Ο Δημήτρης Λιαντίνης, όπως έγινε γνωστός από τα βιβλία του και τη διδασκαλία του, ήταν γήινος με την πλήρη έννοια του όρου και οπαδός του ορθού λόγου, έτσι όπως τον όριζε η αρχαιοελληνική φιλοσοφική αντίληψη.
Θανάσης Δημητρακόπουλος
Η βιο-τεχνία του Δημήτρη Λιαντίνη
Εκδόσεις Νήσος
Αθήνα 2009, σελ. 134
Ο Δημήτρης Λιαντίνης, όπως έγινε γνωστός από τα βιβλία του και τη διδασκαλία του, ήταν γήινος με την πλήρη έννοια του όρου και οπαδός του ορθού λόγου, έτσι όπως τον όριζε η αρχαιοελληνική φιλοσοφική αντίληψη. Καθημερινός, φθαρτός, γήινος, γι’ αυτό και η γεωγραφία παίζει σπουδαίο ρόλο στη σκηνοθεσία του τέλους.
Για το Λιαντίνη η ζωή είναι «μέγα καλό και πρώτο» (Σολωμός) και - όπως αναλύεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου - η αυτοθέλητη συνάντηση με το θάνατο έχει το χαρακτήρα κατάφασης στη ζωή. Η μελέτη του Θανάση Δημητρακόπουλου προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει την πορεία εξόδου του Λιαντίνη, τις φιλοσοφικές επιρροές που δέχτηκε, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο επέδρασαν στην καθημερινή του ζωή και στη διδασκαλία του.
Πηγή γι’ αυτήν τη μελέτη, τα ίδια τα γραφόμενα του καθηγητή, όπως και τα κείμενα άλλων για αυτόν. Η ελπίδα του συγγραφέα είναι να ανοίξει ένας διάλογος για το έργο του Δημήτρη Λιαντίνη.