Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες και στη διακοινοβουλευτική συνεδρίαση με θέμα το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Δράσης για τη Μετανάστευση, μαζί με ευρωβουλευτές και μέλη εθνικών κοινοβουλίων, εκπροσώπων ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών, πανεπιστημιακών και φορέων της κοινωνίας των πολιτών, συμμετείχε ο βουλευτής Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Πάλλης. Στην συζήτηση που έγινε ειδικότερα στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) και στην ενότητα «Νόμιμοι δίαυλοι και ένταξη δύο έτη αργότερα», ο βουλευτής Λέσβου που έχει την εμπειρία του προσφυγικού όπως αυτή εκτυλίσσεται στο νησί, με τη μεγαλύτερη ένταση από οπουδήποτε στάθηκε στο ζήτημα της στέρησης του δικαιώματος της οικογενειακής επανένωσης που δημιουργεί «ένα επιπλέον πρόβλημα, έναν επιπλέον εγκλωβισμό στους πρόσφυγες: καταρχάς στα hot spots και μετά στην χώρα εισόδου των ανθρώπων αυτών». Για να προχωρήσει στη συνέχεια και σε μία δήλωση, φέρνοντας ως παράδειγμα το πώς αντιλαμβάνεται το μείζον ανθρωπιστικό ζήτημα η μικρή του κόρη, που θα συζητηθεί.

Στη συνεδρίαση που διοργάνωσε η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και συμμετείχε ο κ. Πάλλης, ήταν παρών και ο Επίτροπος Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ενώ  συμμετείχαν, εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων, τα μέλη της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης κ.κ. Νικόλαος Παρασκευόπουλος και Νικόλαος Παναγιωτόπουλος.

Για τη στέρηση του δικαιώματος επανένωσης

Ο κ. Πάλλης παρενέβη σε δύο από τις ενότητες της συνεδρίασης. Στην ενότητα «Μετανάστευση εργατικού δυναμικού και οικογενειακή επανένωση» υπό την Προεδρία της Roberta Metsola, συνεισηγήτριας της έκθεσης για την κατάσταση στη Μεσόγειο, ο κ. Πάλλης στην παρέμβασή του τόνισε: «Η στέρηση του δικαιώματος της οικογενειακής επανένωσης δημιουργεί ένα επιπλέον πρόβλημα, έναν επιπλέον εγκλωβισμό στους πρόσφυγες: καταρχάς στα hot spots και, μετά, στη χώρα εισόδου των ανθρώπων αυτών. Μιλάμε για ανθρώπους που ουσιαστικά η ζωή τους ‘μπαίνει στο ψυγείο’ για απεριόριστο χρόνο.  Δεν έχουν καμιά διάθεση εκμάθησης της γλώσσας στη χώρα την οποία ζούνε, εκπαίδευσης και ένταξης. Το μόνο που επιθυμούν είναι η γρήγορη οικογενειακή επανένωση. Οι επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία είναι τραγικές. Έχουν αδυναμία αντίληψης του αυτονόητου, γιατί δηλ. δε μπορούν να βρεθούν με τους δικούς τους, που πολλές φορές αυτό τους οδηγεί σε ‘εναλλακτικές δράσεις’ για τη διεκδίκηση του αυτονόητου δικαιώματος. Μιλάμε για απεργίες πείνας, όπως τον Δεκέμβριο στην Αθήνα». Για να υποστηρίξει στη συνέχεια πως για το πρόβλημα αυτό, φταίει σαφέστατα η ΕΕ και οι χώρες που καθυστερούν την οικογενειακή επανένωση και όχι η χώρα υποδοχής. «Προσωπικά μπορώ να καταλάβω το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τόσο οι χώρες εισόδου όσο και οι χώρες που συντελείται η οικογενειακή επανένωση, όπως η Γερμανία. Παρόλα αυτά, για αυτή την κατηγορία, που είναι ένας μικρός αριθμός στο σύνολο των προσφύγων, μπορούμε και καλύτερα να δράσουμε και γρηγορότερα, με δεδομένο ότι οι συνέπειες όλης αυτής της καθυστέρησης μπορεί να είναι χειρότερες για όλη την ΕΕ από ό,τι το ίδιο το αποτέλεσμα της γρήγορης επανένωσης των οικογενειών αυτών».

