Ακολουθώντας τον αγροτικό δρόμο προς τα δυτικά, συναντάμε δεξιά το βραχώδες ύψωμα με τις δύο καμπούρες, την Καμήλα. Έχει τελειώσει ο ελιώνας και εμφανίζονται τα πεύκα και οι πρίνοι. Κάτω αριστερά διακρίνεται ο Αφάλωνας. Ένα πλάτωμα και μετά κατηφορίζει ανάμεσα στα βράχια η «δίοδος», ώσπου φτάνουμε στην αρχή της χαράδρας.

... με τα παλιά θεμέλια

Δεξιά υψώνεται το μακρόστενο βουνό, το Σπαθί. Πριν ανοιχτεί ο δρόμος προς την Αγία Τριάδα, το πέρασμα ήταν στενό και ονομαζόταν «Πόρτες». Πόρτες προς τον απόκρυφο τόπο που φιλοξενούσε πιθανόν ένα μικρό μοναστήρι, που θέλει η παράδοση. Πιο επάνω, η κτιστή, πανάρχαια πηγή, και η εκκλησία, μεγάλη, τρίκογχη, με τα παλιά θεμέλια στο νότιο και βορινό τοίχο.

... και τα μέλη

Δύο βάσεις περιρραντηρίων ίσως να ανήκαν στον παλιό ναό, που πιθανόν να ήταν το καθολικό του μοναστηριού. Δυστυχώς πιο κάτω η ρεματιά έχει σκαφτεί βαθιά από το λατομείο, που συνεχίζει να λειτουργεί βγάζοντας ασβεστολιθικό υλικό από τα σπλάχνα του βουνού.

 ... στην πληγωμένη βαθιά ρεματιά

Η βαθιά αυτή λαβωματιά που φαίνεται από μακριά, μεγαλώνει μέρα με την ημέρα! Το λατομείο πιστεύω ότι κάποτε θα εξαντλήσει τα κυβικά βράχων που ορίζει η άδεια εξόρυξης (εικόνα δορυφόρου 2006).

Και οι Άγιοι Ομολογητές

Για να κλείσουμε με το ωραίο χωριό, δίπλα του σχεδόν, χαμηλότερα από το «Αρμενάκι», υπάρχει κάτω από ένα μεγάλο πρίνο το εξωκκλήσι Άγιοι Ομολογητές. Γύρω η κεραμική και τα μέλη από παλιό ναό στο εκκλησάκι, δείχνουν ότι και εδώ υπήρχε κάποια εγκατάσταση. Είναι η θέση «Κάτω Αλώνια» του χωριού.

... με τα παλιά κομμάτια