Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Γράμματα Αναγνωστών
Από τον υπεύθυνο της «Text and Video Improving», Δημήτρη Μπουρνού, λάβαμε την ακόλουθη επιστολή με αφορμή δημοσίευμά μας για τις προβολές ταινιών στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης.
«Αγαπητό “Εμπρός”,
Στο φύλλο του Σαββάτου 3 Μαρτίου 2012, η συντάκτριά σας Βαγγελιώ Χρηστίδου έχει ένα εκτενές ρεπορτάζ με το βαρύγδουπο τίτλο “Προωθώντας την 7η Τέχνη στη Μυτιλήνη”, για τις προτάσεις του Επιτροπής Κινηματογράφου του Οργανισμού Πολιτισμού του Δήμου μας, το οποίο με αφορά, διότι συνδέεται με τις προβολές που πραγματοποιώ στο Δημοτικό Θέατρο της Μυτιλήνης από τις 20 Οκτωβρίου τού 2011.
Κατ’ αρχήν, σύμφωνα με το πρώτο ρεπορτάζ της εφημερίδας σας για την Επιτροπή Κινηματογράφου, στις 19 Ιανουαρίου 2012, στη στήλη “Πολιτισμός”, η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού ήταν η Επιτροπή να συζητήσει μαζί μου, κάτι που δεν έγινε ποτέ.
Επί της ουσίας, έχω να πω τα εξής: διαβάζοντας κανείς το άρθρο θα σκεφτεί μάλλον ότι το αίτιο της μικρής προσέλευση των θεατών στις προβολές είναι το πολιτιστικό προϊόν, δηλαδή οι ταινίες που επιλέχθηκαν.
Θέλω να τονίσω επίσης ότι δεν υπάρχει καμμία αναφορά στη σημερινή κατάσταση που βιώνουμε ως χώρα.
Θα επικεντρωθώ όμως στο εξής που έχει σχέση με το επίμαχο θέμα, το ότι δηλαδή για τη μικρή προσέλευση φταίει η συγκεκριμένη επιλογή των ταινιών. “Η Επιτροπή προτείνει να γίνει επανεξέταση του θέματος στη λογική ποιοτικών, αλλά και ταυτόχρονα αποδεκτών από το ευρύτερο κοινό ταινιών, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες λειτουργίας της αίθουσας και να μπορεί να αποδίδεται το προβλεπόμενο ποσοστό χρήσης (15%)…”
Όμως από ό,τι πληροφορήθηκα δεν ειπώθηκε κάτι τέτοιο στη μία και μοναδική φορά που συνεδρίασε η Επιτροπή.
Οι προβολές μου είχαν το χαρακτήρα Κινηματογραφικής Λέσχης με ποιοτικές κλασσικές και σύγχρονες ταινίες, που αρκετές από αυτές είναι και εμπορικές. Προέβαλλα cult ταινίες όπως το “Πάρτυ” τού Μπλέικ Έντουαρντς και το “Τραγουδώντας στη βροχή”, κωμωδίες μεγάλων σκηνοθετών (“Η επεισοδιακή ζωή της Ταμάρα Ντρου” του Στέφεν Φρήαρς, “Χωρίς τίτλο” του Ντέιβιντ Μάμετ, “Σούπα πάπιας” των αδελφών Μαρξ, “Μοντέρνα Τέρατα” του Μάριο Μονιτσέλλι), αλλά και πρόσφατες ταινίες, παραγωγής 2010 - 2011 (“Λευκή νύχτα γάμου” του Μπαλτάσαρ Κορμακούρ, “Ανάμεσα” του Κιμ Ρόσσι Στιούαρτ, “Ο κόσμος είναι μεγάλος και η σωτηρία της ψυχής βρίσκεται στη γωνία” του Στεφάν Κομαντάρεφ κ.ά.), οι οποίες προβλήθηκαν για πρώτη φορά στη Μυτιλήνη.
Νομίζω, λοιπόν, ότι η μικρή προσέλευση στις προβολές δεν έχει σχέση με τις ταινίες, αλλά κυρίως με τις συνθήκες που βιώνουμε σήμερα. Το θέμα αυτό θα μπορούσε να μελετηθεί από τον Οργανισμό Αθλητισμού - Πολιτισμού, σε συνεργασία με το Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Συγκεκριμένα,
- με την κακή ψυχολογία του κόσμου.
- με επιλογές εξόδου, λόγω κακής οικονομικής κατάστασης (πρώτη φορά βιώνουμε μία τόσο μεγάλη οικονομική αφαίμαξη)
- με την κακή συγκυρία λόγω άσχημων καιρικών συνθηκών. Τονίζω ότι φέτος περάσαμε - και περνάμε ακόμα - έναν από τους πιο κρύους χειμώνες.
