Μonika Weitze
Εικονογράφηση: Eric Battat
Μετάφραση: Απόστολος Μίνος
Εκδόσεις Ηλίβατον, σελ. 28 (για παιδιά από 4 ετών)

Ο Μπένο, το ροζ ελεφαντάκι, πέφτει σε μεγάλη θλίψη όταν ο καλύτερός του φίλος φεύγει για να ζήσει αλλού. Όταν ο πόνος του γίνεται πια αβάσταχτος κι οι συμβουλές των μεγάλων δε φέρνουν αποτέλεσμα, πηγαίνει να ζητήσει τη βοήθεια της σοφής κουκουβάγιας.
Ο Μπένο είναι ένας δυναμικός (μη στατικός) χαρακτήρας που καταφέρνει να αλλάξει την οδυνηρή συναισθηματική του κατάσταση αυτενεργώντας. Ο χειρισμός και η λύση των προβλημάτων του γίνεται από τον ίδιο, με την απόφασή του πρώτα να πάει να βρει την κουκουβάγια κι ύστερα να ακολουθήσει τις συμβουλές της.
Η κουκουβάγια (που συμβολίζει τη γνώση αλλά και την εμπειρία της ζωής) δεν του λύνει το πρόβλημα αλλά, αντιθέτως, του προτείνει μια επώδυνη διαδικασία αυτοδιαχείρισης των συναισθημάτων του (δηλαδή να τα βιώσει, να τα εκφράσει και να τα αποδεχτεί).
Το τέλος της ιστορίας είναι μεν αίσιο, καθώς το ελεφαντάκι ξαναβρίσκει τη χαρά του, αλλά δε γίνεται πλήρης επάνοδος στην αρχική κατάσταση, αφού η απώλεια του φίλου του (χωρίς να είναι πια οδυνηρή) συνεχίζει να υφίσταται. Βοηθά έτσι το παιδί να συνειδητοποιήσει ότι στη ζωή δεν είναι όλα αναστρέψιμα όπως δεν είναι και αξεπέραστα.
Η έγχρωμη εικονογράφηση δε λειτουργεί μόνο παραστατικά αλλά αφηγείται ταυτόχρονα με το λόγο την ιστορία: αποτυπώνει τα κυριότερα γεγονότα και αναδεικνύει το συναίσθημα (χαρά, θλίψη, πόνος/συμπόνια) με «κοντινά πλάνα». Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της εικονογράφησης είναι ο χώρος που καταλαμβάνει. Ο εικονογράφος χρησιμοποιεί 1,5 σελίδα για κάθε εικονογραφημένο στιγμιότυπο, «σπάζοντας» ταυτοχρόνως τη σύμβαση «σελίδα και εικόνα».