Αγνή Στρουμπούλη
Λιθώματα και μαρμαρώματα
Εικονογράφηση: Μυρτώ Δεληβοριά
Εκδόσεις Αρμονία
Αθήνα 2010, σελ. 95

Η Αγνή Στρουμπούλη ασχολείται από το 1995 με τα ελληνικά λαϊκά παραμύθια. Στη σειρά «Ιστορίες από τις ελληνικές παραδόσεις» των εκδόσεων «Αρμονία» κυκλοφορεί το βιβλίο «Το Περγαλιό. Στοιχειά της γης και του νερού».
Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια ακόμη θαυμάσια έκδοση με «Λιθώματα και μαρμαρώματα».
«Οι πέτρες αφηγούνται ιστορίες. Στους βράχους και τα λιθάρια, ανάλογα με το φως, βλέπεις να σχηματίζονται στην ανώμαλη επιφάνειά τους πρόσωπα, ζώα, συμπλοκές, ολόκληρες ιστορίες.
Οι πέτρες κρατούν τα δικά τους μυστικά, που πρέπει να τα αφουγκραστεί κανείς, γιατί τα μυστικά δεν τα φωνάζουνε, τα ψιθυρίζουνε στ’ αυτί...», γράφει η συγγραφέας στον πρόλογο.
«Τα αισθήματα, που πλουτίζουν τη ζωή, πολλές φορές μας παιδεύουν. Έρχονται στιγμές, λοιπόν, που ζητάει κανείς να γίνει βράχος, πέτρα, για να μην πονά, να μη φοβάται, να μην προσδοκά άλλο. Κι είναι τόσο δυνατή η παράκληση, που λιθώνεται στη στιγμή. Άλλοτε πάλι, είναι η τιμωρία για την παινεσιά, το προδομένο μυστικό, την απληστία, το να χάσει κανείς τη θέρμη των αισθημάτων και να γίνει μάρμαρο», διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο. Αντιγράφουμε ένα απόσπασμα απ’ την ιστορία το «Πετροκάραβο»:
«Το πετροκάραβο, έναν καιρό, ήταν μία από τις μεγαλύτερες μπρατσέρες του κόσμου. Καπετάνιο είχε μια νεράιδα που χάθηκε από τη μεγάλη της περηφάνια. Δεν της έφτανε που ήταν η πρώτη στη θάλασσα, μόνο θέλησε να γίνει η πρώτη και τ’ ουρανού. Έτσι βάλθηκε να παραβγεί το φεγγάρι...
Και μια βραδιά η νεράιδα, αφού ετοίμασε το καράβι της, λέει στο φεγγάρι...»