- με τη μη προσέλευση φοιτητών. Οι φοιτητές, ως γνωστόν, δεν έρχονται διότι “κατεβάζουν” τις ταινίες από το ιντερνέτ (το αναφέρει και η Επιτροπή στις θέσεις της). Αναφέρομαι σε μία από τις γενικευμένες ανομίες, με την οποία, χάριν λαϊκισμού, δεν ασχολείται κανένας.
- Τέλος, νομίζω ότι φταίει και ο χώρος του Δημοτικού Θεάτρου, τον οποίον δεν έχουν συνηθίσει οι Μυτιληνιοί ως αίθουσα προβολής ταινιών.
Όσον αφορά στο τελευταίο, θέλω να θυμίσω στην κ. Χοχλάκα που δηλώνει στο ρεπορτάζ ότι “θα πρέπει να υπάρξει στην πόλη μία πολιτική για τον Πολιτισμό γενικότερα και για τον κινηματογράφο”, ότι δεν πήρα ποτέ καμμία απάντηση όταν επί αντιδημαρχίας της πρότεινα στον τότε Δήμο Μυτιλήνης να ενταχθεί το Δημοτικό Θέατρο στο Δίκτυο Δημοτικών Χειμερινών Κινηματογράφων (επιστολή με αριθμό πρωτοκόλλου 11425, 23/7/2007).
Με εκτίμηση,
Για την “Text and Video Improving”
Μπουρνούς Δημήτρης
Σκηνοθέτης»
σ.σ. Το ρεπορτάζ τού «Ε» είχε ως στόχο του καθαρά το να προβάλει την «είδηση», η οποία έχει να κάνει με τις προτάσεις της Επιτροπής Κινηματογράφου του Οργανισμού Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Λέσβου ως προς την προώθηση της κουλτούρας του κινηματογράφου στην πόλη της Μυτιλήνης. Οι προτάσεις αυτές περιλαμβάνονται σε έγγραφο της Επιτροπής το οποίο λάβαμε (και που υπογράφεται και από τα τρία μέλη της) και πάνω σε αυτές έχει βασιστεί και το σχετικό κείμενο της εφημερίδας. Προφανώς, οι προτάσεις αυτές επιδέχονται του οποιουδήποτε αντίλογου, όπως είναι και αυτός που υπογράφει ο κ. Μπουρνούς, βασιζόμενος σε επιχειρήματα που έχουν σχέση με τη σημερινή οικονομική κατάσταση και δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει κανείς. Απόψεις που είναι σεβαστές και ανοίγουν ένα διάλογο, ο οποίος και ευελπιστούμε να φέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα όσον αφορά στο υπό συζήτηση θέμα.
Β.Χρ.
Από τον υπεύθυνο της «Text and Video Improving», Δημήτρη Μπουρνού, λάβαμε την ακόλουθη επιστολή με αφορμή δημοσίευμά μας για τις προβολές ταινιών στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης.
«Αγαπητό “Εμπρός”,
Στο φύλλο του Σαββάτου 3 Μαρτίου 2012, η συντάκτριά σας Βαγγελιώ Χρηστίδου έχει ένα εκτενές ρεπορτάζ με το βαρύγδουπο τίτλο “Προωθώντας την 7η Τέχνη στη Μυτιλήνη”, για τις προτάσεις του Επιτροπής Κινηματογράφου του Οργανισμού Πολιτισμού του Δήμου μας, το οποίο με αφορά, διότι συνδέεται με τις προβολές που πραγματοποιώ στο Δημοτικό Θέατρο της Μυτιλήνης από τις 20 Οκτωβρίου τού 2011.
Κατ’ αρχήν, σύμφωνα με το πρώτο ρεπορτάζ της εφημερίδας σας για την Επιτροπή Κινηματογράφου, στις 19 Ιανουαρίου 2012, στη στήλη “Πολιτισμός”, η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού ήταν η Επιτροπή να συζητήσει μαζί μου, κάτι που δεν έγινε ποτέ.
Επί της ουσίας, έχω να πω τα εξής: διαβάζοντας κανείς το άρθρο θα σκεφτεί μάλλον ότι το αίτιο της μικρής προσέλευση των θεατών στις προβολές είναι το πολιτιστικό προϊόν, δηλαδή οι ταινίες που επιλέχθηκαν.
Θέλω να τονίσω επίσης ότι δεν υπάρχει καμμία αναφορά στη σημερινή κατάσταση που βιώνουμε ως χώρα.
Θα επικεντρωθώ όμως στο εξής που έχει σχέση με το επίμαχο θέμα, το ότι δηλαδή για τη μικρή προσέλευση φταίει η συγκεκριμένη επιλογή των ταινιών. “Η Επιτροπή προτείνει να γίνει επανεξέταση του θέματος στη λογική ποιοτικών, αλλά και ταυτόχρονα αποδεκτών από το ευρύτερο κοινό ταινιών, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες λειτουργίας της αίθουσας και να μπορεί να αποδίδεται το προβλεπόμενο ποσοστό χρήσης (15%)…”
Όμως από ό,τι πληροφορήθηκα δεν ειπώθηκε κάτι τέτοιο στη μία και μοναδική φορά που συνεδρίασε η Επιτροπή.
