Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει την έκδοση δύο βιβλίων με τίτλους «Εποχικός Μεταβολισμός» και «Προκλητικά Περίπλοκη» ενώ το τρίτο έργο αποτελεί την προσωπική του αυτοβιογραφία η οποία παραμένει ανέκδοτη. Ο λόγος για τον πρώην αερολιμενάρχη Μυτιλήνης, Στρατή Βακουλή ο οποίος σε πείσμα των δυσκολιών με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος κατάφερε να τις ξεπεράσει - να εμπνευστεί από αυτές- και να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Παρότι δυσλεκτικός και ανορθόγραφος κατάφερε εν τούτοις να νικήσει τις μαθησιακές δυσκολίες, να καλλιεργήσει το πεδίο γνώσης του, να κατακτήσει τους ακαδημαϊκούς τίτλους σπουδών που ποθούσε και να γίνει συγγραφέας με τα πνευματικά του έργα να έχουν εκτιμηθεί από αξιόλογους ανθρώπους της ακαδημαϊκής κοινότητας.  

Η δημιουργικότητά του δεν έχει περιοριστεί μόνο στο συγγραφικό του έργο, τα χέρια του είναι οι κύριοι εκφραστές των εσωτερικών του αναγκών τις οποίες έχει εξωτερικεύσει με διαφορετικό τρόπο ανά χρονική περίοδο. Η ζωγραφική, η δημιουργία επίπλων για τον προσωπικό του χώρο, ακόμη και το χτίσιμο αποτέλεσαν, μεταξύ άλλων, τους τρόπους της καλλιτεχνικής του «εκτόνωσης» και δημιουργίας.  

«Ο ήχος της σκέψης» είναι το τίτλος που σκέφτεται να αποδώσει στην συλλογή ποιημάτων που πρόκειται να εκδώσει το επόμενο διάστημα, ενώ τα μέχρι τώρα έργα του έχουν βαθιά φιλοσοφικό χαρακτήρα που κρύβουν τους εσωτερικούς του προβληματισμούς και αναζητήσεις.  

Ανατρέχοντας πίσω στο χρόνο και στην παιδική του ηλικία μας εξομολογείται ότι το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπιζε, ήταν δυσλεξία που έχει αντίκτυπο, ακόμη και σήμερα, στην ορθογραφία του. Μάλιστα όταν έδινε εξετάσεις για την εισαγωγή του στο τότε Γυμνάσιο, κόπηκε στην έκθεση επειδή έκανε 53 λάθη. Έτσι αποφάσισε να κάνει ιδιαίτερα φροντιστήρια, έδωσε ξανά εξετάσεις και εισήχθη στο γυμνάσιο.  

«Το μυαλό του παιδιού όταν γεννηθεί θέλει καλλιέργεια(..) Η αγάπη για τα παιδιά δεν δείχνεται μόνο με την καθεαυτού αγάπη, όπως είναι το χάδι αλλά και με την σκληράδα», είπε κάνοντας παράλληλα αναφορά στον πατέρα του και την σκληράδα που τον διέκρινε, που ήταν εκείνη, που όπως προκύπτει, από την συνέντευξη, τον στιγμάτισαν και τον έκαναν να πατήσει σταθερά στα πόδια του διεκδικώντας τα όνειρά του. Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Γυμνάσιο, πήγε στα καράβια, ωστόσο η ζωή εκεί δεν ήταν κάτι που του άρεσε και αποφάσισε να επιστρέψει στο πατρικό του. Έμεινε για 6 μήνες. «Ο πατέρας μου έβαλε την μητέρα μου και με έδιωξε. Δεν μου το είπε ο ίδιος» αναφέρει και ο «διωγμός» εκείνος ήταν η αιτία ο Στρατής Βακουλής να «ανοίξει» τα δικά του φτερά και να πετάξει. Πήγε στην Αθήνα και δούλευε σε εργοστάσια, ακολούθως έκανε το στρατιωτικό του. Σε ηλικία 25 ετών - και με το σαράκι της μάθησης να τον τρώει- πήγε σε φροντιστήριο για να εμπλουτίσει της γνώσεις του, ωστόσο οι υπεύθυνοι τον απέτρεψαν λόγω ηλικίας. «Τελικά έφτασα στο σημείο να δουλεύω, ο κ. Μαρμαρέλλης να μου φέρνει φαγητό και τα βράδια να διαβάζω μέχρι που δεν πήγαινε άλλο. Μπήκα τελικά 5ος στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης» Ακολούθως έδωσε εξετάσεις εισήχθη στην Πολιτική Αεροπορία και όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του και εκεί έδωσε εξετάσεις και εισήχθη στην Νομική Αθηνών. «Ο άνθρωπος πρέπει να εκτιμήσει το μυαλό του, να προσπαθήσει για τον εαυτό του και να επιστρέψει και κάτι πίσω στην κοινωνία» είπε εκφράζοντας την άποψή του.  

Τα βιβλία του έχουν υποστηρίξει σε παρουσιάσεις οι Παναγιώτης Γρηγορίου Ι Καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, ο καθηγητής - ιστορικός και πρόεδρος της Εταιρείας Λεσβιακών Μελετών, Στρατής Αναγνώστου, ο φιλόλογος Γιώργος Διγιδίκης και η ιδιοκτήτρια του ιστορικού βιβλιοπωλείου ΧΑΤΖΗΔΑΝΙΗΛ, Κλειώ Χατζηδανιήλ.