Θέμα των ημερών πάλι η μαρίνα που δε γεμίζει. «Με τον ήλιο τα βγάζω, με τον ήλιο τα βάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;»
Για το ότι δε γεμίζει η μαρίνα δε φταίει μόνο η τιμολογιακή της πολιτική, αλλά το ότι χωροθετήθηκε σε λάθος σημείο.
Πότε επιτέλους θα πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας; Πότε θα αναλάβουν κάποιοι τις ευθύνες τους, όχι στα λόγια, αλλά με συγκεκριμένες ενέργειες, μια και ακόμη βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας;
Δεν είναι πελάτης της μαρίνας ο περαστικός τουρίστας ο οποίος έρχεται σε ένα από τα λιμάνια και λιμανάκια του νησιού, αλλά ο ξένος ο οποίος θα ελλιμενίζει μόνιμα το σκάφος του στη μαρίνα, θα αναθέτει σ’ αυτήν την ετήσια συντήρηση και τις τυχόν επισκευές, θα φεύγει κάποιο διάστημα για κρουαζιέρα στο Αιγαίο και θα το επιστρέφει πάλι για φύλαξη. Έτσι δουλεύουν οι μαρίνες σε όλο τον κόσμο, αυτό σημαίνει μαρίνα.
Η δική μας μαρίνα «έσπρωξε» το ΝΟΜ στη γωνία και στριμώχτηκε στο Μακρύ Γιαλό, ανάμεσα σε δυο υπονόμους. Χερσαίος χώρος για διαχείμαση; Ένας χώρος όπου τα σκάφη δεν μπορούν καν να βγουν, διότι η κατασκευή του «Π» για το γερανό (travel lift) έχει πλάτος 4,5 μέτρα αντί των 6 που προέβλεπε η μελέτη, ενώ ο σχεδόν μόνιμος κυματισμός καθιστά ακόμα και την προσέγγιση των σκαφών επικίνδυνη. Αντίθετα, η γλίστρα των μικρών σκαφών έχει πλάτος 6 μέτρα, πιθανόν για να αποβιβάζονται τανκς. Και πού θα στηθούν αποθήκες με τα εργαλεία και τα υλικά των συνεργείων; Σε «υπόγεια» κτήρια όπως αυτά των γραφείων;
Ποιος, λοιπόν, ξένος ιδιοκτήτης σκάφους θα επιλέξει για φέτος τη μαρίνα Μυτιλήνης; Με τι υπηρεσίες;
Και πώς θα πληροφορηθεί πως υπάρχει η μαρίνα; Ψάξτε στο ίντερνετ για Μαρίνα & Μυτιλήνη ή Λέσβο· μόνο η Αγία Μαρίνα βγαίνει.
Είδανε, λοιπόν, τα δύσκολα οι κύριοι του ΕΟΤ και βρήκαν την εύκολη λύση. «Φταίνε οι ντόπιοι που δεν πάνε στη μαρίνα».
«Να ανεβάσουμε τα λιμανιάτικα στο λιμάνι, οπότε όλοι θα πάνε στη μαρίνα», ακούστηκε κι αυτό από κάποιον… ειδικό.
Πότε θα καταλάβουμε πως άλλο Μαρίνα κι άλλο Λιμάνι και πως απευθύνονται σε άλλο κοινό;
Επειδή δε μου αρέσει να κάνω μόνο κριτική, αλλά ούτε και τον ειδικό απόφοιτο του ΜΙΤ ο οποίος έχει λύση για όλα, παραθέτω κάποιες σκέψεις-προτάσεις:
Τη μαρίνα τη διαχειρίζεται ο ΕΟΤ και σήμερα δε μας πέφτει λόγος. Αν αύριο τα μαζέψει και φύγει, τότε έχω να προτείνω εναλλακτικές λύσεις. Μέχρι τότε, είναι υποχρέωσή μας να τη βοηθήσουμε όλοι. Στόχος μας, να φέρουμε όσο πιο πολλά ξένα τουριστικά σκάφη μπορούμε και για όλο το χρόνο. Με ιστιοπλοϊκούς αγώνες, με διαφήμιση, με την ένταξή της στα τουριστικά δρώμενα της περιοχής, με γενικότερα έργα υποδομής.
Απαραίτητος χερσαίος χώρος.
