Πριν λίγες μέρες επέστρεψα από τις ολιγοήμερες διακοπές μου. Πρωτότυπο θα μου πείτε! Σωστά, αλλά, πανάθεμά με, ήταν όντως ολιγοήμερες. Κράτησαν τόσο λίγο, που δεν πρόλαβα να βαρεθώ! Αντικειμενικά ήταν δύσκολο να βαρεθώ με τόσο καλή παρέα, σε τόσο όμορφο περιβάλλον. Μπορεί οι νότες της απαισιοδοξίας να γέμιζαν ασφυκτικά το πεντάγραμμο και αυτό να μας κρατούσε σε χαμηλούς, για τα δεδομένα μας, τόνους. Μπορεί η αβεβαιότητα για το «αύριο», τα σκυθρωπά πρόσωπα γύρω μας και τόσα άλλα στραβά και ανάποδα της ζωή μας να λειτουργούσανε ανασταλτικά ως προς την ψυχική μας γαλήνη και ηρεμία, όμως εμείς, επιστρατεύοντας όλες τις δυνάμεις μας… το παλέψαμε…
Και μπορώ να πω πως κερδίσαμε τη «μάχη» των διακοπών. Για τον «πόλεμο», τι να πω; Δε θα πάρω όρκο…
Ολιγοήμερες, λοιπόν, διακοπές και μην πάει ο νους σας στο κακό. Δεν έχει να κάνει με την οικονομική κρίση. Υψηλό αίσθημα ευθύνης μάς κάλεσε οικογενειακώς, νωρίτερα από το κανονικό, πίσω στα πάτρια εδάφη. Νωρίτερα από το λογικό περιθώριο που αρμόζει στον καθένα μας για ξεκούραση.
Σκεφτήκαμε πως ο Σαμαράς έχει τους βουλευτές του με το δάχτυλο στη σκανδάλη, περιμένοντας τις εκλογές. Τώρα, προς τα πού είναι στραμμένη η κάννη δεν ξέρω και δε θέλω να σας γελάσω. Οι υπουργοί τρέχουν όλη την μέρα υπέρ συρρικνώσεως μισθών και εργαζομένων από τη μία και χάνονται σε ατελείωτες συσκέψεις με την τρόικα από την άλλη. Πιο σωστά, με την πλάτη της τρόικας πια!!!

Η Αριστερά με γενναιότητα έφραζε μέχρι πριν λίγο καιρό τις εισόδους των ξενοδοχείων και των κρουαζιερόπλοιων και τώρα σαν ψευτοάγιος του παλιού καιρού μάς προτείνει να την ακολουθήσουμε. Πού; Δεν ξέρω. Εξάλλου η αριστερά λειτουργεί περισσότερο με την ποιητική της πλευρά, γι’ αυτό και δυσκολευόμαστε να την κατανοήσουμε. Έρχεται από το πουθενά, σαν καλοκαιρινή πρωινή αύρα, περνά από πάνω σου, σε κάνει να ανατριχιάζεις και χάνεται ξαφνικά όπως ήρθε, στο παντού και στο τίποτα!
Θυμηθήκαμε, για να επανέλθω μετά το καλοπροαίρετο αντιαριστερό μου κρεσέντο, μέχρι και το ότι κοτζάμ Σαρκοζί άφησε στα κρύα του λουτρού την ωραιότατη κυρία Μπρούνι, για να δειπνήσει και να συζητήσει τα ευρωπαϊκά προβλήματα με την… Μέρκελ! Φτιάξαμε και ένα μίνι θεατρικό, για το συγκεκριμένο «συμβάν» στην οικία Σαρκοζί.
- «Κάρλα! Πού είσαι, αγάπη μου; Φεύγω!»
- «Στην κουζίνα, Νικολά, μαγειρεύω. Πού πηγαίνεις;»
- «Έχω επαγγελματικό δείπνο με την Αγγέλω!!!»

Ζητώ συγγνώμη για την κακοποίηση του ονόματος, αλλά θέλησα να αποδείξω την τραγικότητα της κατάστασης…
… και μετά από όλα αυτά, εμείς… λιαζόμαστε; Δεν είναι σωστό…
Γυρίσαμε λοιπόν, επαναλαμβάνω, με υψηλό αίσθημα ευθύνης και με μοναδικό σκοπό να βοηθήσουμε στην οικονομική, κοινωνική, ψυχολογική, ακόμη και πολιτική εξύψωση της χώρας. Με τη μικρή ή μεγάλη δύναμή μας, από το σημαντικό ή λιγότερο σημαντικό πόστο μας.
Λάθος!!!
Τις στρεβλώσεις 200 ετών που δεν καταφέραμε να ισιώσουμε τα 2 προηγούμενα χρόνια, θα το κάνουμε τώρα!!! Μέσα στη βδομάδα!!!
Wi-fi στα ταξί! Ο ΑΣΕΠ θα αξιολογήσει το αν θα παραμείνει στην εργασία του ο Κίτσος ή ο Μήτσος!!! Ψηφιακό σχολείο, κατά λάθος!!! Χασίσι ελεύθερο!!! Αστυνομία μπόλικη!!!
Η οικογένειά μου δεν αντέχει τις κοσμοϊστορικές αλλαγές και θα αποσυρθεί στα θερινά ανάκτορα.
Μόλις διευθετηθούν τα πράγματα κάντε μου ένα τηλέφωνο για να επιστρέψουμε, ειδάλλως αφήστε… θα γυρίσουμε από μόνοι μας…