Ενδιαφέρον όμως είχε η τοποθέτηση του κ. Πάλλη και στην ενότητα «Νόμιμοι δίαυλοι και ένταξη δύο έτη αργότερα» υπό την προεδρία του Claude Moraes, Προέδρου της Επιτροπής LIBE, όπου κεντρικοί ομιλητές ήταν ο Felipe Gonzalez Morales, Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών και η Fatma Şahin, Δήμαρχος του Gaziantep.  Ο βουλευτής Λέσβου, ξεκινώντας από τις αναφορές που έγιναν πριν από τη δική του τοποθέτηση για το δημογραφικό πρόβλημα της Ευρώπης, είπε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Η υποδοχή και υπεράσπιση των προσφύγων, ο σωστός δρόμος»

«Τρία χρόνια μετά το 2015 μπορούμε να συζητάμε αλλά όχι να επαναπαυόμαστε. Πρέπει να συζητήσουμε για μια βασική αντίφαση της ΕΕ, για το δημογραφικό και, κατ’ επέκταση, το εργατικό δυναμικό της: απ’ τη μια, την προσπάθεια χρηματοδότησης της ένταξης προσφύγων και μεταναστών και από την άλλη την ενίσχυση της φύλαξης με πρόσχημα την ασφάλεια -αλλά και την άρνηση πολλών χωρών στην υποδοχή προσφύγων και μεταναστών, και μάλιστα χωρών που έχουν μεγάλο αριθμό μεταναστών σε άλλες χώρες. […]. Η υποδοχή και η υπεράσπιση των προσφύγων που καταφτάνουν εδώ και πολλά χρόνια στη Λέσβο είναι ο ίδιος δρόμος που παρουσίασε η Δήμαρχος του Γκαζιαντέπ -το κάνουμε κι εμείς αυτό, είναι ο σωστός δρόμος και με τρομάζει η άρνηση πολλών συναδέλφων μου να ακούσουν γι’ αυτό το δρόμο. Να πάνε να δούνε τι γίνεται στη Λέσβο, στα σχολεία, την πρόσβαση στη δημόσια υγεία που βοήθησε και τον ντόπιο πληθυσμό τελικά η ενίσχυση αυτή», είπε μεταξύ άλλων στην τοποθέτησή του ο κ. Πάλλης.

 

Το μεταναστευτικό μέσα από τα μάτια της κόρης του Γ. Πάλλη

«Να φτιάξουμε μια πιο γερή Μυτιλήνη να χωρέσουμε όλοι»

Η τοποθέτησή του αυτή όμως, ολοκληρώθηκε με μία προσωπική αφήγηση που σίγουρα θα συζητηθεί: «Μια ερώτηση της κόρης μου που σήμερα είναι 6 ετών αλλά το καλοκαίρι του 2015 ήταν 3,5 ετών. Στην ερώτηση της: ‘τι γίνεται με τους ανθρώπους που έρχονται από τη θάλασσα και γιατί έρχονται από τη θάλασσα;’ και στην απάντησή μου ότι ‘γίνεται πόλεμος στη χώρα τους και αναγκάζονται να φύγουν’, το παιδί με την αθωότητά του είπε ‘πώς κάνετε έτσι; Να φτιάξουμε μια πιο μεγάλη και πιο γερή Μυτιλήνη για να χωρέσουμε όλοι’. Αν εμείς ως ενήλικοι το μεταφέρουμε αυτό στο επίπεδο της ΕΕ είναι ο δρόμος που μπορούμε να βρούμε για μια σύγχρονη Ευρώπη, ανοικτή στους λαούς, και ενισχύοντας ιδιαίτερα τα παιδιά που είναι το μέλλον της ανθρωπότητας».