Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Αντρέι Πλατόνοφ
Αντισέξους
Μυθιστόρημα
Μετάφραση: Δημήτρης Τριανταφυλλίδης
Εκδόσεις Αρμός
Αθήνα 2009, σελ. 280
Ο Αντρέι Πλατόνοφ, μια σημαντική μορφή τις ρωσικής πρωτοπορίας στην ταραχώδη Σοβιετική Ένωση του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, είναι ένας μεγάλος «άγνωστος» για τον Έλληνα αναγνώστη, αφού μέχρι σήμερα το έργο του δεν έχει παρουσιαστεί στα ελληνικά. Στο παρόν βιβλίο παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα ίσως τα πιο χαρακτηριστικά διηγήματά του καθώς και μια νουβέλα.
To 1928, δημοσιεύεται το σατιρικό του διήγημα «Αντισέξους», στο οποίο λοιδορεί την ιδέα της άρνησης του σαρκικού έρωτα προς όφελος της κοινωνικής δραστηριότητας, αλλά συνάμα και τη λογοτεχνία των Αριστερών της εποχής που χαρακτηρίζονται από τα στοιχεία της τεκμηρίωσης και του μοντάζ.
Τα περισσότερα από τα διηγήματα ανήκουν στην κατηγορία φανταστικού, όπως έχουμε συνηθίσει να την αποκαλούμε. Παρ’ όλα αυτά όμως, όπως και στο υπόλοιπο έργο του Πλατόνοφ, τα έργα αυτά έχουν αμφίσημο και διττό χαρακτήρα και απαιτούν πολλαπλή ανάγνωση και ερμηνεία. Στο τέλος του βιβλίου παρατίθεται ένα σύντομο κείμενο του μεγάλου Ρώσου ποιητή, βραβευμένου με Νόμπελ, Ιωσήφ Μπρόντσκι, στο οποίο γίνεται μια σύντομη αλλά και εμπεριστατωμένη παρουσίαση της συμβολής του Αντρέι Πλατόνοφ στη ρωσική λογοτεχνία του 20ού αιώνα.
Αντισέξους
Μυθιστόρημα
Μετάφραση: Δημήτρης Τριανταφυλλίδης
Εκδόσεις Αρμός
Αθήνα 2009, σελ. 280
Ο Αντρέι Πλατόνοφ, μια σημαντική μορφή τις ρωσικής πρωτοπορίας στην ταραχώδη Σοβιετική Ένωση του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, είναι ένας μεγάλος «άγνωστος» για τον Έλληνα αναγνώστη, αφού μέχρι σήμερα το έργο του δεν έχει παρουσιαστεί στα ελληνικά. Στο παρόν βιβλίο παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα ίσως τα πιο χαρακτηριστικά διηγήματά του καθώς και μια νουβέλα.
To 1928, δημοσιεύεται το σατιρικό του διήγημα «Αντισέξους», στο οποίο λοιδορεί την ιδέα της άρνησης του σαρκικού έρωτα προς όφελος της κοινωνικής δραστηριότητας, αλλά συνάμα και τη λογοτεχνία των Αριστερών της εποχής που χαρακτηρίζονται από τα στοιχεία της τεκμηρίωσης και του μοντάζ.
Τα περισσότερα από τα διηγήματα ανήκουν στην κατηγορία φανταστικού, όπως έχουμε συνηθίσει να την αποκαλούμε. Παρ’ όλα αυτά όμως, όπως και στο υπόλοιπο έργο του Πλατόνοφ, τα έργα αυτά έχουν αμφίσημο και διττό χαρακτήρα και απαιτούν πολλαπλή ανάγνωση και ερμηνεία. Στο τέλος του βιβλίου παρατίθεται ένα σύντομο κείμενο του μεγάλου Ρώσου ποιητή, βραβευμένου με Νόμπελ, Ιωσήφ Μπρόντσκι, στο οποίο γίνεται μια σύντομη αλλά και εμπεριστατωμένη παρουσίαση της συμβολής του Αντρέι Πλατόνοφ στη ρωσική λογοτεχνία του 20ού αιώνα.