Οι προβολές μου είχαν το χαρακτήρα Κινηματογραφικής Λέσχης με ποιοτικές κλασσικές και σύγχρονες ταινίες, που αρκετές από αυτές είναι και εμπορικές. Προέβαλλα cult ταινίες όπως το “Πάρτυ” τού Μπλέικ Έντουαρντς και το “Τραγουδώντας στη βροχή”, κωμωδίες μεγάλων σκηνοθετών (“Η επεισοδιακή ζωή της Ταμάρα Ντρου” του Στέφεν Φρήαρς, “Χωρίς τίτλο” του Ντέιβιντ Μάμετ, “Σούπα πάπιας” των αδελφών Μαρξ, “Μοντέρνα Τέρατα” του Μάριο Μονιτσέλλι), αλλά και πρόσφατες ταινίες, παραγωγής 2010 - 2011 (“Λευκή νύχτα γάμου” του Μπαλτάσαρ Κορμακούρ, “Ανάμεσα” του Κιμ Ρόσσι Στιούαρτ, “Ο κόσμος είναι μεγάλος και η σωτηρία της ψυχής βρίσκεται στη γωνία” του Στεφάν Κομαντάρεφ κ.ά.), οι οποίες προβλήθηκαν για πρώτη φορά στη Μυτιλήνη.
Νομίζω, λοιπόν, ότι η μικρή προσέλευση στις προβολές δεν έχει σχέση με τις ταινίες, αλλά κυρίως με τις συνθήκες που βιώνουμε σήμερα. Το θέμα αυτό θα μπορούσε να μελετηθεί από τον Οργανισμό Αθλητισμού - Πολιτισμού, σε συνεργασία με το Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Συγκεκριμένα,
- με την κακή ψυχολογία του κόσμου.
- με επιλογές εξόδου, λόγω κακής οικονομικής κατάστασης (πρώτη φορά βιώνουμε μία τόσο μεγάλη οικονομική αφαίμαξη)
- με την κακή συγκυρία λόγω άσχημων καιρικών συνθηκών. Τονίζω ότι φέτος περάσαμε - και περνάμε ακόμα - έναν από τους πιο κρύους χειμώνες.
- με τη μη προσέλευση φοιτητών. Οι φοιτητές, ως γνωστόν, δεν έρχονται διότι “κατεβάζουν” τις ταινίες από το ιντερνέτ (το αναφέρει και η Επιτροπή στις θέσεις της). Αναφέρομαι σε μία από τις γενικευμένες ανομίες, με την οποία, χάριν λαϊκισμού, δεν ασχολείται κανένας.
- Τέλος, νομίζω ότι φταίει και ο χώρος του Δημοτικού Θεάτρου, τον οποίον δεν έχουν συνηθίσει οι Μυτιληνιοί ως αίθουσα προβολής ταινιών.
Όσον αφορά στο τελευταίο, θέλω να θυμίσω στην κ. Χοχλάκα που δηλώνει στο ρεπορτάζ ότι “θα πρέπει να υπάρξει στην πόλη μία πολιτική για τον Πολιτισμό γενικότερα και για τον κινηματογράφο”, ότι δεν πήρα ποτέ καμμία απάντηση όταν επί αντιδημαρχίας της πρότεινα στον τότε Δήμο Μυτιλήνης να ενταχθεί το Δημοτικό Θέατρο στο Δίκτυο Δημοτικών Χειμερινών Κινηματογράφων (επιστολή με αριθμό πρωτοκόλλου 11425, 23/7/2007).
Με εκτίμηση,
Για την “Text and Video Improving”
Μπουρνούς Δημήτρης
Σκηνοθέτης»
σ.σ. Το ρεπορτάζ τού «Ε» είχε ως στόχο του καθαρά το να προβάλει την «είδηση», η οποία έχει να κάνει με τις προτάσεις της Επιτροπής Κινηματογράφου του Οργανισμού Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Λέσβου ως προς την προώθηση της κουλτούρας του κινηματογράφου στην πόλη της Μυτιλήνης. Οι προτάσεις αυτές περιλαμβάνονται σε έγγραφο της Επιτροπής το οποίο λάβαμε (και που υπογράφεται και από τα τρία μέλη της) και πάνω σε αυτές έχει βασιστεί και το σχετικό κείμενο της εφημερίδας. Προφανώς, οι προτάσεις αυτές επιδέχονται του οποιουδήποτε αντίλογου, όπως είναι και αυτός που υπογράφει ο κ. Μπουρνούς, βασιζόμενος σε επιχειρήματα που έχουν σχέση με τη σημερινή οικονομική κατάσταση και δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει κανείς. Απόψεις που είναι σεβαστές και ανοίγουν ένα διάλογο, ο οποίος και ευελπιστούμε να φέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα όσον αφορά στο υπό συζήτηση θέμα.
Β.Χρ.