο-οικονομικού καθεστώτος στη γείτονα. Αν μάλιστα αξιοποιηθεί σωστά η συγκεκριμένη πηγή, τότε θα μπορούσαν μακροπρόθεσμα να βελτιωθούν αισθητά τα νούμερα των επισκεπτών του νησιού μας, προσδίδοντας σημαντικά ποσά εσόδων στην τοπική οικονομία. Η χρονική συγκυρία με τον κατακρήμνισμα της τουρκικής λίρας πρέπει να αξιοποιηθεί. Οφείλουν οι φορείς του τουρισμού στη Λέσβο να δραστηριοποιηθούν ακόμα περισσότερο, αφού οι φθηνές διακοπές στη γειτονική χώρα, είναι δεδομένο ότι θα φέρουν περισσότερους τουρίστες στα απέναντι παράλια. Ήδη οι Ρώσοι, των οποίων το ρούβλι δέχεται επίσης έντονες πιέσεις έναντι του ευρώ, προτιμούν φέτος συντριπτικά την Τουρκία έναντι της Ελλάδας για τις διακοπές τους. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή…

Καλό θα ήταν λοιπόν να γίνουν εγκαίρως ενέργειες, που δεν θα μετατρέψουν τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου σε «φτωχούς συγγενείς». Η δημιουργία συνδυαστικών πακέτων προσφορών, σε συνεργασία με Τούρκους πράκτορες, θα μπορούσε να αποτελέσει μια λύση. Κάτι αντίστοιχο εξάλλου, με προορισμούς σε Ελλάδα και Τουρκία, συμβαίνει εδώ και χρόνια στον κλάδο της κρουαζιέρας, που μετά από μια τεράστια κάμψη λόγω του εύθραυστης κατάστασης στην τουρκική κοινωνία, ξεκινά δειλά-δειλά να επανέρχεται στο ανατολικό Αιγαίο. Θα κάνουμε εμείς τίποτα γι’ αυτό;