Ο Μανδρακούκος του Σμου είναι ένας από τους Ύπουλους Γίγαντες. Όταν λέμε «γίγαντας», μη φανταστείς κάτι ιδιαίτερα τεράστιο. Σκέψου πως το κεφάλι του είναι περίπου μεγάλο σαν ένα γήπεδο. Έχει σουβλερή μύτη μεγάλη σα στύλο της ΔΕΗ και ένα στόμα χωρίς χείλη. Τα δόντια του είναι πιο σκληρά και από διαμάντια. Κλείνουν υπέροχα σαν καλοταιριασμένες τσάπες δίχως να αφήνουν το παραμικρό κενό μεταξύ τους. Άσε όμως τα δόντια του. Το μυστικό του Μανδρακούκου είναι στο κεφάλι του. Όπως σου είπα, είναι μεγάλο σαν ένα γήπεδο, μα δεν έχει καθόλου μαλλιά, έχει απάνω του σπίτια. Μάλιστα, σπίτια κανονικά, μια ολόκληρη γειτονιά! Τα σπίτια αυτά μοιάζουν να είναι χτισμένα από πέτρες και ξύλα και κανονικά υλικά, στην ουσία όμως είναι μέρος του σώματος του Μανδρακούκου.
Ο Μανδρακούκος πηγαίνει και σκάβει μια μεγάλη τρύπα και μπαίνει μέσα. Αφήνει μόνο έξω από το χώμα το κεφάλι του με τα σπίτια. Περνάει πολύς καιρός και οι άνθρωποι έρχονται και αφού δουν ότι κανένας δε μένει μέσα σε αυτά τα σπίτια, αποφασίζουν να μπουν εκείνοι μέσα. Μπαίνουν, τα επιδιορθώνουν λιγάκι και περνάνε πολλά χρόνια χωρίς να συμβαίνει τίποτα παράξενο. Οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα πως κατοικούν πάνω στο κεφάλι του Μανδρακούκου. Μεγαλώνουν και γερνούν μέσα σε αυτά τα σπίτια, κάνουν παιδιά και εγγόνια και έρχονται και άλλοι άνθρωποι και χτίζουν τριγύρω μέχρι που φτιάχνουν ολόκληρο χωριό ή πολλές φορές ακόμα και πόλη.
Προσοχή τώρα: μια νύχτα, όταν ο μήνας έχει ζαβό αριθμό, ο Μανδρακούκος σηκώνεται. Βγαίνει από την τρύπα του και αρπάζει τους ανθρώπους που μένουν πάνω στο κεφάλι του και τους τρώει. Αν προλάβει, ξεπαστρεύει και όλους τους άλλους τριγύρω, όλο το χωριό και όλη την πόλη. Έπειτα αφού χορτάσει, ταξιδεύει πολλούς μήνες και βρίσκει έναν άλλο τόπο και εκεί ξανά φτιάχνει την τρύπα του, μπαίνει μέσα και περιμένει τους επόμενους ανθρώπους που θα ‘ρθουν ανυποψίαστοι να μείνουν στα σπίτια που δε φαίνονται να έχουν νοικοκύρη.
Πράγματι. ο Μανδρακούκος του Σμου είναι ένας από τους Ύπουλους Γίγαντες. Όχι πολύ τεράστιος, είπαμε, μη φανταστείς. Σίγουρα όμως πολύ μα πολύ ύπουλος. Βάζεις εσύ υπογραφή πως τούτη τη στιγμή δε βρίσκεσαι πάνω στο κεφάλι του, μικρός και ανυποψίαστος σαν ψείρα;

*Ο Τυρίκος Εργάς Γιώργος είναι φιλόλογος με D.E.A. στη Συγκριτική Λογοτεχνία, υποψήφιος διδάκτορας Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.