Διονύσης Καψάλης
Δοκίμια θεωρίας
Εκδόσεις Νήσος
σελ. 305

Τα κείμενα αυτά παρουσιάζουν την 20ετή πορεία του γνωστού και από την ποίησή του συγγραφέα Διονύση Καψάλη στη θεωρία της λογοτεχνίας και της κριτικής της. Αν και οι αναφορές τους είναι φαινομενικά πολύ διαφορετικές - ο Ροΐδης, ο Έλλιοτ, ο Καντ, ο ντε Μαν, ο Μπλουμ, ο Αλτουσέρ, ο Ρουσσώ -όπως άλλωστε και οι αφορμές - από τη διαμάχη της «Νέας Κριτικής» ως τους πανηγυρικούς λόγους-, ο αναγνώστης θα διακρίνει το περίγραμμα μιας συστηματικής, πρωτότυπης και γόνιμης έρευνας. Ελάχιστοι στην Ελλάδα έχουν ασχοληθεί με ανάλογη θεωρητική συνέπεια με τη θεωρία της λογοτεχνίας. Ο Διονύσης Καψάλης, διευθυντής του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης, μας προσφέρει μια γεύση ενός συναρπαστικού πεδίου συζήτησης και έρευνας και διατηρεί το ζωντανό λόγο του χωρίς να αποφεύγει τα βαθιά νερά του φιλοσοφικού στοχασμού και της σύγχρονης επιστήμης. Οι τίτλοι των οκτώ δοκιμίων που συναπαρτίζουν το βιβλίο είναι: «Ούτως ειπείν»: Ο τροπικός των Ροΐδη, Παράδοση και μεταφορά της «Νέας Κριτικής», Επίγονος δεσμώτης: Ο Χάρολντ Μπλουμ και ο δαίμων του ρομαντισμού, Πωλ ντε Μαν: Η αντίσταση στη θεωρία, Λουί Αλτουσέρ: Οι οφειλές της ανάγνωσης, Οι εξομολογήσεις ενός αγνοουμένου, Ύμνοι, επέτειοι και πανηγυρικοί, Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτήν (την «Τρίτη Κριτική»).