Nα βρεθεί μία περιοχή για τη διαχείμαση των σκαφών της μαρίνας σε άλλο σημείο της ευρύτερης περιοχής του δήμου Μυτιλήνης. Κάτι σαν παράρτημα, όπου εκτός από τα σκάφη θα υπάρχουν μικρά κτήρια για να στεγαστούν τα απαραίτητα συνεργεία. Πλαστικά, ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, ξυλουργοί, πανάδες, βαφεία κ.λπ.. Πιστεύω πως η Σκάλα Παμφίλων είναι ιδανική. Και η Σκάλα Λουτρών με το οικόπεδο του Κληροδοτήματος Μάνδρα προς την πλευρά του «Μαμιδάκη» θα μπορούσε να εξυπηρετήσει, αν βέβαια συμφωνούσαν οι κάτοικοι. Τα περισσότερα έσοδα μιας μαρίνας, οι θέσεις εργασίας και τα οφέλη στον τόπο προέρχονται από το χερσαίο χώρο. Και χωρίς τέτοιο χώρο, μαρίνα γιοκ. Δεν παραβλέπω πως είναι θέμα πολλών φορέων και παραγόντων, καθώς και πως «δε γίνονται έτσι τα πράγματα». Απλά, για να μην τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα, ας μπει σε κάποιο χωροταξικό σχεδιασμό (π.χ. για το νέο εμπορικό λιμάνι) και ο απαραίτητος χερσαίος χώρος της μαρίνας.
Ας έρθουμε τώρα στο λιμάνι μας, το οποίο σήμερα θυμίζει ένα τεράστιο κήπο όπου έχουμε φυτέψει γύρω-γύρω τα λαχανικά μας και αφήσαμε τη μέση εντελώς ακαλλιέργητη. Γύρω-γύρω τα σκάφη και στη μέση κενό. Κάποτε έπρεπε να υπάρχει αρκετός χώρος για να μπορεί «το αντιτορπιλικό “Σφενδόνη” να κάνει πλήρη κύκλο και να ξαναβγεί». Εξακολουθεί ακόμα αυτός ο περιορισμός; Αν όχι, γιατί δεν τοποθετούνται νέες προβλήτες, πλωτές ή σταθερές, ώστε να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες; Βάρκες, βαρκάκια, αλιευτικά, τα σκάφη του λιμεναρχείου και του Πολεμικού Ναυτικού, κότερα στριμώχνονται σήμερα περιμετρικά, ενώ υπάρχει χώρος για τριπλάσιο αριθμό και έσοδα φυσικά για το Λιμενικό Ταμείο. Θέλουμε ή δε θέλουμε τουρισμό; Με τι χρήματα; Θα επέτρεπε, άραγε, η Λιμενική Επιτροπή να τοποθετήσει ο ΛΟΙΑΘ με δικά του έξοδα μια πλωτή προβλήτα στο λιμάνι και σε σημείο που δε θα ενοχλεί καμμιά άλλη δραστηριότητα; Θα άδειαζε αμέσως χώρος για 40 σκάφη.
Αν κάθε ποδοσφαιρικό σωματείο δικαιούται γήπεδο, γιατί ένας ιστιοπλοϊκός όμιλος δε δικαιούται χώρο στον τόπο του; Και δε μιλάμε για όμιλο «μαϊμού». Με 10 σκάφη, δηλαδή 50 τουλάχιστον άτομα, θα πάμε φέτος στη Regatta, της οποίας έχουμε αναλάβει και τη διοργάνωση. Πού βρήκαν μερικοί το ότι ο ΛΟΙΑΘ σαμποτάρει τη Regatta δεν το κατάλαβα. Αντίθετα, εμείς είμαστε αυτοί που επί χρόνια προσπαθούμε ώστε η Regatta να αφήνει κάποιο έργο υποδομής σε όποιο λιμάνι του Αιγαίου πιάνει κάθε φορά. Ήταν στην αρχική της φιλοσοφία για τη στήριξη του ναυταθλητισμού και του θαλάσσιου τουρισμού στο ανατολικό Αιγαίο. Ήταν.
Μόνοι μας πάλι πριν λίγα χρόνια τοποθετήσαμε μόνιμα ρεμέτζα στο λιμάνι της Μύρινας στη Λήμνο για τις ανάγκες της Aegean Regatta 2007, τα οποία μετά θα εξυπηρετούσαν τα τουριστικά σκάφη. Ξέρετε τι απόγιναν; Αλυσίδες περιφράξεων του Λιμενικού Ταμείου Μύρινας. Τόσο καλά.
Και μια και το έφερε η κουβέντα, να θυμίσω πως αυτό το αλιευτικό καταφύγιο στη Σκάλα Λουτρών το είχαμε προτείνει εμείς ως ΛΟΙΑΘ και είχαμε κάνει και σχετική προμελέτη του βραχίονα, ο οποίος από την εσωτερική πλευρά θα βελτίωνε και θα προστάτευε το σημερινό αλιευτικό λιμανάκι, ενώ από την εξωτερική θα προσφερόταν στα τουριστικά σκάφη που θα επισκέπτονταν τη Σκάλα. Μαζί με τον πρόεδρο της Κοινότητας, τότε, Βασίλη Μαμώλη, τρέχαμε πάνω από μία δεκαετία για να μαζέψουμε τις 16 υπογραφές που χρειάζονταν. Απλά το θυμίζω, μια και όπως έμαθα το έργο θα δημοπρατηθεί.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Γιώργος Μαλακός, μέλος του ΛΟΙΑΘ