ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ

Με αφορμή το ενδιαφέρον επίκαιρο άρθρο του διευθυντή του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, Νίκου Ζούρου, για την ανάγκη εξεύρεσης τρόπων ενίσχυσης του τουρισμού της Λέσβου με το συγκοινωνιακό της άνοιγμα και την ποιοτική αναβάθμισή του, θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις πάνω στο ζέον και ζωτικό αυτό ζήτημα.
Είναι απολύτως παραδεκτό πια από όλους ότι το ηλίθιο λαϊκίστικο σύνθημα «δε θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης» έχει προ πολλού εκπνεύσει, αφού δεν εξέφραζε παρά μια ατεκμηρίωτη, αδιέξοδη αριστερίστικη αντίληψη για το τι είναι ο τουρισμός και ποιον εξυπηρετεί και γιατί εν τέλει πιθανόν να έβλαψε και την ορθή ανάπτυξη της δραστηριότητας αυτής.
Τώρα πια γίνεται δεκτό από όλους σχεδόν ότι ο τουρισμός αποτελεί πηγή πλούτου και μοχλό ανάπτυξης ολόκληρης της οικονομίας ενός τόπου. Αρκεί να έχει τους κατάλληλους ανθρώπους που θα ανοίξουν τους δρόμους και τους ακόμα πιο κατάλληλους να τον διαχειριστούν.
Το 2012 είναι έτος ορόσημο για τη Λέσβο, αφού εορτάζει τον ένα αιώνα ένταξής της στην ελληνική επικράτεια και θα μπορούσε να σταθεί αφορμή για την προβολή του νησιού, μέσω του ιστορικού γεγονότος, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, όπου παρά τα όσα λέγονται, διαθέτουμε πολλούς φίλους, στον κόσμο της καθημερινότητας.

Το ίδιο ορόσημο αποτελεί και για τη Θεσσαλονίκη και την περιοχή της, που κι αυτές γιορτάζουν τα 100 χρόνια της ελευθερίας τους.
Δινόταν λοιπόν, δεν ξέρω αν δίνεται ακόμα, μια μοναδική ευκαιρία, με επαφή και συνεννόηση των εκατέρωθεν διοικητικών αρχών, να συνδεθούν οι δύο επέτειοι, να ανταλλαγούν εκδηλώσεις και επισκέψεις, να προβληθούν τα τουριστικά ενδιαφέροντα του νησιού μας στο φυσικό, γαστριμαργικό, πολιτιστικό τομέα και να καταβληθεί κοινή προσπάθεια για την, επιτέλους, αποκατάσταση της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας μεταξύ Θεσσαλονίκης και Λέσβου, για την οποία πολλοί κόπτονται, δε βλέπω όμως στην πραγματικότητα κανείς να κοιλοπονά.
Η «Λέσχη Πλωμαρίου “Βενιαμίν ο Λέσβιος”», η μόνη που έσπευσε να εκδώσει το επετειακό λεύκωμα «Λέσβος 1912 - 2012. Εκατό χρόνια ελευθερίας» κι ας κατηγορήθηκε από ελάχιστους μικρονοϊκούς ότι δήθεν βιάστηκε, είχε την τιμή να προσκληθεί από τον περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου, κ. Γιακαλή, σε μια σύσκεψη της 11ης Ιανουαρίου, με θέμα τη διοργάνωση των επικείμενων εορτασμών.
Στη σύσκεψη λοιπόν αυτή, κατέθεσε ένα έγγραφο, που εκτός των άλλων περιείχε προτάσεις, που συμπληρούμενες ενδεχομένως και με άλλες προερχόμενες από άλλους φορείς ή πρόσωπα, κατέτειναν στο στόχο αυτό.
Να βγει η Λέσβος από την ουσιαστική απομόνωσή της από το συγκρότημα της Θεσσαλονίκης και μέσω αυτής να προωθηθούν τα πολλά ζητήματα που απασχολούν το νησί μας.

Μέσα από αυτή την επιδιωκόμενη συνεργασία θα δινόταν η ευκαιρία στη Λέσβο να προβάλει, εκτός από τα προϊόντα της, και τον πολιτιστικό της πλούτο, όπως τα Μουσεία Φυσικής Ιστορίας και Θεόφιλου, το έργο που παράγεται στο «Αναγνωστήριο» της Αγιάσου, να προβάλει βιβλία που αναφέρονται σ’ αυτήν μέσω της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου που διοργανώνεται κάθε Μάιο στη Θεσσαλονίκη, ν’ ανοιχτεί επιτέλους ένας διάλογος μεταξύ των δύο περιοχών. Που θα έχει εν τέλει και οικονομικό, αναπτυξιακό στόχο.
Παράλληλα, διατυπώσαμε την πρόταση ότι έπρεπε να πεισθεί η ΕΡΤ3, που ως γνωστόν εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και έχει σοβαρή τηλεθέαση στο Αιγαίο, να περιλάβει στο πρόγραμμα των εορταστικών εκπομπών της και μερικές ώρες αφιερωμένες στη Λέσβο, με το απλό επιχείρημα ότι δεν αποτελεί τοπικό θεσσαλονικιό κανάλι, αλλά περιφερειακό και μάλιστα κρατικό. Σημειώναμε μάλιστα ότι έπρεπε να βιαστούμε, γιατί το κανάλι αυτό άρχισε ήδη να προβάλλει εκπομπές σχετικές με την 100ετηρίδα, χωρίς πουθενά να αναφέρεται το Αιγαίο και ο Στόλος, λες και η ελευθερία προέκυψε εκεί από παρθενογένεση.
Τις σκέψεις μας και τις προτάσεις μας αυτές τις θέσαμε υπόψη του προέδρου του Επιμελητηρίου Λέσβου, κ. Καλογρίδη, που απ’ όσο γνωρίζω είχε τηλεφωνική επαφή με τον κ. Μπουτάρη. Με τις απόψεις-προτάσεις μας, συμφώνησε και ο καθηγητής Κώστας Μουτζούρης, που προσφέρθηκε να βοηθήσει στην υλοποίησή τους.
Αντίδραση στις προτάσεις μας θετική ή αρνητική δεν είχαμε. Έτσι, στην επικοινωνία που είχε προ 20ημέρου περίπου με μας το ιδιαίτερο γραφείο του δημάρχου Θεσσαλονίκης, δεν μπορέσαμε να διατυπώσουμε καμμιά συγκεκριμένη πρόταση, ούτε καν παράκληση, αφού δε γνωρίζαμε ποια θα ήταν η τύχη των, εν ψήγματι, εισηγήσεών μας.
Τα όσα πολύ σωστά επισημαίνει στο άρθρο του ο κ. Ζούρος δεν υπάρχει περίπτωση να πραγματοποιηθούν χωρίς πρωτοβουλίες, δράση, ενέργεια, προσπάθεια. Οι δρόμοι μπορούν ν’ ανοίξουν αν κάποιοι ενδιαφερθούν και χρησιμοποιώντας το κύρος και την εξουσία τους, μπούνε μπροστά και τρέξουν τα ζητήματα. Αλλιώς θα μένουν πάντα κλειστοί και θα νομίζουμε ότι φταίνε οι άλλοι ή θα διερωτόμαστε γιατί οι άλλοι έχουν κι όχι εμείς.
Γιατί, πώς για παράδειγμα θα αποφασίσουν κάποια σχολεία να επισκεφθούν το μοναδικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, αν δεν υπάρξει συνεργασία όλων των φορέων για εξασφάλιση συγκοινωνιακής πρόσβασης, φθηνών πλέον εισιτηρίων και ακόμα πιο φθηνών ξενοδοχείων;
Είναι γνωστός ο κανόνας ότι τίποτα δε χαρίζεται, αλλά τα πάντα κατακτώνται, που στη Λέσβο μού φαίνεται ότι είναι άγνωστος, όπου ο χρόνος χάνεται χωρίς τη λήψη αποφάσεων.